گاو نماد خوشبختی چینی ها

اسب در طول تاریخ چین به دست انسان اهلی شده و برای کاربردهای کشاورزی، جنگی و به منظور حمل و نقل به کار رفته و بخشی مهم از فرهنگ ملت چین شناخته می شود. علاوه بر اسب، حیوانی دیگر که همواره همراه چینی ها بوده و به دست مردم اهلی شده، گاو است. چینی ها دوست دارند خانه و محیط کار خود را با نمادهایی از این حیوان تزیین کنند. گاو نماد ثروت، رونق و موفقیت در چین است.

هر چند امروزه کالاهای تولید چین در سراسر جهان شناخته شده و این کشور نیز به کشوری صنعتی تبدیل شده است، اما در واقع این کشور در اصل یک کشور با پایه کشاورزی است و برای یک جامعه کشاورزی، این حیوان بسیار مهم است.

مردم چین از دوره ی "چون چیو" یعنی "بهار و پاییز" از گاو برای فعالیت های کشاورزی مثل شخم زدن استفاده می کردند. گاو نیز برای هزاران سال همراه چینی ها بوده و در فرهنگ چین ریشه گرفته است. پیش از به کارگیری گاو برای فعالیت های کشاورزی، در واقع کارایی این فعالیت ها در سطحی پایین تر بود اما با به کارگیری این حیوان فعالیت های کشاورزی رونق گرفت. به همین سبب گاو نماد ثروت و رونق تلقی می شود و بر همین اساس چینی ها به ویژه صاحبان فروشگاه ها، شرکت ها و دیگر افراد که مشغول فعالیت های انتفاعی هستند، نماد گاو را بسیار دوست دارند، چون اعتقاد دارند آن می تواند با ثروت همراه باشد.

از طرفی دیگر با توجه به ویژگی های این حیوان، گاو در کشور چین به افرادی که پرکار و صبور هستند و کم تر شکایت می کنند، تشبیه می شود

معنی کلمه گاو امروزه بسیار غنی تر از گذشته است.

واژه ی گاو در زبان عامیانه امروزه به منظور ستایش کردن یا ابراز تعجب هم مورد استفاده قرار می گیرد. به طور مثال 你真牛" یعنی شما واقعا گاو" هستید. در چنین موقعیتی گاو در واقع به عنوان یک صفت برای فردی به کار می رود که صبورانه کاری مهم و سخت انجام داده، که نشان می دهد فعالیت شخص عالی بوده است.

عبارت عامیانه دیگری درباره گاو امروزه در این سرزمین بسیار به کار می رود و آن "吹牛 یعنی باد کردن گاو" است. این عبارت به معنای عبارتی اغراق آمیز درباره ی نحوه ی عبور اجداد چینی ها از رودخانه است.

تمدن چین در حوضه رود "زرد 黄河" ریشه گرفته است. چینی ها در زمان ابتدایی تمدن خود برای عبور از رود زرد از کلک پوست گاو استفاده می کردند که برای استفاده از این نوع کلک باید پوست گاو را باد می کردند. باد کردن پوست گاو نیاز به قدرت بدنی بالا داشت، به همین سبب افرادی که از توانمندی بیشتری برخوردار بودند و می توانستند پوست گاو را به خوبی باد کنند، فردی توانمند شناخته می شدند. پس از آن، عبارت باد کردن پوست گاو هم برای آن هایی که وانمود می کنند از توانایی بالایی برخوردارند یا به طرز اغراق آمیز صحبت می کنند، گفته می شود.

از ویژگی های دیگر این حیوان، لجوج بودن آن است. بنابراین به افرادی که بسیار لجوج و خودرای هستند می گویند، "牛脾气 یعنی"

گاوبازی در اسپانیا رسمی نمادین است. این رسم در واقع از قربانی کردن گاو در زمان باستان سرچشمه گرفته است. تا سده سیزدهم، پادشاه اسپانیا "آلفونسو دهم" مراسم را به نمایش گاو بازی تبدیل کرد. ماه های مارس تا نوامبر هر سال فستیوال گاوبازی در اسپانیا انجام می شود. در اسپانیا بیش از سی صد میدان گاوبازی وجود دارد. گاوهای مورد استفاده در این مراسم آفریقایی است که وزن آن ها معمولا به چهارصد کیلوگرم می رسد. این نوع گاو پس از چهار پنج سال تربیت و پرورش می تواند برای مسابقات گاوبازی به کار رود. گاوبازی روندی ساده دارد. به طور کلی، گاوباز باید تلاش کند تا گاو را اذیت و خسته کند و در پایان آن را با شمشیر بکشد. به سبب همین روند وحشیانه، این بازی در سراسر جهان با مخالفت روبه رو شده است. حتی در خود اسپانیا نیز معترضین به برگزاری این مسابقات در اطراف میدان گاوبازی تجمع می کنند.

از نخستین روز ماه ژانویه سال 2012 این بازی در استان کاتالونیای اسپانیا ممنوع شده است.

گاو در هند بسیار مورد احترام است. به خاطر اصول دین هندو، گیاه خواری در کشور هند بسیار متداول است. آن ها کمتر از گوشت استفاده می کنند، به ویژه آن که از گوشت گاو که حیوانی مقدس برای آن ها محسوب می شود، استفاده نمی کنند. بنابر اصول دین هندو، "شیوا" یکی از بلندپایه ترین ایزدان آیین هندو است. شیوا خدای آفریننده، نگهدار آسمان و زمین، نابودکننده اهریمنان، بخشاینده گیاهان و بسیارکننده روزیست و گاو حیوانی است که شیوا همیشه بر آن سوار است. به همین سبب، گاو در هند مقدس و مورد احترام است. در هند گاو در طویله نگه داری نمی شود، بلکه مثل آدم ها حق تردد در خیابان ها دارد و حتی از این لحاظ، برتری هم دارد، چرا که اگر گاوی جلوی تردد افراد و ماشین ها را بگیرد، مردم یا تا ترک گاو صبر می کنند و یا مسیر خود را تغییر می دهند.