ظروف سفالی و چینی در راه دریایی جاده ابریشم

ساخت و استفاده از کوره های خشک کردن سفال «چی جاو» cizao در جین جیانگ از سلسله سونگ و یوان آغاز شد و تا سلسله های مینگ و چینگ که آخرین سلسله های امپراتوری چین بودند ادامه داشت. اصلی ترین محصولات کوره های چی جاو کالاهای داخلی چین بودند که در رنگ های متنوع، تک رنگ و اشکال گوناگون تولید و با کشتی از به ژاپن و آسیای جنوب شرقی صادر می شدند.

از آنجایی صادرات با کشتی محصولات را با خطر طوفان و نابودی مواجه می کرد، سازندگان سفال طبق سنت باستانی، اشکالی را برروی سفال ها می کشیدند که نماد محافظت اجناس چی جاو به شمار می رفت. دلیل دیگر کشیدن این اشکال، این بود که معرف منطقه صادر شده بودند و در صورت غرق شدن کشتی، هویت کالاها قابل شناسایی بود.

در دوره امپراتوران مینگ و چینگ کوره های ساخته شده در کوه های تونگ لو، لوشان وی و ونگ جاوچی مهم ترین کوره های جین جیانگ به شمار می رفتند.

*چوان جو Quanzhou به دلیل حمل و نقل اقیانوسی مناسب و تجارت خارجی به عنوان سرآغاز راه ابریشم دریایی بزرگ ترین بندر شرقی در سلسله سونگ و یوان بود. سرامیک، ابریشم و چای مهم ترین محصولات بندر چوان جو به شمار می رفتند. محصولات کوره های چی جاو به آسیای شرقی، جنوبی و جنوب شرقی و آفریقای شرقی صادر می شد.

*شاید طراحی دو رنگ ظروف ژاپنی توجه شما را به خود جلب کند و با دیدن این طرح ها بلافاصله حدس بزنید که این ظروف ژاپنی هستند، اما جالب است بدانید که این طراحی ویژه چی جاو بود که به ژاپن صادر می شد و امروز به طرح اصلی ظروف ژاپنی تبدیل شده است.

*همچنین ظروف مخصوصی هم برای منطقه مسلمان نشین خاورمیانه ساخته میشد، از آنجایی که مسلمانان دست و صورت خود را برای نماز می شستند، این ظروف بلند آب پاش و کاسه مخصوص آن ها ساخته و به این مناطق صادر می شد.