چرا مدرسه چینی را به مدرسه امریکایی ترجیح می دهم

میشل نویسنده کتاب "تحول، نگرش قدرتمند" است. او یک مربی حرفه ای، مشاور آموزشی و یک نویسنده است که در جنگ جو در استان هه نن زندگی می کند و از نواختن گیتار و نوشتن شعر لذت می برد. او عاشق چین است.

از زمانی که به چین آمده، 4300 کلاس با حدود 3200 دانش آموز داشته و با صدها دانش آموز برای ارزیابی زبان انگلیسی آن ها مصاحبه کرده است. او می گوید، در طول این مدت فهمیدم که دانش آموزان بیشتر با چه نوع مشکلاتی روبرو هستند و باید چگونه به آن ها زبان انگلیسی را آموزش داد. من در سال 2011 به چین آمدم و حالا به طور متوسط 20 کلاس درس زبان انگلیسی در هفته دارم. در طول تدریس و روابطم با افراد قابل احترام و تحصیلکرده ای آشنا شدم و در دو شبکه تلویزیون محلی CCTV در هه نان بیش از 40 بار با من مصاحبه شد که تجربیات بسیاری خوبی هم بدست آوردم.

در دوران تدریسم در چین بسیار پیش آمده است که به عنوان معلم خصوصی کار کردم و دراین مدت معلم یک جراح قلب و پسرش بودم که قرار بود برای 8 ماه از طرف بیمارستان دانشگاه جنگ جو به آمریکا برود و همچنین معلم خصوصی یک پزشک متخصص زنان هم بودم که یک سال و نیم در دانشگاه هاروارد تحصیل کرده بود. باید بگوید از زمان ورودم به چین تجربیاتی از این دست بسیار داشتم و حالا همه آن هایی که زمانی شاگرد من بودند به خوبی انگلیسی صحبت می کنند و در دانشگاه های خارج از کشور مشغول هستند.

من به عنوان یک معلم تمام دانش آموزانم را در مراحل آموزشی زیر نظر دارم و یک دستیار دوزبانه تمام وقت همراه من کار می کند تا اگر آن ها مشکلی داشتند به راحتی مطرح کنند و برسرف شود. بسیار به دانش آموزانم و درس آن ها اهمیت می دهم و در این زمینه احساس مسئولیت می کنم.

هنگامی که یکی از دوستانم درباره کلاس های تمرین برای دانش آموزان در امریکا از من پرسید، به این موضوع فکر کردم که در امریکا کلاس های تمرینی به این صورت که در چین است، وجود ندارد و اگر هم باشد بسیار محدود و برای عده خاصی از دانش آموزان تعلق دارد که بنا به دلایلی مانند بیماری یا مهاجرت از درس عقب افتاده اند و نمی توانند با کلاس همراه باشند.

بنابراین پاسخ من به او در واقع یک پاسخ لحظه ای بود، اما پس از آن تصمیم گرفتم سیستم آموزشی چین و آمریکا را دقیق تر بررسی و مقایسه کنم و شروع به مقایسه برابر میان دانش آموزان چینی و امریکایی کردم که برای این کار ساعت و روزها وقت گذاشتم و مطالعه کردم و سرانجام به نتیجه کامل و جامع رسیدم.

در راستای مطالعاتی که کردم متوجه شدم دانش آموزان چینی 2500 ساعت درس می خوانند که 357 روز مدرسه در امریکا می شود، و البته لازم به ذکر است که کلاس های تمرینی آن ها هم شامل این ساعات نمی شود. به طور جداگانه این کلاس هاس تمرینی حدود 5 ساعت در هفته است.

برای مثال یکی از دانش آموزان من هفته ای یکبار تا ساعت 3 صبح در کلاس آموزشی فیزیک شرکت می کند و صبح روز بعد هم یک ساعت و نیم در کلاس زبان انگلیسی حاضر می شود و باید بگویم از این نمونه دانش آموزان در چین کم نیستند. بنابر این نتیجه می گیریم که دانش آموزان دبیرستانی چینی حدود یک سال بیشتر از دانش آموزان امریکایی وقت خود را در سر کلاس درس می گذرانند.

با تمام این توضحات هنگامی که کسی از من می پرسد آیا برای فرزندم مدرسه امریکایی را ترجیح می دهم یا مدرسه چینی را، پاسخ بی درنگ من این خواهد بود: مدرسه چینی. من به عنوان یک امریکایی که هم خودم و هم فرزندانم در سیستم آموزشی امریکایی تربیت شده اند، ترجیح می دادم اگر بازهم فرزند محصلی داشتم او را در چین و در سیستم آموزشی چینی بزرگ کنم تا در سیستم آموزشی امریکا.

من مشکلات زیادی در جامعه چین دیده ام، که بسیار واضح هستند، اما با توجه به تجربه ای که در این چند سال اخیر داشته ام و دلایل مثبت بی شمار، به دلایل زیر سیستم آموزشی چینی را برای داشن آموزان مناسب تر می دانم.

اول، اینکه درمدارس امریکایی مشکل بزرگ مساله مواد مخر و مصرف الکل در میان دانش آموزان دبیرستانی و کالج مشکل بزرگی به شمار می رود، در حالی که این مشکل در چین در میان خانواده های متوسط چین دیده نمی شود و تنها در میان خانواده های محدودی از ثروتمندان این مساله وجود دارد.

در امریکا وسوسه ها بیش از حد قوی هستند، در حالی که در چین اینطور نیست و کودکان می توانند دوران کودکی سالم تری در مقایسه با کودکان امریکایی داشته باشند.

دوم، کودکان در چین علاوه بر اینکه وابستگی به خانواده را یاد می گیرند، استقلال را هم می آموزند. بسیاری از دانش آموزان از خانواده های خود برای 5 روز در طول سال تحصیلی دور می شوند و باید از خود مراقبت کنند و معمولا هم باید در محیطی باشند که زندگی در آن بسیار راحت نیست. آن ها کاملا از نزدیک این مساله را لمس می کنند که نداشتن آسایش چگونه خواهد بود. فقدان زندگی راحت و تجملاتی خانه باعث می شود که از آن ها شخصیت قوی تر ساخته شود.

سوم، اگر دانش آموزان بخواهند خارج از کشور درس بخوانند، باید کاملا در سطح بالایی آماده باشند. در واقع، دانش آموزان چینی سخت کوشی را به خوبی می دانند و 12 سال با این سبک درس خوانده اند، بنابراین مشکلی برای آن ها وجود نخواهند داشت.

باتوجه به شناختی که از سیستم آموزشی چین دارم، شکی وجود ندارد که دانش آموزان چینی و احتمالا بسیاری از دانش آموزان آسیایی برای داشنگاه های جهان آمادگی قبلی دارند. باید متذکر شوم که با نظم و تربیتی که آن ها در دوران دبستان بدست آورده اند، رابطه نزدیکی دارد.

انتخاب راحت است، با توجه به شناختم از سیستم آموزشی چین و همچنین تجربه تدریسی که در طول 4 5 سال گذشته داشته ام، شکی ندارم که فرزندم را در سیستم آموزشی چینی پرورش می دادم .