تجربه زندگی در روستای چینی

زندگی روستایی به عنوان یکی از ابتدایی‌ترین اشکال تمدن بشری همواره از جذابیت‌های خاص خود برخوردار بوده است و شهرنشینان بسیاری را در سراسر جهان به خود جذب کرده است. در این میان اگر این امکان دست بدهد که با سبک زندگی روستایی نقاط دیگری از جهان آشنا بسی جای غنیمت است. سفر به روستای لانگ تو از همان تجارب گرانبهایی بود که در زندگی هر انسانی کمتر دست می‌دهد. پیش از آن که به کشور دیگری سفر کنید از گوشه و کنار درباره آداب و رسوم، فرهنگ، جاهای دیدنی، غذاها و بسیاری چیزهای دیگر اطلاعاتی را کسب می‌کنید اما بیشتر این اطلاعات درباره شهرنشینان و زندگی شهری است. دیوار چین، جنگجویان تراکوتا، جاذبه‌های توریستی شهر شانگهای و بسیاری از این دست دیدنی‌ها اولین چیزهایی هستند که در سفر چین به شما پیشنهاد می‌شوند اما تجربه زندگی روستایی و انجام کارهای روزمره مثل درست کردن توفو، قطع کردن بامبو و بافتن سبد، نجاری، پختن نان، درست کردن نودل یا همان رشته، نخ ریسی، نواختن سازهای محلی و ساختن صنایع دستی روستایی کمتر ممکن است برای شما اتفاق بیافتاد.

روستای زیبای لانگ تو (سر اژدها) در نزدیکی از شهرستان شون یانگ در جنوب استان شان شی واقع شده و به خاطر موقعیت خاصی که دارد می‌تواند برای گردشگران بسیار جذاب باشد. محیط کوهستانی و چشمه‌های زیبا در کنار مهمان‌نوازی مردم روستا و آداب و رسوم سنتی تجربه‌ خوبی را از زندگی روستایی در اختیار شما قرار می‌دهد. بیشتر ساکنان روستا را افراد سالخورده تشکیل می‌دهند و حرفه اصلی آن‌ها کشاورزی است. در ایام عید بهار مثل سایر نقاط چین فرزندان این افراد برای گذراندن تعطیلات و برگزاری جشن‌های عید بهار به زادگاه خود باز می‌گردند اما بیشتر ایام سال ‌تنها همین افراد سالخورده هستند که در روستا زندگی می‌کنند. از جمله اصلی‌ترین غذاهای مردم روستا می‌توان به انواع مختلف رشته و سبزیجات و توفو( نوعی پنیر است که از لوبیا سویا درست می‌شود) اشاره کرد. بافتن سبدهای بامبویی، نخ ریسی، نجاری و صنایع دستی از جمله فعالیت‌هایی است که خود روستایی‌ها انجام می‌دهند.

توفو یکی از غذاهایی است که انواع مختلف آن در سراسر چین طرفداران بسیاری دارد. در روستای لانگ تو برای تهیه توفو ابتدا از چند روز قبل لوبیای سویا را در مقداری آب خیس می‌کنند و سپس به وسیله آسیاب‌های سنگی بزرگ خمیر می‌کنند. این آسیاب به صورت ثابت در یک گوشه از آشپزخانه قرار گرفته است. برای خمیر کردن لوبیاها یک نفر آسیاب را می‌چرخاند و نفر دیگر هر بار مقداری لوبیا را به همراه آب از حفره‌ای که در آسیاب وجود دارد داخل آن می‌ریزد. برای تهیه یک خمیر یک دست و صاف هر با باید مقدار کمی لوبیا اضافه کرد. معمولاً در کارخانه‌ها برای تخمیر توفو از مواد شمیایی استفاده می‌کنند ولی در این روستا از کلم استفاده می‌کنند که علاوه بر سالم‌تر بودن باعث خوشمزه‌تر شدن توفو هم می‌شود. پس از آماده شدن خمیر آن را به همراه برگ‌های کلم در آب می‌ریزند و پس از آنکه تخمیر شد آب اضافی آن را خالی می‌کنند. توفو و نودلی اصلی‌ترین غذاهای مردم روستا هستند و در هر سه وعده صبحانه و شامل وناهار استفاده می‌شوند. شیر سویا نیز یکی از نوشیدنی‌ها مقوی و پرطرفداری است که معمولاً به همراه صبحانه آن را می‌نوشند.

روستای لانگ تو در یک منطقه کوهستانی واقع شده و تا پیش از آن که امکان تردد ماشین به آنجا وجود داشته باشد اهالی با استفاده از سبدهای ساخته شده از جنس بامبو مایحتاج مورد نیاز خود را از پایین کوه تا روستا بر پشت خود حمل می‌کردند. بافتن سبدهای بامبویی هنری است که بسیاری از اهالی از روستا آن را انجام می‌دهند. برای بافتن سبد ابتدا نی‌ها بامبو را با هم قطع کردیم و سپس با پشت همان دسته شاخه‌های اضافی را جدا کردیم. بعد یکی از اهالی پوست بامبو را به صورت رشته‌های باریک در آورد و با صبر و حوصله بسیار شروع به بافتن یک سبد کوچک کرد. بافتن این سبد تقریباً یک روز طول کشید. علاوه بر سبدهای کوچک که برای نگهداری و شستن سبزیجات و غلاتی مثل ذرت از آن‌ها استفاده می‌شود. سبدهای بزرگتری هم می‌بافند که از آن‌ها برای حمل بار استفاده می‌کنند.

چرخ نخ‌ریسی مورد استفاده در این روستا تا حدود زیادی شبیه به همان چرخ‌هایی است که در میان عشایر و روستاییان ایرانی رایج است و مثل روستاهای ایران این کار بیشتر توسط زن‌های مسن و جا افتاده روستا انجام می‌شود. از جمله صنایع دستی روستا می‌توان به پوشش‌های پارچه‌ای زیبایی که برای داخل کفش از آن‌ها استفاده می‌شود اشاره کرد. معروف است که زنان این پوشش‌ها را گلدوزی می‌کنند و وقتی شوهر یا نامزدهایشان به سفر می‌روند به عنوان یادگاری به آن‌ها می‌دهند. یکی دیگر از صنایع دستی روستا هم کفش‌هایی است که به وسیله الیف گیاهی می‌بافند و برای راه رفتن در کوهستان مناسب است.

بخش دیگری از فرهنگ روستا مربوط به موسیقی و رقص است. هیچ مراسمی بدون دهل و سنج‌های مختلف برگزار نمی‌شود

 و به اقتضای هر مراسم سازهای دیگری نظیر سورنا، ارخو یا کمانچه و هر از گاهی آواز نیز به گروه اجرا کنندگان موسیقی اضافه می‌شوند. شاید در نگاه اول اجرای این سازها بسیار ساده به نظر برسد. اما به هنگام اجرا متوجه می‌شوید که ریتم‌ها و نواها چقدر پیچیده هستند و به این سادگی هم نمی‌توان آن‌ها را اجرا کرد.

تجربه زندگی یا بهتر بگویم مهمان شدن در روستای لانگ تو یکبار دیگر به من ثابت کرد که روستاییان در سراسر دنیا مهربان‌ترین، ساده‌ترین، بی‌آلایش‌ترین کسانی هستند که بی هیچ چشم داشتی شما را در خانه‌های خود می‌پذیرند و هر آنچه که دارند با شما قسمت می‌کنند. خوشحالی‌ آن‌ها خوشحالی واقعی است و وقتی که می‌خندند از ته دل می‌خندند. سختی را به جان می‌خرند تا برای شما آسایش فراهم کنند. به امید شادی و سربلندی مردم روستای لانگ تو.