پل دریایی خلیج «هانگ جو»

موقعی که نیاز برقراری ارتباطات ترافیکی میان دو سول ساحل تنگه یا خلیج با عرض نه چندان زیاد رو به روز شدت می گیرد، ساخت پل دریایی آشکارا گزینه ای بهتر به نظر می آید. در پی توسعه اقتصادی در چین مخصوصا در دهه اخیر، این کشور به ساخت پل های دریایی برای برقراری ارتباطات میان شهرهای مهم اقتصادی و کاهش مسافت مسافرت میان این شهرها، پرداخت است. این پل های دریایی پس از ساخت، به دلیل عظمت آنها و مناظر زیبای دریایی و همچنین آن حس شگفت انگیز رانندگی در میان این مناظر زیبا، به پاتوق اهل گردشگری تبدیل سده است که از میان اینها، می توان به پل دریایی خلیج «هانگ جو» اشاره کرد.

پل دریایی خلیج «هانگ جو» واقع در آب های دریایی استان «جه جیانگ» چین، یکی از استان های شرقی آن کشور، ازادراهی دو بانده سه خطی در هر جهت، با طول 36 کیلومتر می باشد که از شهر «جیا شینگ» آغاز و به شهر «نینگ بو» که هر دو شهر متعلق به استان «جه جیانگ» هستند، متصل می شود. سرعت نامی این ازادراه 100 کیلومتر در ساعت بوده و عمر مفید آن 100 سال و بهای ساخت آن حدود 2 میلیارد دلار است.

ساخت این پل در سال 2003 آغاز شده و تا یکم ماه مه سال 2008 به بهره برداری رسید.

پل دریایی خلیج «هانگ جو» در همان زمان که ساخته شد، با طول 36 کیلومتر یعنی با طولی 11 کیلومتر بیشتر از پل دریایی «ملک فهد» که بحرین و عربستان سعودی را باهم متصل کرده است، طولانی ترین پل دریایی جهان و دومین پل طولانی جهان پس از پل «دریاچه پونچاترین» آمریکا، بود. اما تا سال 2011، با ساخت پل دریایی دیگری در چین در خلیج «جیائو جو» استان «شان دونگ» واقع در شمال کشور چین، پل دریایی خلیج «هانگ جو» دومین پل دریایی جهان شد. لازم به ذکر فقط 0.48 کیلومتر اختلاف بین طول این دو پل دریایی وجود دارد.

ارزش این پل از لحاظ اقتصادی، در این نهفته است که آن پس از احداث، مسافت مسافرت بین شانگهای و شهر نینگ بو را 120 کیلومتر کاهش داده است. لازم به ذکر است این دو شهر از لحاظ اقتصادی در جایگاه مهمی قرار دارد. شانگهای مرکز اقتصادی و مالی چین شناخته شده و شهر نینگ بو و شهرها اطراف آن، مرکز صنایع تولیدی چین است.

پل دریایی خلیج به دلیل عظمت آنها و مناظر زیبای دریایی و همچنین آن حس شگفت انگیز رانندگی در میان این مناظر زیبا، در سال های اخیر گردشگران زیادی جلب کرده است. همچنین، امکانات و تدابیر خاصی برای گردشگران در این پل، مد نظر قرار گرفته و احداث شده است.

یکی از نکات قابل ذکر درباره جنبه توریستی این پل، رنگ های گاردریل آن است. رنگ بندی گاردریل این پل طوری طراحی شد ه است که در مسافت 5 کیلومتر، از یک رنگ استفاده می شود. از این رو، گاردریل این پل 36 کیلومتر، به هفت رنگ تزیین شده است. از این رو، این پل نیز به نام «پل رنگین کمان» معروف است. گفته می شود این تدبیر علاوه بر زیبایی ان، برای کاهش خستگی بینایی رانندگان در نظر گرفته شده است.

یک مورد قابل دیگر درباره جذابیت توریستی این پل، سکوی مرتفع تماشای مناظر در وسط پل است. اصولا این پل که به عنوان ازادراه تحت مدیریت قرار دارد، توقف خودروها مجاز نیست. اما با توجه به جذابیت آن برای توریست های علاقه مند، در وسط مسیر پل، سکویی به نام «های تیان یی جو» یعنی «آسمان و دریا یکی شد»، احداث شده است تا رانندگان و علاقه مندان در وسط مسیر، پیاد شده و با ارتفا سکو رفته و مناظر اطراف را تماشا کنند. در بالاترین نقطه سکو، می توانید کل پل و امواج دریا را در عرض دید خود قرار دهید.

حالا می پردازیم به هزینه. عوارض ورود به ازادراه یعنی همان پل، 80 یوان معادل 43 هزار تومان، است. البته، در تعطیلات قانونی چین، مثل دیگر آزاد ها چین، استفاده از این پل مجانی است. اگر در وسط راه پیاده شده و از سکوی یادشده برای تماشای مناظر و استراحت استفاده کنید، باید برای پارکینگ 30 یوان معادل 16 هزار تومان و خدمات خود سکوی تماشای مناظر، 60 یوان معادل 30 هزار تومان، می بپردازید.

برای افزایش جذابیت توریستی این پل، در انتهای آن یعنی در منطقه «نینگ بو شین چیو» شهر «نینگ بو» که همجوار با دریا است، یک شهر بازی با بهای ساخت 200 میلیون دلاری، ساخته شده است. این شهر بازی به دو قسمت خشکی و آبی تقسیم شده است. قیمت ورودی قسمت خشکی این شهر بازی 100 یوان حدود 53 هزار تومان و بهای قسمت ابی آن، 130 یوان حدود 65 هزار تومان است. لازم به ذکر است بلیط ها را باید سه ساعت پیش از ورود، از طریق اینترنت یا تلفن، رزرو کنید. خرید حضوری بلیط قابل پذیرش نیست.