سفارش " شب بخیر "

دختری چینی به نام "جیو می" فروشنده شب بخیر" نامیده می شود. او در سایت تائو بائو -- بزرگ ترین فروشگاه اینترنتی چین ، مغازه ای برای دریافت سفارش پیامک "شب بخیر" را افتتاح کرد و توانست در مدت سه سال گذشته بیش از سه هزار پیامک به قیمت هر پیامک یک یوان سفارش بگیرد. این خبر پس از انتشار در رسانه ها، سبب کنجکاوی مردم شد.

برخی سوال می کنند، آیا "شب بخیر " هم کالاست؟ چه کسانی" شب بخیر" می خرند؟ پیامک "شب بخیر " چه موضوعی دارد؟ مگر گفتن شب بخیر نیز یک یوان ارزش دارد؟ دربرنامه این ساعت جامعه و زندگی چین، گزارشی در این مورد می شنوید.

یک خبرنگار در جزیره "چانگ جیو" در شهر "گوان جیو" واقع در جنوب چین، توانست با خانم "جیومی" که به تازگی مادر شده، دیدار کند! او حالا صاحب یک کافی شاپ است. سه سال پیش او شغلی داشت که ساعت کارش طولانی بود. او وقتی به خانه برمی گشت که هوا تاریک بود و در آن لحظه بسیار احساس خستگی و تنهایی می کرد، تا این که به فکرش رسید تا به غریبه ها شب بخیر بگوید! سپس در سایت "تائو بائو" کالای ویژه – پیامک شب بخیر- را قرار داد. در واقع هدف او از این کار، رهایی از تنهایی و انزوای خودش بود، اما او بعدها از شغل خود که درآمد سالانه 200 هزار یوان داشت، استعفا داد و در زادگاهش که در یک جزیره کوچک است، زندگی جدیدش را آغاز کرد و همچنان به دریافت سفارش"شب بخیر" ادامه داد.

"سعی می کنم هر روز زود بخوابم، گرچه حالا برای شما هنوز زود است. شب بخیر، هموطنم در خارج از کشور" حدود ساعت دو بامداد بیستم سپتامبر، خانم جیو می به یک چینی مقیم عربستان سعودی شب بخیر گفت. این مشتری از طریق ویچت با او ارتباط برقرار کرد و سفارش سی پیامک "شب بخیر " داد. او گفت، "می خواهم به خودم بگویم، به هرحال حداقل یک نفر به یاد من هست!" خانم جیو می این حس انزوا را درک می کرد. او سه سال پیش به خاطر همین مساله، تصمیم به دریافت سفارش "شب بخیر" گرفت.

جیو می در یک خانواده پرجمعیت متولد شده است. او هشت خواهر و یک برادر دارد.

او می گوید، عشق والدینش به وی آن قدر کم بود که تا مدت ها حتی به وجود چنین عشقی تردید داشت. بین والدین او همیشه نزاع بود، به همین علت، از کودکی دنیای احساسی خود را بسته دید.

او بعدها به دانشگاه رفت و کاری پیدا کرد. سپس به تدریج والدینش را درک کرد و با گذشته خود نیز آشتی کرد. اما انزوا مثل شبح همیشه در اطرافش پرسه می زد و هرگز او را ترک نمی کرد.

سال 2010 جیو می در یک شرکت تولید پوشاک زنانه شهر "شن جن" مشغول به کار شد. "شب خیلی خسته کننده ای داشتم، دوست دارم با کسی سخن بگویم." اما به خاطر شلوغی و سر و صدای بسیار، از دوستان قدیمی خود هم فاصله گرفت. او می دانست اگر بخواهد با آنان صحبت کند، اول باید وضعیت اخیر خودش را برای آن ها شرح بدهد و مساله دوم این که نمی خواست مزاحم آنان باشد. او امیدوار بود که تنها خبرهای خوش به خویشاوندان و دوستان خود برساند، نمی خواست سبب نگرانی آن ها باشد.

جیو می به این فکر افتاد که با افراد غریبه که آن ها هم احساس تنهایی دارند، ارتباط برقرار کند. اما همه تنها هستند، آیا این احتمال وجود دارد که بتوان ارتباطی بین این افراد ناشناخته ایجاد کرد؟ فوریه سال 2012 او "فروش شب بخیر" را در سایت تائو بائو شروع کرد. خریداران هم براساس نیاز خود سفارش می دادند. نخست، تنها شب بخیر می نوشت، بعدها اگر حرف های خریداران جالب بود، او هم جملات بیشتر می نوشت و یا اگر در همان روز اتفاق جالبی می افتاد، سفارش دهندگانش را در پیامک سهیم می کرد.

سه سال گذشت ، بیش از 200 نفر سفارش "شب بخیر" به خانم جیو می، می دادند. برخی برای خودشان سفارش می گرفتند و برخی آن را برای دیگران هدیه می کردند. دانشجوی زنی که به تازگی محبوبش را از دست داده بود، سفارش شب بخیر برای محبوب از دست رفته اش می داد. زوجینی که سال ها پیش ازدواج کرده بودند، برای یکدیگر سفارش شب بخیر می دادند. یک بار، دانشجوی زنی برای روز تولد خود شب بخیر سفارش داد. او به جیو می گفت هیچ کس روز تولدم را به یاد نمی آورد. سفارش او برای بعد از ظهر بود. عصر آن روز، جیو می هنگام گفتن سلام به مشتریان دیگر و همچنین دوستان خود، پیشنهاد داد که همگی به این دختر در روز تولدش تبریک بگویند. او می گوید، این دختر من را پیدا کرد و با هیجان گفت، فکر نمی کرد کسی روز تولدش را به یاد داشته باشد. اما در آن روز پیامک های تبریک بسیاری از شماره تلفن های ناشناخته دریافت کرده است. او بسیار تحت تاثیر این موضوع قرار گرفته بود.

جیو می، می گوید که تا اندازه ای مبتلا به اوتیسم (بیماری انزوا) شده بود، اما همراهی با غریبه ها برای درمان این بیماری مفید بود.شاید نتوان حس انزوا را کاملا از بین برد، اما باید آن را درک کرد و به طور صحیح با آن برخورد کرد.

جیو می کسانی را که به وی سفارش "شب بخیر" می دهند را، تنها مشتری یا سفارش دهنده نمی داند، چرا که هدف اولیه اش معامله نیست ، آنان را دوستان بالاتر از خریداران تلقی می کند. آنان یکدیگر را درک و همراهی کرده و به یکدیگر اعتماد می کنند، اما برای هم مزاحمتی به وجود نمی آورند.

جیو می پس از افتتاح کافی شاپ، کاملا مشغول شد و در ماه ژوئن سال جاری، محصول معنوی "فروش شب بخیر" را از فروشگاه اینترنتی خود حذف کرد.

در ماه سپتامبر سال جاری، او در یک نشست، داستان "فروش شب بخیر" خود را روایت کرد که مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. این مساله سبب شد تا او دوباره محصول معنوی فروش شب بخیر را در فروشگاه اینترنتی خود قرار دهد. اما پس از انتشار این خبر، توجه بسیاری از مردم جلب شد. برخی اقدام وی را سودجویی دانستند. برخی از داستان وی فرصت های تجاری برای خود پیدا کردند. حالا اگر در سایت تائو بائو واژه "شب بخیر" را جست و جو کنیم، ده ها فروشگاه این محصول معنوی به چشم می خورد.

خانم جیومی در مورد این پدیده، چیزی نمی گوید. در حقیقت فروش شب بخیر سودی برای او نداشته است. او در مدت سه سال تنها سه هزار یوان در آمد داشته است، در حالی که زمان و انرژی بسیار برای این کار به خرج داد. اگر تنها دو واژه "شب بخیر" فرستاده می شد، برای سفارش دهندگان، بی معنا بود. او براساس درخواست مشتری ها، در زمان مناسب، پیامک های متفاوت ارسال می کرد. این کار مثل کالای کارخانه ای، قابلیت تولید عمده ندارد، اگر قرار باشد در یک شب ده پیامک ارسال شود، او از خستگی دیوانه می شد. بنابراین، این کاری بدون سود است. اخیرا چند نفر داوطلب به صف پذیرش سفارش شب بخیر به او پیوسته اند .

" می خواهم به این کار ادامه دهم، اگر افراد بیشتری مایلند به غریبه ها شب بخیر بگویند و داستان خود را روایت کنند، به نظرم این کار برای همگان قابل اجرا باشد."

هه لین نن، روان شناس چینی بر این باور است که، انسان موجودی اجتماعیست و به برقراری ارتباط با دیگران نیاز دارد. انزوا به معنای آن است که ارتباط اجتماعی غنی و ارزشمند برقرار نشود. به نظر این روانشناس، حس انزوای خانم جیو می، نشانگر حالت مهاجران شهری در روند شهری شدن است. افراد زیادی از روستاها یا شهرستان های کوچک وارد شهرهای بزرگ شده، با آشنایان و روابط اجتماعی قبلی خود خداحافظی کرده اند، اما نتوانسته اند ارتباط اجتماعی نو برقرار کنند، در نتیجه حس انزوای این چنین شکل گرفته است.

او می گوید: ساکنان شهرهای بزرگ با فشار دوگانه رو به رو هستند. از یک سو زمان بسیار برای تحصیل و کار اختصاص می دهند، از سوی دیگر اوقات کافی برای برقراری ارتباط اجتماعی ارزشمند ندارند، در صورتی که چنین ارتباط اجتماعی جدید برای ما بسیار مهم است.