باری، با گردش در کوچه پسکوچه های شهرک سینمایی، باز هم خود را در سرزمین چین دیدم. در این مرکز هنری، تاریخ هزاران ساله از سلسله های مختلف چینگ و مینگ و ... به زیبایی بازسازی شده بود! به ویژه آن که، این فرصت برای بازدیدکنندگان فراهم بود که می توانستند هر کدام در نقش مردی و زنی از سال های دور اوقات تلخ و شیرین آن ها را برای لحظه ای زندگی کرده و یادشان را در ذهنشان حفظ کنند و به خاطر داشته باشند که سخت کوشی و صبوری اجدادشان در سلسله های مختلف اکنون خنده و شادمانی را برای آن ها به ارمغان آورده است. ناگفته نماند که من هم در این میان گذری بر تاریخ عظیم سرزمین چین داشتم و به همراه دوستانم لختی خود را در دنیای چین باستان پرتاب کردم!
در این روز فرصت چندان نداشتم که بتوانم از نزدیک با مردم محلی گپ و گفتی داشته باشم، اما خونگرمی مردم چین از هر کجا که باشند همیشه با آن ها همراه است! تعدادی از گردشگران از شهرهای مختلف چین در شهرک سینمایی، مهربانانه من را در آغوش گرفته و به من خوش آمد می گفتند و بعد از آن با یکدیگر عکس یادگاری می گرفتیم. در این میان خوش و بش با تعدادی از بانوان که به صورت دسته جمعی به گردش آمده بودند برای من از همه لحظات، شیرین تر و صمیمانه تر بود.
در حقیقت، این روش بانوان چینی را بسیار می پسندم. این که فارغ از دغدغه های زندگی، لحظاتی را برای خود زندگی می کنند! البته نمی دانم که آیا این روش در میان زنان مسلمان هم جایگاهی دارد یا خیر! هر چه که هست، این بخشی از حق زنان است که دولت چین این روزها به آن بیش از پیش اهمیت می دهد!
و اما؛ آن چه هرگز در هیچ سفری فراموش نمی شود و صد البته بخش مهم سفر را شامل می شود، غذاهای محلی و ویژه یک شهر یا روستاست که با توجه به اسلامی بودن این منطقه، لذیذ بودن خوراک و انواع غذاهای آن دور از انتظار نمی توانست باشد، به خصوص نوعی نان به نام ... که طعم آن کمابیش نزدیک به نان لواش ایران را در خاطرم زنده کرد و در سرزمین باستانی چین، ایران باستانی خود را به یاد آوردم.
1 2 3 4 5 
