جرا از پدیده مرتضی پاشایی پرهیز می‌کنیم؟

کتاب «یکی بود، یکی نبود» در مراسمی با عنوان «مرتضی پاشایی؛ یک تحلیل اجتماعی - ارتباطی» صبح امروز در فرهنگسرای رسانه رونمایی شد.

مراسم رونمایی از کتاب «یکی بود، یکی نبود» مرتضی پاشایی، یک تحلیل اجتماعی - ارتباطی امروز دوشنبه نهم شهریور ماه با حضور دکتر مهدی محسنیان راد (مدرس دانشگاه و پژوهشگر ارتباطات و رسانه)، دکتر مسعود کوثری (مدرس دانشگاه و پژوهشگر ارتباطات اجتماعی) و همچنین اسماعیل رمضانی (نویسنده کتاب) در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.

اسماعیل رمضانی - نویسنده «یکی بود، یکی نبود» - در ابتدای این مراسم درباره‌ی انگیزه نوشتن این کتاب به سابقه‌اش در حوزه روزنامه‌نگاری اشاره کرد و گفت: نگاهم در این کتاب، نگاهی ژورنالیستی است. حقیقتا پا در کفش بزرگان کرده‌ایم. منتها انگیزه اصلی من این بود که چرا جامعه دانشگاهی ما از چنین سوژه‌هایی (پدیده مرتضی پاشایی) پرهیز می‌کنند.

او گفت: یک اتفاق افتاد و این پدیده در افکار عمومی ما برجسته شد. گرچه به مرور زمان افول خواهد کرد ولی هیچ وقت صفر نخواهد شد اما نکته‌ای که وجود دارد این است که نمی‌شود این پدیده را کتمان کرد.

او با طرح این پرسش که چرا ما از گفتن و پرداختن آکادمیک به سوژه‌هایی از جمله پدیده مرتضی پاشایی پرهیز می‌کنیم؟ یادآور شد: این اتفاق همانند پدیده‌ای بود که برای پرنس دایانا در تاریخ رخ داد. متأسفانه در جامعه خودمان در ظهور این نوع پدیده‌ها، حساسیت بروز نمی‌دهیم.

رمضانی در بخش دیگر سخنان خود تأکید کرد: سعی کرده‌ام با این کتاب این پدیده را مستند کنم و زمانی اگر 50 سال دیگر پدیده‌ای شبیه به مرتضی پاشایی رخ داد بگوییم که پیش از این مستندی هم وجود دارد.

دکتر محسنیان راد نیز در این مراسم پدیده مرتضی پاشایی را امری طبیعی دانست و گفت:‌ در حال حاضر موضوعی که وجود دارد این است که چنین امری (پدیده مرتضی پاشایی) یک امر طبیعی است؛ منتها ما 35 سال است که می‌گوییم وحدت کلمه، اما این وحدت کلمه در باورمان سوءتفاهم به وجود آورده است که متأسفانه اتفاق این چنینی را مشکلی غیرطبیعی می‌دانیم.

او در ادامه همچنین با ابراز تأسف از دیدگاه‌هایی که پدیده مرتضی پاشایی را غیرطبیعی عنوان می‌کنند، مطرح کرد: چرا به این پدیده به عنوان یک پدیده طبیعی نگاه نمی‌کنیم. در حال حاضر مشکل ما نوع نگاه‌مان است، نه اتفاقی که افتاده است.

دکتر مسعود کوثری هم از پدیده مرتضی پاشایی به عنوان «اسطوره‌ی مرگ سیاوش» یاد کرد که در این ماجرا این اسطوره عمل کرده است؛ اسطوره‌ای که در ذهن همه ما وجود دارد.

او گفت: اسطوره سوگ سیاوش و سوگ‌های دیگر که در ذهن‌مان هستند، همگی از این نوع پدیده‌ها هستند و می‌توان گفت اسطوره سیاوش و پدیده مرتضی پاشایی خوب عمل کرد و پاشایی تبدیل به سیاوش ایرانی شد. به گونه‌ای که این اتفاق - سرطان نابهنگام - او را از پا درآورد و یک حس همدردی را به وجود آورد. در این میان نیز مرزبندی‌ها حتی رنگ می‌بازند.