خرس‌های قطبی در آب و هوای گرم، گرسنگی می‌کشند

خرس‌های قطبی در تابستان‌های گرم‌تر قطبی نمی‌توانند رفتار خود را با فقدان مواد غذایی تطبیق دهند.

دانشمندان تا کنون بر این باور بودند که این حیوانات در هنگامی که غذایی برای خوردن ندارند، وارد دوره خواب زمستانی می‌شوند که در این دوره متابولیسم آنها کم می‌شود.

اما طولانی شدن دوره گرما به دلیل تغییرات آب و هوایی و کاهش شکار، اوضاع را تغییر داده است.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که خرس‌های قطبی در شرایط آب و هوایی گرم‌تر و در هنگام کمبود غذا، گرسنگی می‌کشند.

تهیه‌کنندگان یک گزارش جدید خاطرنشان می‌کنند که ادامه بقای این گونه از حیوانات در جهان گرم‌تر، تیره و تار است.

در سال ۲۰۰۸، خرس‌های قطبی در آمریکا به عنوان گونه‌های در معرض خطر معرفی شدند.

در آن زمان، وزیر وقت داخله آمریکا اعلام کرد که کاهش شدید میزان یخ دریا، بزرگ‌ترین خطری است که خرس‌های قطبی را تهدید می‌کند.

در سال ۲۰۰۸، خرس‌های قطبی در آمریکا به عنوان گونه‌های در معرض خطر معرفی شدند

خرس‌های قطبی برای تامین غذای خود عمدتا به شکار خوک‌های دریایی در یخ‌دریاها متکی هستند، اما با افزایش شدید آب شدن این یخ‌ها در تابستان و کاهش تعداد خوک‌های دریایی، خرس‌های قطبی برای یافتن غذا با دشواری رو‌به‌رو هستند.

شماری از محققان می‌گویند که خرس‌های قطبی می‌توانند با میزان کمتر غذا، روزگار بگذرانند. آنها می‌گویند در این شرایط، خرس‌های قطبی وارد دوره‌ای به نام خواب زمستانی می‌شوند.

در این دوره، به دلیل کاهش امکان شکار و تامین غذا، متابولیسم خرس‌ها کاهش می‌یابد.

این محققان می‌گویند خرس‌های قطبی در هنگام خواب زمستانی مشابه سایر انواع خرس‌ها هستند.

دانشمندان برای این که از موضوع اطلاع دقیقی پیدا کنند، قلاده‌های موقعیت‌یاب به این خرس‌ها وصل کردند و در بدن آنها نیز برای دنبال کردن حرکات آنها و ضبط جزئیات فیزیولوژیکی ردیاب کار گذاشتند.

آنها برای مدتی چندین خرس قطبی را در دریای بوفورت در شمال آلاسکا زیر نظر گرفتند.

این دانشمندان به این نتیجه رسیدند که در فصول تابستانی، متابولیسم خرس‌ها کم نمی‌شود بلکه آنها وقتی غذایی برای خوردن ندارند، گرسنگی می‌کشند.

جان وایتمن، از دانشگاه وایومنیگ و محقق ارشد این تحقیق می‌گویند متابولیسم خرس‌های قطبی مانند هر پستاندار دیگری است که با کمبود غذا رو‌به‌رو است.

او می‌گوید در این شرایط وضعیت خرس‌ها بیشتر از این که خواب زمستانی باشد، شبیه روزه گرفتن است.

محققان همچنین در تحقیقات خود به توانایی چشمگیر این خرس‌های قطبی در شنا پی بردند و در یک مورد، یک خرس قطبی ماده ۹ روز یک مسافت بیش از ۶۰۰ کیلومتری را شنا کرد.

وقتی محققان چند هفته بعد این خرس قطبی را گرفتند، شاخص توده بدنی این خرس ماده ۲۲ درصد کاهش یافته بود. این خرس ماده در این مدت بچه خود را هم از دست داده بود.

دانشمندان می‌گویند به رغم عملکرد چشمگیر خرس قطبی در آب‌های سرد، آنها توان مقابله با کمبود غذا را ندارند و قادر نیستند در واکنش به چنین وضعیتی، سرعت متابولسیم خود را کم کنند.