متن کامل و 5 ضمیمه برنامه جامع اقدام مشترک

کارخانه تولید آب سنگین

14. به مدت 15 سال تمامی آب سنگین مازاد بر نیاز راکتور مدرن اراک، راکتور آب سنگین صفر قدرت و حداقل ذخیره احتیاطی لازم برای آنها، به همراه مقداری که برای تحقیقات دارویی مورد نیاز است،مقداری که برای تولید محلولهای دوتره و ترکیبات شیمیایی مورد نیاز است، مابقی برای صادرات به بازارهای بین المللی آماده شده و بر اساس قیمت بین المللی به آنها تحویل می گردد. مقدار آب سنگین با خلوص هسته ­ای برای نیازهای گفته شده در بالا، یا معادل آن در غنای دیگر قبل از راه اندازی راکتور اراک، 130 تن و پس از راه اندازی با احتساب مقدار آب سنگین داخل راکتور مدرن اراک 90 تن برآورد می­شود.

15. ایران آژانس را در مورد موجودی آب سنگین و تولید کارخانه تولید آب سنگین آگاه می سازد و به آژانس اجازه خواهد داد تا بر مقادیر آب سنگین ذخیره شده و مقدار آب سنگین تولید شده نظارت داشته باشد. این کار در صورت درخواست، از طریق بازدید از سایت صورت می گیرد.

 راکتور های دیگر

16. سازگار با برنامه خود، ایران توسعه راکتورهای آینده تحقیقاتی و قدرت خود را با پیشرفت تکنولوژی در سطح بین­ المللی مبنی بر تکیه بر استفاده از راکتورهای آب سبک، همراه با بهره­ مندی از همکاری های بین المللی شامل تضمین سوخت لازم، همگام خواهد کرد.

17. ایران تمایل دارد تمامی سوخت مصرف شده خود را برای تمام نیروگاه های قدرت و تحقیقاتی در حال و آینده،برای پسمانداری یافرآیندهای بعدی، که در قرار داد مربوطه ­ای که به موقع خود، وفق قوانین و قواعد ملی، با کشور دریافت کننده منعقد خواهد شد، به خارج از کشور ارسال کند.

فعالیت های بازفرآوری سوخت مصرف شده

18.  ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، وارد فعالیت های مربوط به بازفرآوری سوخت مصرف شده یا فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه بازفرآوری سوخت مصرف شده نخواهد شد. مقصود از سوخت مصرف شده در این پیوست شامل تمام انواع سوختهایی است که تابش داده شده اند.

19. ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، سوختهای مصرف شده را بجز آنهایی که مربوط به نمونه­ های اورانیوم غنی شده تابش داده برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است، بازفرآوری نخواهد کرد.

20. ایران به مدت 15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، هیچ تاسیساتی که قادر به جداسازی جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم، نپتونیم از سوختهای مصرف شده یا نمونه­های شکافت­پذیر باشد، به غیر از آنهایی که برای تولید رادیوایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی است، را تکمیل، احداث، ویا خریداری نخواهد کرد.

21. ایران به مدت 15سال فقط سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلول های حفاظ­ دار یا گلاوباکس­های حفاظ­داری را توسعه، تامین، ساخت یا راهبری خواهد کرد که ابعاد آن کمتر از 6 متر مکعب ومشخصاتی که در پیوست 1 پروتکل الحاقی آمده است، باشد. این سلولها در کنار راکتور مدرن شده اراک، راکتور تحقیقاتی تهران و مجتمع های تولید رادیو داروها قرار خواهد گرفت و فقط قادر به جداسازی و تولید ایزوتوپ های صنعتی و پزشکی و انجام آزمایشات غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی خواهند بود. تجهیزات و لوازم مورد نیاز ازطریق مکانیزم تاسیس شده در برجام، بدست خواهد آمد. ایران به مدت 15سال فقط بعد از تایید کمیسیون مشترک به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلولهای حفاظ­دار یا گلاوباکس­ های حفاظ­داری که ابعاد آن بیش از 6 متر مکعب و مشخصات پیوست I پروتکل الحاقی است، خواهد پرداخت.

22. کشورهای 1+5 آماده­ اند تمام آزمایشات مخرب وغیر مخرب مربوط به نمونه های میله سوخت و یا مجتمع سوخت از جمله انجام تستهای بعد از تابش‌دهی را برای همه سوختهای ساخته شده در داخل ویا خارج از ایران و یا تابش داده شده در داخل ایران، با استفاده از تاسیسات موجود در خارج از ایران را تسهیل نمایند. بجز برای مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک، ایران به مدت 15 سال به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ قادر به انجام تستهای بعد از تابش‌دهی و یا خرید تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آنرا را فراهم کند، نخواهد پرداخت.

23. علاوه بر ادامه انجام آزمایشات جاری تست سوخت در راکتور تهران، ایران به مدت 15 سال آزمونهای غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی را بر روی میله های سوخت، نمونه های مجتمع سوخت و مواد ساختاری انجام خواهد داد .این آزمایشات صرفاً در مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک انجام خواهد گرفت. در عین حال، کشورهای 1+5 تستهای مخرب را با متخصصان ایرانی، آن گونه­ای که توافق می­شود، اجرا خواهند کرد. سلولهای داغی که در راکتور اراک برای اجرای تست های بعد از تابش‌دهی به کار گرفته خواهند شد نبایستی به طور فیزیکی به سلولهایی که در آن رادیوایزوتوپ های دارویی وصنعتی تولید می شوند، متصل باشند.

24. برای 15 سال، ایران درگیر تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم ویا اورانیوم یا آلیاژ آنها، ویا تحقیقاتی در خصوص متالوژی پلوتونیم یا اورانیوم (یا آلیاژ آنها) و یا قالب گیری، فرم دهی یا ماشین کاری فلز پلوتونیم یا اورانیوم را نخواهد شد.

25.  به مدت 15 سال ایران تولید، جستجو یا دستیابی به پلوتونیوم جدا شده، اورانیم با غنای بالا (غنای بیشتر از 20% اورانیوم 235) ، یا اورانیوم 233، یا نپتونیوم 237 (بجز مواردی که به عنوان استانداردهای آزمایشگاهی و یا در دستگاههایی که در آنها نپتونیوم 237 بکار برده شده است) را نخواهد داشت.

26. اگر ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از 10 و قبل از 15 باشد، برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب این کمیسیون را دنبال خواهد کرد.

ظرفیت غنی سازی

27. ایران به مدت 10 سال ظرفیت غنی سازی خود را در حد 5060 ماشین سانتریفیوژ IR-1 و در 30 زنجیره با چیدمان فعلی در واحد های در حال تولید سایت نطنز (FEP)حفظ خواهد کرد.

28.  ایران سطح غنی سازی خود را به مدت 15 سال در حد 3.67 درصد حفظ خواهد کرد.

29. ایران ماشینهای سانتریفیوژ و زیرساختهای ذیل را که با 5060 ماشین سانتریفیوژ IR-1 در تاسیسات نطنز مرتبط نمی­ باشند، را از محل نصب شده خارج و در سالن Bسایت نطنز تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد:

1.29.   تمام ماشینهای سانتریفیوژ مازاد از جمله ماشینهای IR-2m. ماشین های سانتریفیوژ مازاد IR-1 برای جایگزینی ماشینهای برخورد کرده یا خراب شده بر مبنای یک به یک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

2.29.  لوله های انتقال گاز UF6 شامل خطوط فرعی، شیرآلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره ها و مبدل های فرکانس، تجهیزات مربوط به جمع آوری مواد در یکی از سالنهای جمع آوری که هم اکنون مورد استفاده قرار نمی گیرد همراه با پمپ های خلا وتله­ های شیمیایی متعلق به آنها.

30. برای منظور این ضمیمه، آژانس بر اساس روال موجود، قبل از خروج ماشین های سانتریفیوژ از سالن زنجیره، خراب بودن آنها را تایید می کند.

31. ایران به مدت 15 سال، ماشین سانتریفیوژ و یازیرساختهای مربوط به غنی سازی، چه برای تحقیق و توسعۀ غنی سازی اورانیوم و یا جدا سازی ایزوتوپ های پایدار را تنها در مکانهایی نصب خواهد کرد که در این برجام مشخص شده است.

تحقیق و توسعۀ ماشین سانتریفیوژ

32. ایران تحقیق و توسعۀ غنی سازی خود را به گونه­ ای که برای جمع آوری اورانیوم غنی شده نباشد، ادامه خواهد داد. ایران به مدت 10 سال و براساس برنامۀ تحقیق و توسعۀ خود، تست ماشینهای سانتریفیوژ با استفاده از اورانیوم فقط شاملIR-4,IR-5,IR-6,IR-8 می شود. تست مکانیکی بر روی تادو ماشین از هر نوع، فقط بر رویIR-2m, IR-4,IR-5,IR-6,IR-6s,IR-7,IR-8 خواهد بود. ایران ماشینها را، با یا بدون استفاده از اورانیوم،خواهد ساخت یا تست می نماید که در این برجام آمده باشد.

33. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-2m با استفاده از زنجیرۀ 164 ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ 30 نوامبر 2015 و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد وسپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.

34. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-4 با استفاده از زنجیرۀ 164 ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ 30 نوامبر 2015 و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد وسپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.

35.  ایران به مدت 10 سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-4 و زنجیرۀ 10 ماشین آن ادامه خواهد داد.

36.  ایران به مدت 10 سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-5 ادامه خواهد داد.

37. ایران به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-6 و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از 5/1 سال مانده به سال دهم،آزمایشات بر روی زنجیرۀ 30 ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین و زنجیره های کوچک به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.

38. ایران، همزمان با شروع برجام، به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-8 و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از 5/1 سال مانده به سال دهم، آزمایشات بر روی زنجیرۀ 30 ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین به زنجیره های کوچکو سپس به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.

39. ایران به مدت 10 سال براساس رویه موجود، جریان گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره های IR6 و  IR8 را با استفاده از لوله های جوش کاری شده،که به تایید آژانس برسد، مخلوط می­کند به گونه­ ای که امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد.

40. به مدت [15/13] سال ایران تمام تستهای خود با اورانیوم را بر روی ماشینهای سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز انجام خواهد داد. ایران تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشین های سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهرانانجام خواهد داد.

41. بمنظور منطبق سازی پایلوت نطنز با برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، ایران تمام ماشینهای سانترفیوژ به جز آنهایی که در آزمایشات گفته شده در بندهای فوق مورد نیاز هستند و نیز به جز ماشینهای سانتریفیوژIR-1در سکویشماره 1 این موسسه آنطوری که در ذیل توضیح داده می شود، را از آنجا خارج می کند. برای زنجیره کاملIR-1 (سکوی شماره 6)، ایران زیرساختهای مربوطه را با خارج کردن لوله های انتقال گاز UF6شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج­ها در سطح زنجیره و مبدل های فرکانس اصلاح می­کند. ماشینهای سانتریفیوژIR-1  در سکوی شماره 1 حفظ شده ولی به گونه ­ای که توسط آژانس صحه گذاری شود، از طریق در آوردن روتور از داخل آنها و تزریق رزین اپوکسی داخل لوله های فرعی، لوله های خوراک دهی و محصول و پسماند و خارج کردن سیستم های کنترل و الکتریکی برای تاسیسات برق، خلا و آب خنک کننده، غیر قابل کار می شوند. فضای تحقیقاتی در سکوی شماره 6، تا زمانی که ایران برای برای استفاده در برنامه تحقیق و توسعه خود نیاز داشته باشد، خالی می­ماند.

42. منطبق با فعالیت های منعکس شده در برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی ­سازی ، ایران تمام زیر ساختهای زنجیره ­ها برای تست تک ماشین و زنجیره های کوچک و میانی در دو سکوی شماره 2 و3را حفظ خواهد کرد و زیر ساخت دو سکوی دیگر (شماره 4 و 5) را شبیه آنچه در خطوط 2و3 هستند منطبق خواهد کرد تا بتوان در آن ها فعالیتهای مشخص شده در برجام را انجام داد. این منطبق سازی شامل اصلاح تمام لوله­ های UF6 (شامل جمع ­آوری تمام لوله های فرعی) و ابزار دقیق مرتبط با آن به گون ه­ای که با استفاده از ماشین های منفرد و زنجیره­ های کوچک و میانی به جای تست زنجیره کامل، مطابقت داشته باشد.

43. مطابق با برنامه خود و بهترین رویه ­های بنا شده بین ­المللی، ایران تمایل دارد که تحقیق و توسعه روی سانتریفیوژهای نسل جدید را از طریق مدلسازی کامپیوتری و شبیه­ سازی از جمله در دانشگاهها، ادامه دهد. در دوره 10 ساله، برای هر پروژه­ای که به مرحله نمونه ­سازی برای تست مکانیکی رسید، ارایه کامل و تصویب کمیسیون مشترک لازم است.