آینده روشن سرزمین جدید

استان "شین جیانگ"، استانی پهناور در سرزمین چین است. منطقه ای خودمختار که هر بخشی از آن ویژگی خاص خود را دارد. برای من اما، پیش از سفر به این استان، آشنایی با موقعیت مسلمانان بیش از هر چیز مهم بود! درباره زندگی قومیت های مسلمان از جمله "هویی" و "اویغور" که بیشترین را در این استان تشکیل می دهند، اخباری پراکنده شنیده بودم! اخباری از این دست که تعدادی از قومیت های ساکن در استان با مسلمانان درگیر شده و بسیاری از آن ها، از جمله زنان و کودکان قتل عام شده اند.

اما در سفری که به سه شهر مهم استان شین جیانگ، از جمله شهرهای "ارومچی"، "آکسو" و "تورفان" داشتم، خیلی چیزها برایم روشن شد.

در ارومچی اویغورها که چهره ی زنان و مردان آن کاملا با نژادهای دیگر چینی متفاوت است و به نوعی هم به مردم ایران شباهت دارند، به راحتی، بی هیچ تفاوت آشکار، در شهر رفت و آمد داشتند. البته کنترل افراد و تدابیر امنیتی در بعضی مناطق احساس می شد.

نکته ای دیگر که در این سفر نظرم را بسیار به خود جلب کرد، تابلوهای سردر فروشگاه ها و حتی تعدادی از مراکز دولتی مثل ایستگاه های پلیس، رادیو و تلویزیون، بانک ها و ... بود که عناوین آن به دو زبان چینی و ترکی اویغوری نوشته شده بود! اقدامی با ارزش که مرا به این فکر واداشت که اگر در کشور من هم این ارزش گذاری صورت بگیرد، زبان های محلی هر شهر و استان زنده خواهد ماند.

در شهر آکسو، دومین مقصد مورد بازدید ما، با نکاتی جالب رو به رو شدم. این شهر که یکی از مناطق در مسیر جاده ابریشم است، با اجرایی شدن ایده رییس جمهوری خلق چین، بیش از پیش از اهمیت برخوردار شده است!

ایده شی جین پینگ رییس جمهوری خلق چین با عنوان "یک کمربند ـ یک جاده" که به منظور احیای راه ابریشم دریایی و بازسازی راه ابریشم زمینی مورد استقبال کشورها، به ویژه کشورهای مسیر این راه از جمله ایران قرار گرفت، بر اهمیت شهرهایی چون آکسو بسیار افزود! چراکه پس از این ایده، ساخت و سازهای بسیار در شهرهای مسیر راه ابریشم، همچون آکسو صورت گرفت!

از جمله این ساخت و سازها، یکی راهسازی است که به شکل بسیار وسیع در حال انجام است! کشاورزی در این منطقه نیز از پیشرفتی چشمگیر برخوردار است. بیابان های گسترده بسیار در این منطقه به زمین های کشاورزی تبدیل شده است. همچنین، با پشتیبانی دولت و همت کارشناسان، بیوتکنولوژی کشاورزی (زیست فناوری) نیز سبب شد تا آکسو یا به قول اویغورها "ئاقسو" و مناطق اطرافش، همچون "ئون سو" شهری شود پر از شکوفه های سیب که به زبان چینی به آن (بین تانگ شین) یعنی، "قلب شکر" گفته می شود، چرا که سیب خوش مزه آکسو، به شیرینی معروف است!

در هر حال، نکته ای که در حال حاضر در استان شین جیانگ بیش از هر چیز دارای اهمیت است، سازندگی است. کارخانه ها و کارگاه های بسیاری در این استان با شتاب فراوان در حال ساخت و ساز هستند. از جمله آن ها می توان به کارخانه "باد طلایی" اشاره کرد که در حجمی بالا به تولید بادگیر می پردازد و تولیداتش را به کشورهای دیگر از جمله ایران صادر می کند. تولیدات این کارخانه نقشی بسیار مهم در تامین برق منطقه دارد.

در شهر ارومچی مرکزی برای آشنایی با مراحل پیشرفت صنعت و اقتصاد منطقه ارومچی با عنوان مرکز "منطقه توسعه اقتصادی و فناوری ارومچی" تاسیس شده است که کارخانجات و محصولات آن و همچنین مراحل پیشرفت اقتصادی و چشم انداز آن با تکنولوژی جدید و پیشرفته به افراد معرفی می شود.

از جمله اقدامات چشمگیر در منطقه ارومچی که با توجه به ایده رهبری صورت گرفت، احداث ایستگاه راه آهن برای قطارهای پرسرعت است. مرکزی وسیع که تا 5 سال آینده مورد بهره برداری قرار می گیرد. با ایجاد این ایستگاه، راه 32 ساعته پکن به ارومچی به 12 ساعت کاهش می یابد. این ایستگاه، تنها برای ارتباطات درون شهری مورد بهره برداری قرار نمی گیرد، بلکه به زودی راه های ارتباطی این کشور با چندین کشور دیگر از جمله ایران نیز برقرار می شود. تصور سفر با قطار از ایران به چین، شاید به نظر غیر ممکن برسد، اما توان چین در ایجاد چنین ارتباطاتی پیش از این به اثبات رسیده است. بنابراین مسافران ایرانی در انتظار باشند که پس از این می توانند به راحتی با قطار پرسرعت خود را به کشور پهناور چین برسانند.

در استان شین جیانگ، حتی راه های بیابانی هم چشم نواز است و بدون شک هر رهگذری را وا می دارد تا از کوه های رنگارنگ با شکل های عجیب، عکس بگیرد.

شین جیانگ نیز، همچون دیگر مناطق این سرزمین پهناور از تاریخی دیرینه برخوردار است و هنوز هم می توان آثار باستانی بسیار در آن دید که عظمت آن سبب شگفتی امروزی ها می شود! مناطقی مانند "غار هزار بودا" جایی در میان کوه ها، نقطه ای دور از هیاهوی شهرها، جایی برای عبادت و راز و نیاز کردن با معبود، ویرانه های معبد بودایی "سوباش" که در بیست کیلومتری شمال شرقی کوچا قرار گرفته، برج دیدبانی "قیزیل قاحا" که مرکز دفاعی مهم و حیاتی در زمان سلسله های "هان" و "تانگ" به شمار می رفت، نخستین خانه موزه دوره تاریخی "چو چیو" و مخروبه های شهری باستانی به نام "شهر یار" که به زبان اویغوری به آن "شهر یار غور" می گویند.

شهری دیگر که من شانس بازدید بخشی از آن را داشتم، تورفان بود. تورفان در استان شین جیانگ یکی از شهرهای مهم در مسیر جاده ابریشم است. این شهر با تاریخ دیرینه اش که شکل گیری آن به دوران سلسله هان باز می گردد، مرکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ناحیه غرب چین به شمار می آمد.

تورفان از دمایی بسیار متفاوت برخوردار است! این تفاوت را باد زوزه کشان پیش از ورود به شهر به مسافران ندا می دهد. دولت چین اما، با بهره گیری از نیروی باد، مردمش را به نان می رساند. نشان آن نیز، بادگیرهای قد برافراشته در طول راه ارومچی به تورفان است که باد را در مسیر خود به چرخش انداخته اند تا چرخ زندگی مردم را نیز بچرخانند.

از جمله تدابیر کشور چین، ایجاد جاده هایی است که بتواند از طریق آن به دیگر کشورها متصل شود! این مسیر اما با احیای جاده ابریشم از سوی مناطقی همچون تورفان آغاز شده است.

ناگفته نماند که آب و هوای ویژه این شهر سبب شده تا میوه هایی خوشمزه از جمله انار، هندوانه و انگور در زمینش کشت شود. باغ های پربار انگور از جمله زیبایی های این شهر است.

و سخن آخر این که، شین جیانگ با معنی "سرزمین جدید" نامیست که امپراتوران دوره چینگ برای این منطقه برگزیدند. نامی که گویی برای روزهای کنونی این استان پهناور انتخاب شده است!

استان شین جیانگ، منطقه ای به وسعت یک کشور، استانی با تنوع بسیار است؛ تنوع و گوناگونی از آب و هوا تا فرهنگ و شکل و زبان مردم!

سفر ما تنها به سه شهر این استان بزرگ بود، اما عظمت آن، در این سه شهر نیز به خوبی بر ما آشکار شد! به ویژه این که دولت چین بسیار به این منطقه توجه دارد و حالا پس از طرح ایده یک کمربند ـ یک جاده، تغییرات بزرگ در این استان صورت می گیرد. چین بر آن است تا به همگان ثابت کند که ملیت های مختلف در این کشور مورد توجه یکسان قرار دارند و هیچ دولت خارجی نمی تواند در امور داخلی آن دخالت کند!