به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ خبرگزاری رویترز در تحلیلی به قلم ریچارد نفیو نوشت:سیاستگذاران آمریکایی عادت کردهاند دسترسی شرکتها به اقتصاد آمریکا را به عنوان مزیتی تصور کنند که هر شرکت خارجی به دنبال آن است.این ذهنیت آمریکا را قادر ساخته است از اقتصاد خود سلاحی بسازد که تازهترین مورد آن در مقابله با ایران و روسیه ظهور کرد.
تحریمهای اعمالشده علیه ایران در سالهای 2012 و 2013 احتمالا بزرگترین عامل ایجاد اهرم فشار برای وادار ساختن ایران به کنترل برنامه هستهای خود بود.
تحریمها علیه روسیه نیز موجب کاهش سرعت نفوذ مخفیانه روسیه در اوکراین شد.شرکای جهانی آمریکا عنصری مهم در این دو مورد بودند اما مشارکت آنها تا حدودی به زور و اجبار صورت گرفته است.شرکتها و دولتهای خارجی تا حدود زیادی به خاطر تهدید آمریکا به کاهش دسترسی آنها به بازار آمریکا با این تحریمها همراهی کردند.
اما درسی که سامانه تحریمها به ما میدهد این است که ممکن است این تحریمها به شرکتها و بانکهای دولتهای دوست و متحد ما فشار وارد کند.پرسش این است که این سیاست تا چه زمانی میتواند استمرار بیابد و موثر باشد و تبعات منفی برای خود آمریکا ایجاد نکند.استفاده بیش از حد از تحریمها ممکن است موجب تبعاتی برای خود آمریکا شود.
مرکز سیاستگذاری انرژی جهانی در دانشگاه کلمبیا در گزارشی گفت مجموعهای از عوامل نظیر روند اقتصاد جهانی، سرخوردگی از توسعه نفوذ آمریکا بر دولتها و بازارهای خارجی و خشم از اعمال فشار آمریکا در مجامع بینالملل موجب تضعیف توان آمریکا در اعمال فشار اقتصادی خواهد شد.
همچنین ممکن است کشورهای دیگر هم تشویق شوند اقدامات مشابهی را علیه بانکها و شرکتهای آمریکایی اعمال کنند و تاثیر منفی خود را بر اقتصاد آمریکا بگذارد.البته این به آن معنا نیست که باید از تحریمها دست کشید بلکه باید فکر کرد آیا تحریم بهترین راه در هر وضعیتی هست یا خیر.باید به دنبال راههایی باشیم تا اعمال تحریم برای شرکای خارجی شفافتر و عاقلانهتر جلوه کند.به این ترتیب تاثیر تحریمها نیز افزایش خواهد یافت.
برای اصلاح سیاستگذاری تحریمها باید در وهله اول دانست توان اقتصادی ما محدود است و اقدامات ما به مرور زمان موجب تضعیف موضع ما میشود.همچنین باید تبعات کوتاهمدت و بلندمدت تحریمها بررسی شود.همچنین باید با تطابق اقدامات بینالمللی با تلاشهای آمریکا ذهنیت وجود تبانی در اعمال تحریمها از بین برود.
همچنین باید شرکتهای آمریکایی به بررسی نقاط آسیبپذیری خود برای مقابله با خطرات تحریم در آینده بپردازند.