سرنوشت کاخ‌‌ قبلی قذافی چه شد؟+ تصاویر

کاخ‌های عظیم دیکتاتور سابق لیبی معمر قذافی که چهار دهه حکم فرمانی می‌کرد، تبدیل به زباله‌دانی و بازار فروش حیوانات خانگی شده است.

"باب‌العزیزیه" مقر معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی تا زمان سقوط وی در ۲۳ اوت ۲۰۱۱ بود که یک دژ بسیار مستحکم به شمار می‌آمد و به معنای دروازه پر زرق و برق است. این دژ در حومه جنوب طرابلس پایتخت لیبی قرار دارد. باب‌العزیزیه ۶ کیلومتر مربع (۲٫۳ مایل مربع) وسعت دارد. قذافی سال‌ها در آنجا خوشگذرانی کرد. این مقعر ویران شده اکنون به بازار هفتگی برای فروش حیوانات اهلی تبدیل کرده اند.

در زمان حکومت وی، لیبیایی ها از راه رفتن در هر جایی نزدیک این کاخ ها هراس داشتند. حسن راننده تاکسی در طرابلس اظهار کرد: ‌مردم حتی از نگاه کردن به دیوارها از ترس اینکه دستگیر شوند هراس داشتند.

تنهای چیزی که از این مقر که چهار سال گذشته توسط ناتو در هم کوبیده شد باقی مانده است چند ساختمان مخروبه، خانه قذافی با کف پوش های سبز و تونل های زیر زمینی است. قذافی به از دور از مردم در مکانی امن پشت دیوارها با همسر، فرزندان و مشاورین و محافظین نزدیکش زندگی می کرد.

به غیر از چادر بادیه نشینی که قذافی برای خود در خارج برپا ساخته بود و به آن می بالید مقر وی دارای باغ وحش، استخر سر پوشیده، تابلو های نقاشی بی شمار و باغ هایی بود. قذافی با پیش روی در زمین های مجاور، قلمرو خود را وسعت داده بود.

عادل محمد فرینا سخنگوی وزارت گردشگری لیبی اظهار کرد: ‌باب العزیزه پیش تر نماد قدرت قذافی بود اما امروزه ما این نماد را ویران کرده ایم . از قذافی تنها به صورت مختصر در تاریخ این کشور اشاره خواهد شد ولی چیزی از وی باقی نخواهد ماند.

مبارزان بیشتر مقرهای قذافی را ویران کرده اند. همچنین بسیاری از خانواده های بی‌خانمان به برخی از ساختمان هایی که هنوز پا برجا است نقل مکان کرده اند. قرار است باب العدید تبدیل به پارک ملی شود.

دیوار ها با نقاشی های گرافیتی، شعارها و نام مبارزانی که در این نبرد کشته شده اند، پوشیده شده است. یکی دیگر از اقامتگاه های قذافی در سبها واقع در جنوب این کشور نیز به همین وضعیت دچار شده است.

درشهر بنغازی مکان تولد این انقلاب مقر قذافی تبدیل به مکانی برای خرید و فروش پرندگان، سگ ها و سایر حیوانات خانگی در میان آجرها و دیوارهای فرو ریخته کاخ ها شده است.

محمد سلیمان ۴۳ ساله می گوید: ما رویای زندگی بهتری را داشتیم اما اکنون در میان این ویرانه ها هستیم. این پیامی نیرومند به حاکمان جدید لیبی است. اگر قذافی به ما آزادی می داد و با عزت و احترام با ما رفتار می کرد هنوز هم اینجا بود.

علی المسراتی رهگذر می گوید: ‌این مکان دیگر ارزشی ندارد. تنها به صورت یک فصل تاریک در تاریخ و خاطرات تلخ باقی مانده است.

معمر قذافی و خانواده اش در "باب العزیزیه". سال 1968