دریاچه سبز یا پارک چوی هو در قرن 17 در غرب کوه های ووهان ساخته شد و عده ای آن را به عنوان یشم کون مینگ می شناسند.
دریاچه به 4 قسمت تقسیم شده و با پل هایی به سبک سنتی به یکدیگر متصل می شوند. در میان دریاچه امارتی رنگی به چشم می خورد که در کنار درختان و گل ها به زیبایی جلوه می کند، تمام پارک مانند جهانی سبز است که درختان بید به زیبایی در آن ریشه دارند و نیلوفرهای آبی نیز بر روی بستر سبز رنگ دریاچه خوابیده اند. در کنار دریاچه مردم محلی را می بینید که به تنهایی یا در گروه های چند نفری مشغول ورزش در هوای دلچسب و فضای روح بخش آن هستند.
دریاچه سبز به موازات خیابان قرار گرفته و در کنار آن انواع رستوران ها و خانه ها، مغازه ها و هتل های لوکس قرار دارند، بدون شک ساکنان خانه های رو به دریاچه یکی از زیباترین مناظر را زیر پای خود دارند.
در طول فصل زمستان مرغان دریایی نوک قرمز از سیبری به دریاچه سبز مهاجرت می کنند و باعث سرگرمی بازدید کنندگانی می شوند که برای آن ها دانه یا خرده های نان می ریزند. همزمان با پاشیدن نان، دسته مرغان با سر و صدا به سمت غذا پرواز می کنند و برای اول شدن تمام تلاش خود را به کار می گیرند و این هیجان را به رهگذرانی که در کنار دریاچه مشغول تماشای آن ها هستند، هم انتقال می دهند.
در طرف دیگر پارک، مجسمه "نیه از"، آهنگساز یون ننی مشهور سرود ملی چین وجود دارد. مشهورترین ساختمان دریاچه، جیانگ وو تانگ نام دارد که یکی از جاذبه های گردشگری این پارک به شمار می رود. دریاچه سبز درست پایین در اصلی دانشگاه یون نن است.
هنگامی که انسان، پرندگان و طبیعت در هماهنگی کامل در این دریاچه در کنار هم قرار می گیرند، منظره ای بسیار طبیعی و زیبا را به تصویر می کشد. مردم کون مینگ به حیات وحش و طبیعت احترام می گذارند و معتقدند حیات وحش به شهر بهاری جذابیت بیشتری داده است.
از سال 1985 مرغان دریایی نوک قرمز برای نجات از سرما در ماه های نوامبر تا فوریه از سیبری به کون مینگ مهاجرت می کنند و در طول این مدت می توان شاهد حضور صدها هزار مرغ دریایی در این دریاچه بود و به همین دلیل دریاچه سبز به یکی از جذاب ترین مناظر کون مینگ تبدیل شده است، بویژه هنگامی که یک صدا در آسمان دریاچه شروع به آواز خواندن می کنند، ترکیب رنگ های سفید مرغان و رنگ سبز دریاچه و آسمان آبی، منظره ای تماشایی را به تصویر می کشد.