بانوی ایرانی قهرمان ووشو:دوست دارم مثل جهان پهلوان تختی باشم

به دست آوردن مدال شبیه ارزش فرزند برای مادر است. به دست آوردن مدال را خیلی دوست دارم اما حفظ کردن مدال مهم‌تر است و مثل حفظ کردن قهرمانی است.

سرویس ورزش شفاف: الهه منصوریان در سمیرم اصفهان متولد شد، سال‌ها در رشته ووشو فعالیت کرد و حاصل تلاش بی‌وقفه‌اش کسب مدال طلای جام جهانی سانشوی ۲۰۱۰ چین، نقره قهرمانی جهان تورنتوی کانادا، مدال برنز وزن ۵۲- کیلوگرم سانشو در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ‌ژو و نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون کره جنوبی بوده است. وی در فینال وزن منهای ۵۲ کیلوگرم به مصاف حریف کره‌ای خود رفت که با پیروزی در این مسابقه اولین مدال طلای بانوان ایران در ووشوی قهرمانی جهان را بر گردن آویخت. وی به اخلاق مداری و داشتن سجایای اخلاقی زبانزد است اما یک خاطره بد از مسابقات جهانی در ذهن دارد که طلای این بازی‌ها آنرا شیرین کرد. منصوریان در حالی مسابقه را با برتری برابر کره جنوبی پشت سر گذاشت که در اواسط مسابقه گونه وی بر اثر ضربه حریف، دچار کبودی شد و عملاً لحظاتی از مسابقه را با یک چشم پشت سر‌گذاشت، اما دست از مبارزه نکشید تا بر جام قهرمانی جهان بوسه بزند. وی درحالیکه تازه از اردوی چین به ایران بازگشته بود با خوش رویی مثال زدنی‌اش به تلفن ما پاسخ داد و از احتمال بازی در تیم باشگاهی چانگ چون چین و لژیونر شدنش گفت. ما هم به عنوان کسی که اسیر بازی ناجوانمردانه شد و هنوز عصب صورتش در اثر بی‌اخلاقی رقیبش فعالیتی ندارد، گفتگو کردیم که در پی می‌آید.

• به دست آورن مدال چقدر برایتان ارزش دارد؟

به دست آوردن مدال شبیه ارزش فرزند برای مادر است. به دست آوردن مدال را خیلی دوست دارم اما حفظ کردن مدال مهم‌تر است و مثل حفظ کردن قهرمانی است.

• یعنی برای رسیدن به مدال و هدفتان، اخلاق را زیر پا می‌گذارید؟

تا به حال چنین کاری نکرده‌ام حتی یک بار در مسابقات قهرمانی کشور که انتخابی تیم ملی هم بود، مائده کیوانی، حریفم از ناحیه زانو آسیب دیده بود و برای از دست ندادن تیم ملی اصرار زیادی برای انجام مبارزه می‌کرد و با این کار به خودش آسیب می‌زد، من با وجود اینکه دختر ۱۶ ساله بودم از بازی مقابل وی انصراف دادم تا در تیم ملی بماند.

• تیم ملی را از دست دادید؟

نه. اتفاقا مرا به دلیل این کار به اردوی تیم ملی دعوت کردند.

• پس مزد کار خیرتان را‌‌ همان زمان گرفتید؟

قضیه این بود که به تیم ملی دعوت شویم که خدا را شکر این اتفاق افتاد. به عنوان بازیکن اخلاق هم معرفی شدم. سال ۸۹ از طرف همایش نسل آفتاب به عنوان بازیکن اخلاق معرفی شدم.

• رعایت اخلاق ورزشی چقدر در زندگیتان تاثیر داشته است؟

در بسیاری موارد. وقتی درختی پربار‌تر است افتاده‌تر می‌شود. من هم سعی کردم افتاده‌تر باشم تا خیلی چیز‌ها یاد بگیرم. همیشه بقیه را به عنوان الگو مدنظر داشتم و از آن‌ها موارد بسیاری یاد گرفتم. هر بار از سکوی قهرمانی بالا‌تر می‌روی باید بیشتر سرت را خم کنی. این نکته همیشه یادم بوده و این نکته را در اتاقم گذاشته‌ام که یادم بماند.

• شما یکی از نمونه‌هایی هستید که هنوز درد نداشتن اخلاق حریف را بر صورتتان حس می‌کنید...

کار حریف کره ای‌ام در مسابقات جهانی را هیچگاه فراموش نمی‌کنم. کار زشتی کرد و وقتی من زمین افتادم زانویش را روی صورتم گذاشت و بلند شد. من معتقدم پرچم ایران اینقدر باارزش است که با بی‌اخلاقی و روشهای ناجوانمردانه حریفان هم باز پرچم ایران بالاست و باید آنرا نگه داریم.

• اخلاق مداری را تا چه اندازه در زندگی شخصی رعایت می‌کنید؟ آیا از فنون تکنیکی در دعوا‌ها استفاده کرده‌اید؟

تا به حال دعوا نکرده و نمی‌توانم این کار را کنم چون احساس می‌کنم باید از قدرتم در جهتی استفاده کنم که دیگران از من یاد بگیرند. قبل از اینکه به اصفهان بیایم در سمیرم زندگی می‌کردم و باید طبق فرهنگ این شهرستان عمل می‌کردم. تمام تلاشم را کردم که ورزشکار بااخلاقی باشم. اگر سوار اتومبیلم بودم و در باران شخصی را می دیدم با وجود اینکه ورزشکار بودم سوارش می کردم تا زیر باران خیس نشود. اگر کسی به کمک احتیاج داشته کمکش کرده‌ام.

• به نظر شما یک ورزشکار اخلاقی باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

ابتدا به بزرگتر‌ها احترام بگذارد. اخلاق مدار، افتاده و متواضع باشد. دچار غرور نشود. به یاری و کمک دیگران بشتابد و.... یک خاطره به ذهنم رسید بگذارید برایتان تعریف کنم. وقتی از تیم ملی جوانان به بزرگسالان رفته بودم، مرا رقیب اصلی خود می‌دانستند، درحالیکه من برای تمرین می‌رفتم. اینقدر مرا رقیب و دشمن خود می‌دانستند که فهمیدم خیلی قدرتمندم. آن‌ها دستم را نگرفته و کمکم نکردند تا خودم تلاش کنم، حالا اگر بازیکنی برای اولین بار به تیم ملی راه پیدا کند، کمکش می‌کنم.

• شما تمام ویژگی‌های یک ورزشکار اخلاق مدار را دارید؟

۸۰ درصد این ویژگی‌ها را فکر می‌کنم داشته باشم چون صددرصد یک ورزشکار کامل نیستم.

• در یک رشته خشن فعالیت می‌کنید، آیا خشونت در زندگی شخصی و ورزشیتان دخیل بوده است؟

نه، اما در مسائل و مشکلات کمکم کرده است. به جدی بودن در کار و سختکوشی در مراحل مختلف زندگی ام کمک کرده است. من تمام انرژی و خشونتم را در هنگام ورزش از دست می‌دهم و وقتی بیرون می‌روم به آرامش نیاز دارم.

• شما را به عنوان ورزشکار اخلاق می‌شناسند؟

در رشته ووشو این امر را ثابت کرده‌ام. در شهر سمیرم فردی می‌خواست به عنوان نماینده شورای شهر انتخاب شود. وی یک خانم تنها بود و من با عکسم از وی حمایت کردم. وی تنها خانمی بود که در این بخش ثبت نام کرده بود و کسی وی را نمی‌شناخت. من این کار را کردم و قول دادم اگر انتخاب شد طوری عمل کند که همه از وی راضی باشند. در این انتخابات ۱۰ هزار نفر به وی رأی دادند یعنی ۱۰ هزار نفر سمیرمی مرا قبول دارند.

• الهه منصوریان یک ورزشکار اخلاق مدار است؟

بله اخلاق مدار است.

• در زمینه اخلاق مداری از چه کسی الگو می‌گیرید؟

همیشه ما ورزشکاران جهان پهلوان تختی را الگو قرار می‌دهیم اما حالا حسین اجاقی بازیکن سابق و مربی و مدیر فنی تیم ملی ووشو را به عنوان الگو قبول دارم. قهرمانی را از وی یاد گرفتم.

• دوست دارید مثل جهان پهلوان تختی جاودانه بمانید؟

تا آن حد که نمی‌توانم ولی خیلی دوست دارم مثل جهان پهلوان تختی باشم.