بر اساس افسانه های چینی، آغاز سال نوی چینی با جنگ بر علیه موجودی افسانه ایی به نام نیین (年: nián) آغاز شد. نیین، در روز اول سال نو به روستا آمده و چهار پایان را می درید و به محصولات کشاورزی آسیب زده و کودکان را می بلعید. از این رو، کشاورزان برای حفاظت از خود، غذا های فراوانی را در جلوی منازل خود قرار میدادند. مردم بر این اعتقاد بودند که با خوردن این غذاها، نیین به آنان صدمه نمی زد. یکروز، مردم مشاهده کردند که نیین، از بچه ای که لباس قرمز رنگی پوشیده بود، ترسید و فرار نمود. روستائیان متوجه شدند که نیین، از رنگ قرمز می ترسد؛ بنابراین، در سالهای پس از آن، بر سر در منازلشان، فانوسهای قرمز آویزان می کردند و به استقبال سال نو می رفتند. آز آن به بعد، نیین هرگز به روستا برنگشت و این سنت، از آن زمان باقی ماند.
جشن عید بهار چین یا جشن سال نو مهمترین جشن سنتی چینی یان است. در عید بهار چین، به مانند کریسمس، اعضای فامیل دور هم جمع میشوند. همه ی کسانی که دور از خانواده و در شهر دیگری زندگی و یا کار می کنند، به خانه باز می گردند و در طول مدت ۱۵ روزه این جشن، شلوغ ترین روز های کاری را در ناوگان حمل و نقل این کشور ایجاد می نمایند. تمامی فرودگاه ها ، پایانه های اتوبوس بین شهری و همچنین ایستگاه های قطار ، مملو از جمعیتی می شود که برای دیدار از خانواده و یا اقوام، به شهر و دیار خود باز می گردند.
در برنامه امروز، ترانه ای تحت عنوان "عید بهار مبارک" را برای شما بخش می کنیم.
