ایران از نگاه مسافران چینی

آقای وانگ فنگی، خبرنگار روزنامه ملی چین چندی پیش به ایران سفر کرد. وی پس از باز گشت از ایران در وبلاگ خود نوشت، قبل از سفر به ایران، دوستان و اعضای خانواده ام از این سفر به ایران ابراز نگرانی می کردند. آنان به من گفتند، مواظبت امنیت خود باشم. ایران واقع در خاورمیانه بوده و با افغانستان و عراق هم مرز است و نیز جورج بوش، رییس جمهوری پیشین آمریکا این کشور را شیطان نامیده بود. به نظر آنان، سفر به ایران امری بسیار خطرناک بود.

ولی حقیقت متفاوت از تصور ما است. مهمانوازی و شور و شوق مردم ایران نیز خارج از تصور ما است.در جریان سفرم به ایران، در فرودگاه و در خیابان ها، مردم ایرانی همیشه به ما سلام می کردند. بیشترین جملات که در ایران شنیدم، به کشور ما خوش آمدید بود! برخی از ایرانی ها که زبان انگلیسی بلد بودند، با ما صحبت می کردند و حتی ما را به خانه های خود دعوت می کردند.

اگر شما می خواهید درجمع مردم ایرانی در پارک وارد شوید، تنها با گفتن سلام، آنان یک لیوان چایی سیاه تعارف می کنند و شما را به جمع خود دعوت می کنند.

در مشهد، با محمد 65 ساله آشنا شدم. او قبل از باز نشسته شدن یک مهندس نفت بود. اکنون او رهنمای مسافران خارجی است و او به مدت یک روز راهنمایی من بود. او نه نها یک مترجم مسِِوولیت شناس بود بلکه از خانه ی خود برایم میوه و خوراکی می آورد.

در بازدید از مسجد امام رضا، کارمندان حسن نیت نشان داده و به من کمک می کردند. بر اساس قواعد، زنانی که از مسجد امام رضا بازدید می کنند، باید چادر را بپوشند. آن ها از دفترمدیریت چادر غرض می گرفتند . ولی هنگامی که ما رسیدیم، آنان چادرهای جدید به هر یک از زنان هیات ما هدیه دادند. پس از ورود به مسجد، آنان نیز به انگلیسی ورود ما را اعلام کردند و مدارک زیادی درباره این مسجد را به ما هدیه کردند.

اگر شما نیز برای سفر به ایران شک و تردید دارید آن را کنار بگذارید و به ایران بروید. با چشم خود این کشور را ببینید. ایران کشوری است که شایسته سفر شما است.

یک ماه پیش، "سون مین" به ایران سفر کرد. او در مصاحبه رسانه ای خود درباره سفرش به ایران گفت: پس از بازگشت از ایران، خیلی ها از من پرسیدند که آیا ایران کشوری امن است، شما در جریان سفرتان به ایران، با چه مشکلاتی رو به رو شدید؟

او افزود: من می خواهم بگویم، با توجه به تجربیاتی که از سفرهایم به دیگر کشورهای جهان به دست آورده ام، مردم ایران بیش از هر کشور دیگر به من کمک کردند. برای نمونه در راه سفر از شیراز به تهران، خدمتکار اتوبوس غذا و نوشابه برای سرنشینان توزیع می کرد. من پس از باز کردن جعبه متوجه شدم که آن غذا را دوست ندارم و به خدمتکار پس دادم. یک زوج ایرانی که کنار من نشسته بودند، جعبه ای کوچک به من دادند و گفتند که آن غذای خانگی دست پخت خودشان است. یک بار هم پس از ورود به ایستگاه تهران، من راه را گم کردم، بنابراین از یک دانشجو آدرس پرسیدم، او شخصا من را تا مقصد همراهی کرد.

اما درباره امنیت مسافران، شما باید به رفتار و کردار خود توجه کنید. زیرا که هر کشور دارای آداب و رسوم خود است و ما مسافران باید به آن احترام بگذاریم. اما برای مسافران محیط ایران خیلی امن و راحت است.

من ترجیح می دهم چهره دولت یک کشور را از چهره مردم آن کشور جدا کنم. چرا که چهره دولت یک کشور، ارتباطی به اخلاق و روحیات مردم آن کشور ندارد. ایرانی که من از طریق گزارش رسانه های گروهی می شناختم، با ایرانی که با چشم خود دیدم بسیار فرق می کند. در سفر نه روزه ام به ایران، بیشترین کلامی که به گوش من می رسید، سلام و خوش آمدید، بود.

وانگ جی ، یک خبرنگار چینی که به مدت دو هفته به ایران سفر کرده و عکس های زیبای زیادی گرفته است، در وبلاگ خود نوشت: ایران کشوری خونگرم، زیبا و خوشبخت است. مردم این کشور در میدان ها، پارک ها، رستوران ها و چایی خانه ها جمع می شوند و من در کنار آنها می توانستم خوشبختی مردم این کشور را احساس کنم. با قدم زدن در میدان نقش جهان اصفهان سی و سه پل، می توانم بگویم عشق در این کشور کتمر از پاریس نیست.

به دلیل آنکه مردم سراسر جهان معمولا در رادیو و تلویزیون اخباری درباره مساله هسته ای ایران و اعمال تحریم های غرب به ایران را شنیده اند، فکر می کنند ایران کشور خوشبختی نیست، اما تنها کسانی که به این کشور سفر کرده اند و از نزدیک این کشور را دیده اند، با خونگرمی، آرامی و زیبایی این کشور آشنا هستند.