بلژیک قصد دارد سیب زمینی سرخ کرده یا «فرایتکوت» را به عنوان هدیه فرهنگی خود به جهانیان در فهرست یونسکو ثبت کند.
اگرچه چیزهای زیادی از نظر زبانی مردم بلژیک را از هم جدا می کند اما تلاش برای این که سیب زمینی سرخ کرده به عنوان یک میراث فرهنگ غیرمادی جهانی به نام بلژیک ثبت شود، آنان را با هم متحد می کند.
در واقع مقامات فرهنگی بلژیک قصد دارند سیب زمینی سرخ کرده را همانند اپرای چینی و قهوه ترک و اخیراً نان لواش از ارمنستان، در فهرست ارزش های جهانی در فهرست میراث غیرمادی جهان قرار دهند.
سیب زمینی سرخ کرده در کشور بلژیک به طور سنتی در کاغذهایی مخروطی شکل فروخته می شود و بیش از 5000 فروشگاه مخصوص تهیه این نوع سیب زمینی در این کشور وجود دارد که نسبت به جمعیت سرانه 10 برابر بیشتر از تعداد رستوران های مک دونالد در ایالات متحده آمریکاست که نشان از محبوبیت و نفوذ این نوع غذای سنتی در بلژیکی ها دارد.
البته برای این که این نوع خوراک از سوی سازمان یونسکو پذیرفته شود، الزامی وجود دارد و مقامات و وزارت فرهنگ بلژیک در هر سه منطقه هلندی، آلمانی و فرانسوی زبان باید پیش از آن ها ارزش و جایگاه فرهنگی آن را به عنوان میراث معنوی مردم به رسمیت بشناسند.
سال 2014 دولت هلندی زبان در منطقه «فلاندرز» این نوع سیب زمینی را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ غیرمادی ملی و بومی مردم این منطقه به رسمیت شناخته و مقامات دولتی در بخش های آلمانی زبان و فرانسوی زبان نیز سال آینده قرار است این موضوع را به بحث و گفت وگو بگذارند.
