کارنامه دولت چين در سال 2008

اما همزمان با برنامه ريزي هاي چين براي برگزاري باشکوه و آبرومندانه المپيک هاي تابستاني و معلولان که نمادي از صلح و همبستگي مردم تنها کره مسکون شناخته شده در کائنات است، کساني نيز براي به رخ کشيدن خود، در تخريب و بي اعتبار کردن آن برنامه ريزي و کوشش مي کردند و سعي در سوء استفاده از اين انرژي و هزينه عظيم صرف شده توسط مردم چين عليه آن داشتند.

اوباش وابسته به اقليت «دالايي لاما طلب تبتي» در چهاردهم مارس دوهزار و هشت به اميد جهاني کردن مطامع خود، زندگي مردم عادي و شادي هنوز تازه دو عيد سال نوي ميلادي و چيني را در لهاسا مرکز منطقه خودمختار تبت چين در چند روز آشوب خياباني به سوگ کشيدند و ضمن نابسامان کردن جريان عادي اقتصاد و زندگي در منطقه شماري از خانواده ها را داغدار کردند.

چين که در ميان امور مربوط به اداره فرهنگي، سياسي، اجتماعي، از سويي در تدارک مقدمات المپيک ها بود، از سويي ديگر با بازتاب نااميد کننده اين وقايع در «رسانه هاي آزاد» مواجه شد. رسانه هاي کشورهايي که قدمت حق راي زنان، آزادي بردگان، لغو تبعيض نژادي، آغاز سازندگي پس از جنگ افروزي جهاني دوم و ... در آنها گاه به زحمت به قدمت چين نو مي رسد و هزاره سوم را که به يمن پيشرفت وسايل ارتباطات جمعي و رسانه ها مي تواند با سده آموزش و فقرزدايي جهاني آغاز شود، با جنگ افروزي در چند نقطه جهان دشت کرده اند و علي رغم اين همه مصيبتي که رويه هايشان براي مردم همه جهان تحميل کرده هنوز ابايي از سخن گفتن يا ساختن بهانه هاي آغاز جنگ جهاني سوم ندارند، عامدانه رو به روي آينه کژتابي نهادند و ضمن ايجاد دردسري کوچک براي دولت و مردم چين، ناسپاسي ديگري از مردم زحمت کش چين نشان دادند.

جالب اين که اين کژتابي «آزاد» رسانه اي در حرکت جهاني مشعل المپيک هم ادامه يافت و کوچک ترين خرابکاري «دالايي لاما طلبان شجاع» از جمله سعي در قاپيدن مشعل از دست يک ورزشکار زن معلول در آن «آزادانه» در بوق و کرنا شد.

اين همه ناسپاسي و بدخواهي از طرف دولت و نهادهاي دولتي چين در خارج از کشور با خونسردي و از طرف مردم چين در داخل و خارج کشور با همبستگي بيشتر در آرامش برگزار شد. چرا که رهبران کشورهاي اين «رسانه هاي آزاد» با لبخند به خوان المپيک ها دعوت شده بودند و سرانجام با لبخند هم بر اين خوان حاضر شدند.

«مچ گيري المپيکي» «رسانه هاي آزاد» تا آنجا پيش رفته بود که زماني که يک نوجوان آمريکايي با سلاح گرم هم دانشگاهي هاي خود را به گلوله بست و چندين نفر را کشت، پيش از آن که هويتش آشکار شود، به اعتبار چشم هاي بادامي اش او را به چيني بودن «متهم» کردند! گويي تلقي اين «رسانه هاي آزاد» از ماجرا اين بود که «دانشجويي به خاطر «چشم هاي بادامي اش» چند دانشجوي «دماغ گنده» را کشته است!» در حالي که حتي اگر اين دانشجو (که معلوم شد کره اي تبار بوده) چيني هم بود، در نظام آموزشي آمريکا تربيت شده بود و اهمال در آموزشش به همان نظام آزادي برمي گردد که هر عضو جديدي از آن براي حفظ آن «آزادي» سوگند مي خورد که در صورت لزوم سلاح به دست بگيرد و به اعتبار و کارت سبز عضويت همان نظام «آزاد» نيز سلاح خريده بود نه به دستور چين يا کره يا به دليل «چشم هاي بادامي اش»!