پوزه‌بندِ زن غرغرو
سومین دستگاهی که در عصر شکسپیر از آن برای کنترل زنان و حرف زدنشان استفاده می‌شد به پوزه‌بند زن غرغرو معروف بود. این دستگاه که به پوزه‌بند اسب شباهت داشت، اساساً قفسی فلزی بود که روی سر زن غرغرو قرار داده می‌شد. صفحۀ فلزی‌ای که در دهان زن قرار می‌گرفت، زبان را در کف دهان نگاه می‌داشت و مانع حرف زدن زن می‌شد.
زنانی که به آنها پوزه‌بند زده می‌شد نیز، همچون زنانی که با چاری‌واری و چهارپایۀ مرغابی مجازات می‌شدند، در سطح شهر گردانده می‌شدند. در حقیقت، بعضی از پوزه‌بندها، همچون نمونه‌ای که در تصویر مشاهده می‌کنید، به طناب یا زنجیرهایی مجهز بودند که به شوهر اجازه می‌داد زنش را در سطح روستا هدایت کند. بعضی از پوزه‌بندها دارای عناصر تزیینی، همچون نقاشی و پر بودند. بعضی هم به زنگوله مجهز بودند که نزدیک شدن زن سرکش را به عابران خبر می‌داد. علاوه بر اینها بعضی از این پوزه‌بندها میخ‌دار بودند تا در رام شدن زبان زن شکی باقی نماند.
پوزه‌بند
لیندا ای.بوس، شکسپیرشناس، اشاره میکند در همۀ این موارد، مجازات زن بدل به یک "تجربۀ کارناوالی می‌شد که در آن زن در مرکز نمایشی برای تمسخر قرار می‌گرفت." شاهد این موضوع این است که مردم شهر یا روستا در آن زمان علاوه بر سروصدایی که با ماهیتابه و قابلمه در می‌آوردند، صدای باد شکم از خود درمی‌آوردند و عبارات تحقیرآمیز در مورد بدن زن مورد مجازات را فریاد می‌زدند. همۀ اینها به این دلیل بر سر زن نگون بخت می‌آمد که جرئت کرده بود بلند صحبت کند یا سلطۀ مردانه را به چالش بکشد.
زنان غربی به نسبت دوران ملکه الیزابت اول و شکسپیر، پیشرفتهای بزرگی داشته‌اند. اما همچنان از بسیاری لحاظ استقلال ایشان کنترل شده است. تمایل به مطیع سازی زنان همچنان در شکاف دستمزدی میان زنان و مردان، اظهارات سیاستمداران، افشای عکسهای خصوصی بازیگران زن توسط هکرها، و تصویر شرم‌آور و تحقیرکننده‌ای که معمولاً رسانه‌ها از زنان منتشر می‌کنند، مشاهده میشود. بدین‌ترتیب اگرچه شاید امروز مجازات زنی که افکارش را بیان کند یا طالب استقلال باشد، گرداندن، غرقه کردن، یا پوزه‌بند زدن نباشد، اما کارناوال تحقیر زنان همچنان در حال هلهله است.
1 2 3 4 
