خرابه های "آدم پکن : جو کودیان

خرابه های" آدم پکن " جوکودیان در کوه لون کوی دهکده جو کودیان از ناحیه فان شان در 48 کیلومتری جنوب غربی شهر بیجینگ قرار دارد. این ناحیه محل اتصال ناحیه کوهستانی و دشت در جنوب شرقی دشت وسیع شمال چین و شمال غربی ناحیه کوهستانی است. ناحیه کوهستانی در اطراف جو کودیان دارای سنگ اهک است .

به دلیل جاری بودن اب در این منطقه ، در طول تاریخ غارهای بزرگ و کوچک طبیعی در این ناحیه شکل گرفته است. بر بالای کوه یک غار طبیعی دیده می شود که طول ان از شرق تا غرب 140 متر است و"غار ممیون آدم نما " نامیده می شود. سال1929 در این غار برای نخستین بار "نخستین محل جوکودیان" یا انسان قدیمی کشف شد . ناحیه خرابه های جوکودیان ، خرابه های مهم دوره پارینه سنگی در شمال چین است که در این میان نخستین محل جوکودیان – خرابه های "آدم پکن " معروف ترین است.

این خرابه ها را سال 1921 "آتشن" دانشمند سوئدی برای اولین بار کشف کرد. سپس دانشمندان در این محل به حفاری پرداختند. سال 1927 بوداشن دانشمند کانادایی رسما به حفاری در جوکودیان مبادرت ورزید و سه دندانی را که در جوکودیان کشف کرده بود ، رسما " گونه پکن میمون آدم نمای چین " خواند . سال 1929 " پی وین جون " باستان شناس چینی در جریان حفاری ، نخستین کاسه سر " آدم پکن " را کشف کرد و کشف وی جهان را به تکان در اورد.

خرابه های جوکودیان پس از حفاری بیش از 80 سال ، همچنان برای تحقیق و بررسی مورد استفاده است. در نخستین محل40 متر حفاری شده است. اما هنوز نیمی از باقی غارحفاری نشده است . در مقایسه با سایر خرابه ها، شمار سنگواره ها و سنگواره های پستانداران که در این ناحیه از خاک بیرون امده ، بسیار فراوان است . در نخستین محل جوکودیان آثار تاریخی برجای مانده استفاده از آتش کشف شد و مشخص گردید که تاریخ استفاده بشر از آتش چند صد هزار سال پیش از تاریخی است که گمان می شد . در خرابه ها پنج قشر خاکستری و استخوانهای سوخته شده پیدا شده است که ضخامت ان به شش متر می رسد. این آثار تاریخی بر جای مانده نشان می دهد انسان پکن نه تنها با آتش آشنا بوده بلکه راه های حفظ اتش را می دانسته است .

در این خرابه ها همچنین هزاران وسایل سنگی از خاک بیرون امده و مواد خام ان از اطراف خرابه های یاد شده بوده است. این وسایل سنگی متنوع و گوناگون و ساده در چند مرحله ساخته شده است . کشفیات ثابت می کند میمون پکن آدم نما تقریبا با زمان حال 700 هزار تا 200 هزار سال فاصله دارد و در ناحیه جوکودیان اقامت داشته است و از طریق شکار زندگی می کرده است . دوران اولیه با زمان حال 300 هزار تا 200 هزار سال فاصله دارد دوران دوم با زمان حال 400 هزار تا300 هزار سال و دوران سوم با زمان حال 300 هزار تا 200 هزار سال فاصله دارد.انسان پکن متعلق به بشر اولیه و تبدیل آن از میمون به انسان عاقل است .

این کشف به لحاظ زیست شناسی ، تاریخ شناسی و تحقیق توسعه بشر دارای ارزش بسیار است. انسان پکن و سایر کشفات و تحقیقات فرهنگی ، منازعات پیرامون میمون و یا انسان حقیقی از دوران کشف انسان جاوه ای در قرن 19 میلادی رادرمحفل علمی حل کرده است .

واقعیات نشان می دهد در طول تاریخ و در یک مرحله خاص انسان واقعی تحولات اجتماعی و فرهنگی زیادی را شاهد بوده است . آنان نسل های بعدی " میمون جنوبی " هستند و نیزنیاکان "انسان عاقل " هستند . "انسان حقیقی " در مرحله میانه از رد بندی میمون تا تکامل ادم شکل گرفته است. شکل" انسان حقیقی " کماکان با استاندارد انسان پکن جوکودیان یکسان است .

خرابه های جوکودیان همچنان غنی ترین و سیتماتیک ترین و پر ارزش ترین مدرک بشر قدیمی همزمان با خلقت جهان است. طبق استاندارد انتخاب میراث فرهنگ جهانی ، خرابه های ادم پکن جووکودیان دسامبر سال 1987 در فهرست میراث جهانی ثبت شد. ارزش کمیته میراث جهانی :کار تحقیق و بررسی علمی خرابه های "ادم پکن " جوکودیان کماکان در جریان است . از این میان می توان آثار تاریخی برجای مانده بشر جدید از 18 هزار سال قبل از میلاد تا 11 هزار سال قبل از میلاد را کاوش کرد و تکامل تدریجی بشر را تشریح نمود.