معبد آسمانی

اگر به بیجینگ سفر کنید حتما از دیوار چین – شهر ممنوعه و پارک تابستانی و معبد آسمانی دیدن کنید زیرا این آثار نماینده عالی ترین سطح معماریهای باستانی چین است. در این میان معبد آسمانی کاملترین و دامنه دارترین مجموعه معماریهای موجود عبادی این کشور است . بمنظور دعا برای هوای مساعد برای رشد محصولات و آرامش کشور ، امپراتوران سلسله های چین هر سال مراسمی بر پا می کردند و به سوی آسمان- زمین – خورشید – ماه - کوه و رودعبادت و دعا می کردند و د ر این میان مراسم عبادت آسمان از همه مهمتر بود. امپراتوران چین خود را پسر آسمانی دانستند و به عنوان پسر آسمانی بر مردم

حکمرانی می کردند . فعالیت عبادت آسمان ، امتیاز آنان بود . معبد آسمانی در سال 1420 میلادی ساخته شد ومکان عبادت خدای آسمان و زمین از سوی امپراتوران سلسله های مینگ و چینگ ( سال1368 – سال 1911 میلادی ) است. معبد در جنوب شهر ممنوعه بیجینگ قرار دارد چهار برابر مساحت شهر ممنوعه است. دیوار جنوبی معبد مربع شکل است سمبل زمین است و شمالی ترین دیوار آن به شکل نیمه دایره سمبل آسمان است. اینگونه طراحی ناشی از ایده " آسمان گرد و زمین مربع "است. معبد آسمانی را دو بخش درونی و برونی شامل می شود و معماریهای عمده این معبد در جنوب و شمال خطوط مرکزی بخش درونی قرار دارد. از جنوب به شمال "حوان چو " – "قصر حوان چون یو" و "قصر چی نیان" وجود دارد . " حوان چو " سکوی گرد سنگی سه طبقه ای است که در هر طبقه آن نرده های سنگی دیده می شود این میدان بر پایی مراسم عبادت از سوی امپراتوران است. اینگونه مراسم معمولا در بامداد 22 دسامبر به تقویم کشاورزی چین برگزار می شد که امپراتوران شخصا ریاست انرا برعهده می گرفتند. در آن زمان فانوس ها در مقابل معبد اویزان می شد و داخل ان شمعی به اندازه بیش از یک متر روشن بود. در گوشه ای واقع درجنوب شرقی این سکو یک ردیف بخوردان مخصوص مشاهده می شد بخور مخصوصا برای سوختن � هار پایان قربانی و پارچه ابریشمی به عنوان عبادت بکار می رفت . در جریان عبادت ضمن بخوردادن طبل ها به صدا در امده و محیط ویژه ای شکل می گرفت .شمال این سکو "قصر حوان چون یو " قرار دارد که قصر کوچک یک طبقه ای است معمولا در ان تابلو های عبادی خدای اسمان گذارده می شد در اطراف ان دیوار گرد یعنی دیوار انعکاس صدا ست. این دیوار بسیار عجیب است . اگر شما در انتهای یک طرف با صدای پایین سخن بگویید در انتهای دیگر بروشنی شنیده می شود . گروه معماریهای دیگر این معبد "قصر چی نیان " نام دارد این قصر گرد سه طبقه ای است که بر روی سکوی گرد سه طبقه ای ساخته شده است. این قصری است که امپراتوران تابستان هر سال برای غنای محصولات در آن دعا می کردند. از این رو معماری این قصر با کشاورزی و فرهنگ مربوط است مثلا چهار ستون درون قصر نماینده بهار – تابستان – پاییز وزمستان است به دلیل اینکه نیاکان چین یک روز را به 12 ساعت تقسیم کردند از اینرو 12 ستون درطبقه اول سمبل 12 زمان است در ضمن 12 ستون در طبقه دوم سمبل 12 ماه سال است جمعا 24 ستون نشانه 24 بخش اب و هوای سال به تقویم کشاورزی چین است. در درون دروازه غربی جایگاه " هنرمندان " و "قربانی " دیده می شود که افراد هنرمند و پرورش دامهای روستایی برای عبادت از آن استفاده

می کردند . معماریهای خاندان به طور عمده با آجرهای کاشی زرد سمبل امتیازات امپراتوری است اما صنعتگران از رنگ ابی سمبل رنگ اسمان رنگ عمده استفاده کرده اند . در بام دیوار انعکاس صدا – "قصر حوان چون یو " و بام "قصر چی نیان " از آجرهای کاشی رنگ ابی استفاده شده است . سال 1998 میلادی معبد آسمانی در فهرست میراث جهانی ثبت شد. ارزیابی کمیته میراث جهانی این است : " معبد اسمانی به عنوان بزرگترین مجموعه معماریهای موجود باستانی برای عبادت در چین با ساختار دقیق و معماری عجیب و تزیینات زیبا در جهان شهرت دارد نه تنها در تاریخ معماری های چین جایگاه مهمی در اشغال دارد بلکه میراث گرانمایه هنر معماری جهان است ."