از قرن چهارم به مدت بیش از هزار سال، مردم نژاد هان که در نواحی شمالی و مرکزی چین میزیستند، پنج مهاجرت عمده را تجربه کردند. این امربه دلیل وقوع تحولات پیاپی و جنگهای مستمرآن دوران بود. مهاجرین در پی یافتن مناطق امن و همچنین کسب ثروت، به سمت نواحی کوهستانی جنوبی کوچ کرده و در مناطقی که امروزه گوانگ دونگ، فوجیان وجیانگ شی نامیده میشوند،ساکن شدند. مردم محلی، این گروه ازمهاجران را "هاکا" و یا " که جیا" نامیدند. در زبان چینی " که جیا " به مفهوم خانواده های میهمان است.
سبک معماری منازل مردم هاکا بسیارخاص و درعین حال هوشمندانه است. جهت محافظت در برابر راهزنان و غارتگران، آنها خانه های خود را بصورت اقامتگاههای دفاعی بزرگی میساختند تا جمع کثیری ازمردم را که عمدتاٌ به یک یا چند خاندان منتسب بودند درخود جای دهند. این مجتمع های دفاعی به " تولو" یا بنای خاکی معروفند. برخلاف خانه های هم عصر خود که شکل ظاهری بناها بیانگررتبه وجایگاه اجتماعی مالکانشان بود، " تولو" بخوبی تساوی اجتماعی آن دوران را دربین مردم هاکا به نمایش میگذارد. ابعاد و تزیینات همه اتاقها و حتی درها و پنجره ها درهرمجموعه یکسان بوده و در ساخت آنها از مصالح با کیفیت یکسان استفاده شده است.از قرن دوازدهم تا بیستم،این سبک ازمعماری در مناطقی از استان فوجیان مرسوم بوده است.
مجموعه های روستایی " تولو" عمدتاٌ به شکل مدور ساخته شده و دارای دو تا پنج طبقه هستند. برخی از این بناها ،خود مشتمل برچند ساختمان داخلی مدور و متحد المرکز بوده که یکدیگر را حلقه وار احاطه کرده اند. بنا ها عمدتاً دارای یک مدخل ورودی هستند. جنس دراز چوب بوده که با لایه آهنی پوشیده شده است تا باعث استحکام بیشتردروازه گردد. درورودی دارای دو تیرک بزرگ چوبی است که به حالت افقی قرار گرفته اند. این تیرکها متحرک بوده وبا فرو رفتن درمحلهای تعبیه شده در داخل دیوار، به مثابه قفل عمل میکنند. نمای بیرونی بناها بسیار شبیه به قلعه است. به جهت حفاظت بیشتر ساکنین، دیوارطبقات اول و دوم هرمجموعه دربخش بیرونی فاقد پنجره هستند. ناگفته نماند که طبقات اول و دوم بعنوان انبارغله و آشپزخانه مجموعه محسوب میشدند. جنس دیوار بیرونی که حدوداٌ یک متر قطر دارد از خاک فشرده بوده که با سنگ، چوب، آهک واستخوان مخلوط شده است. دیوارها بسیار مقاوم بوده و ساکنان را در مقابل حملات دشمنان بیرونی بخوبی محافظت میکرده اند. علاوه بر استحکام فوق العاده بنا در برابر عوامل محیطی، تهویه مناسب هوای مجموعه و برخورداری از نور کافی، از ویژگیهای دیگر این سبک معماری است. اتاقهای این بناها در زمستان گرم و در تابستان خنک و مطبوع است .
