شعر و آواز در میان دشت شین جیان

پدیده اکندار آیتسی در میان قزاق های شین جیان امری تصادفی نبوده است. آن ها که در مراتع وسیع شین جیان به کوچ نشینی و مهاجرت می پردازند و به همین سبب اقوامی پراکنده هستند، برای رد و بدل کردن اخبار جدید میان یکدیگر، با موانعی بسیار مواجه می شدند. از این رو، خوانندگان اکندار آیتسی که دانش و توان خلاقیت بیشتر دارند و می توانند رخدادهای جدید را یاداشت و به آواز تبدیل کنند و بسرایند، مورد نیاز و استقبال قرار گرفتند. اکندار آیتسی نیز به خاطر همین نیازمندی و استقبال مردم، در طول تاریخ قزاق های شین جیان حفظ شده و به یکی از هنرهای ملی قزاق تبدیل شده است.

"ما یینگ شنگ" یکی از مسوولان اداره میراث معنوی منطقه خودمختار شین جیان با اشاره به آن که فرهنگ قزاقی شین جیان به خاطر حضور خوانندگان اکندار آیتسی زنده مانده است، می گوید:

"سروده های اکندار آیتسی شامل موضوع هایی متنوع از جمله، رویدادهای تاریخی مهم و آداب و رسوم سنتی است، و از لحاظ حفظ آثار تاریخی، سنتی، فرهنگی و ملی قزاق ها دارای ارزش بسیار است."

اکندار آیتسی در سال 2006 در فهرست میراث معنوی کشور چین ثبت شد که بدین سبب، مورد حفاظت صحیح و کامل تر قرار گرفته است.

ما یینگ شنگ همچنین خبر می دهد: به منظور ترویج اکندار آیتسی، شین جیان قصد دارد مسابقات این مراسم را به طور منظم در سطح شهرستان، شهر و استان برگزار کند.

این هنر همچنین مشمول دروس آموزش اجباری منطقه شین جیان قرار گرفته است.

"اوهاپ نور احمد" رییس مرکز اداره حفاظت میراث معنوی ایالت خودمختار قزاق شهر

"ای لی" منطقه شین جیان می گوید: کلاس های آموزش هنر اکندار آیتسی سال 2004 در دانشکده تربیت معلم شهر ایلی دایر شده و تا کنون بیش از سی صد هنرمند در این رشته از این دانشکده فارغ التحصیل شده اند.

او می افزاید: "با این اقدام، هیچ نوع نگرانی برای از بین رفتن این هنر ملیت قزاق چین در نسل های آتی وجود ندارد. هنگامی که انسان عاشق کسی می شود، تمام عمرش را برای عشقش فدا می کند. ما باید طوری با اکندار آیتسی برخورد کنیم که او را همچون عشق خود بدانیم."

نور احمد ادامه می دهد: "پدرم خواننده معروف اکندار آیتسی است. من نیز باید این هنر را به خوبی بیاموزم تا به این ترتیب آبروی پدرم را حفظ کنم. من اجازه نمی دهم تا نسل من، این هنر افتخارآور قزاق ها را از بین ببرد. من اکندار آیتسی را به فرزندم یاد می دهم و او نیز به فرزندان خود، تا به این ترتیب این هنر را نسل درنسل به میراث گذاشته و حفظ کنیم."