مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی چین

با توجه به روابط دیرینه میان چین و ایران و تاثیر عمیق زبان پارسی در چین، از گذشته تا کنون شمار بسیاری از پژوهشگران و دانشمندان به پژوهش در این زمینه پرداخته اند.

در حال حاضر درکشور چین، شش مرکز ایران شناسی تاسیس شده است که به شناخت و مطالعه درباره کشور ایران و همچنین آموزش زبان و ادبیات پارسی بسیار توجه دارند. مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی دومین مرکز ایران شناسی در چین است. استاد "جی کایی یون" (ji kai yun ) ایران شناس شناخته شده و رییس این مرکز در اشاره به روند تاسیس این مرکز به خبرنگار بخش پارسی رادیو بین المللی چین می گوید:

از سال 1362، رشته تاریخ و جغرافیای دانشگاه جنوب غربی چین تحقیقات درباره ایران را آغاز کرد. در سال 1363 نیز پژوهشگاه آسیای غربی تاسیس شد. در آن دوران تحقیقات آنان تنها درباره ایران بود. پس از آن، پژوهشگاه خاورمیانه در دانشگاه جنوب شمالی چین و پژوهشگاه جنوب غربی در دانشگاه یون نان تاسیس شد. دانشگاه زبان های خارجی شانگهای نیز مرکز خاورشناسی را تاسیس کرد. درمقایسه با مراکز یادشده، متوجه شدیم که تحقیقات ما ویژگی منحصر به خود را ندارد و در سال 1386 تصمیم گرفتیم مرکز تحقیقات این مکان را به مرکز ایران شناسی تغییر دهیم. سال 1382 تا 1383، من به مدت یک سال برای آموزش به ایران سفر کردم و تعداد زیادی کتاب و اطلاعات مربوط به ایران جمع آوری کردم . تحقیقات ما در سراسر چین از اعتبار بالایی برخوردار است.

استاد جی کایی یون در ادامه می افزاید: با توجه به اهمیت راهبردی ایران برای چین و چین برای ایران، سال 1386 با کمک دفتر امور اتباع خارجی شهرداری شهر "چونگ چین" (chong qing)، رایزن فرهنگی سفارت ایران در چین و دانشگاه تهران، به طور رسمی مرکز ایران شناسی را تاسیس کردیم. شش مهمان از جمله، آقایان، "لیو جنگ تانگ" (liu zheng tang) سفیر پیشین چین در ایران، رایزن فرهنگی سفارت ایران در چین، نماینده وزارت ارشاد و فرهنگ ایران و استاد دانشگاه تهران در مراسم گشایش شرکت کردند.

مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی از آغاز تاسیس تاکنون، برای پیشبرد مبادلات فرهنگی بین دو کشور تلاش های بسیار کرده است.

استاد جی کایی یون در این مورد به رادیو بین المللی چین می گوید: ما در دانشگاه جنوب غربی، دروسی در زمینه تمدن ایران و فرهنگ ایران تدریس می کنیم.

برای معرفی ایران و فرهنگ ایران به مردم چین، من از طریق رسانه های گروهی چین، با نوشتن مقالات و مصاحبه اختصاصی، ضمن معرفی سیاست های هسته ای ایران، تلاش دولت ایران برای دفاع از حق ملی خود، سعی می کنم فرهنگ غنی ایران را برای عموم مردم چین معرفی کنم. این درحالی است که اعضای مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی با تهیه گزارش، به طور کامل و منطقی، ایران را برای محافل مختلف چین معرفی می کنند. ما نیز مقامات از سفارت ایران در چین را برای سخنرانی به این دانشگاه دعوت کرده ایم.

مرکز ایران شناسی برای افزایش مبادلات میان چین و ایران و تعمیق درک میان مردم دو کشور نقشی مهم ایفا کرده است. استاد جی کایی یون در این مورد توضیح می دهد: به نظر من، مرکز ایران شناشی در این زمینه چهار نقش دارد:

نخست آن که، مرکز ایران شناسی یک سکوی آکادمیک است. ما در جریان انجام تحقیقات درباره ایران نباید از اطلاعات رسانه های گروهی غربی استفاده کنیم و باید آشنایی کامل، عمیق، منطقی و درست با ایران داشته باشیم. مرکز ایران شناسی چنین سکویی برای ایران شناسان چینی است. دانشمندان چینی موظف هستند ایران صلح دوست و با تمدن عالی را برای مردم چین معرفی کنند.

دوم آن که، مرکز ایران شناسی یک ارگان پرورش استعدادهاست. در بیش از 20 سال گذشته، حدود 50 نفر در سطح فوق لیسانس فارغ التحصیل شده اند که اکنون در آموزشگاه های چین مشغول معرفی فرهنگ ایران به مردم چین هستند و برای پیشبرد مبادلات فرهنگی و افزایش درک مردم چین و ایران نقشی مهم ایفا می کنند.

نکته سوم آن که، این مرکز نقش دفتر فکر را دارد. چین سیاست دوستی با ایران را اجرا می کند. ولی در اجرای این سیاست باید راهبرد تنظیم شود. مرکز ایران شناسی به تحقیقات عملی می پردازد. تحقیقات این مرکز می تواند برای ارگان های سرمایه گذار و یا مردم چین برای زندگی در ایران مفید باشد. این مرکز همچنین نظرات و پیشنهادات خود را به سفارت چین در ایران و سفارت ایران در چین ارایه می دهد.

چهارم آن که، مرکز ایران شناسی یک سکوی مبادلات است. ما ضمن برگزاری سمینارها و انتشار جدید ترین نتایج تحقیقات، این سکو را به پنجره ای برای افزایش آشنایی مردم چین با ایران تبدیل می کنیم.

هر شش مرکز ایران شناسی در تحقیقات از ویژگی های خود برخوردارند. با این وجود، با توجه به این که برخی از ایران شناسان به زبان فارسی تسلط ندارند، در جریان انجام تحقیقات با مشکلات بسیار رو به رو می شوند. آنان بیشتر از اطلاعات انگلیسی استفاده می کنند. استاد جی کایی یون در پایان گفت و گو، با اشاره به برنامه خود در آینده می گوید:

به نظر من، تدریس زبان فارسی در چین باید با تحقیقات ایران شناسی پیوند داشته باشد. اکنون در چین، دانشجویان رشته زبان فارسی در دوران دانشجویی، تنها زبان را یاد می گیرند و پس از فارغ التحصیل شدن به کارهای ترجمه و غیره می پردازند. این در حالیست که در محافل ایران شناسی، دانشمندان به دلیل عدم تسلط به زبان فارسی، نمی توانند نظر خود را بیان کنند و ناچارند از اطلاعات انگلیسی استفاده کنند. این مساله سبب می شود در برخی از مسایل

سوتفاهم ایجاد شود. حال آن که با آغاز همکاری بین دانشگاه ها و مراکز ایران شناسی، این مشکل حل می شود. از سوی دیگر، من پیشنهاد می دهم که ایران و چین به طور متقابل صندوق تحقیقات ایران شناسی و چین شناسی ایجاد کرده و به دانشمندان در انجام تحقیقات کمک کنند.

مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی از زمان تاسیس تا کنون در زمینه ایران شناسی به دستاوردهایی برجسته دست یافته است. از میان 200 مقاله در ارتباط با ایران که در چین به چاپ رسیده است، 50 مورد متعلق به مرکز ایران شناسی دانشگاه جنوب غربی است.