CRI Online
 
ادبیات کلاسیک

" لی بای " ، " دو فو " و " وان وی " وعده ای دیگر از جمله مشهورترین شاعران این دوره بودند .

" لی بای " به حق عالی ترین سبک شعر رمانتیک را در سالسله تان نمایندگی می کند. بعدها مردم او را خدای شعر خطاب می کردند. وی درعین داشتن همت بلند سیاسی و دوراندیشی ، روحیه ای جسورانه در قبال پادشاهان و اشراف داشت و هرگز به محدودیتهای اخلاقی فئودالی تن نمی داد. وی دراشعار خود با خصوصیت هنری منحصر به فردی که حاکی از قوه تخیل او بود با زبان واضح و زنده و مبالغه آمیز علاوه بر توصیف روحیه مذکور ، سرزمین خوش و زیبای چین و دوستی و عشق را مورد ستایش قرار می داد و با دلی انکنده از احساس همدردی نسبت به زحمتکشان ، زندگانی آنان را به قالب شعر می کشید.

آقای " دوفو " شاعر رالیست و واقع گرای کبیر سلسله تان بود. احساسات صادقانه ،کوتاهی کلام در عین پرمحتوا بودن از جمله خصوصیات هنری اشعار" دو فو " است. وی در نظارت و بررسی جامعه و سیاست مهارت داشت و سرگذشت دردناک زحمتکشان و رنجبران را به خوبی درک می کرد. " دوفو " در یکی از اشعار خود چنین می گوید " درخانه اشراف بوی گند شراب وگوشت به مشام می رسد ، درحالی که درکنار جاده ها اجساد کسانی که از سرما جان داده اند به چشم می خورد. این بیت از جمله ابیات معروف اشعار در توصیف تفاوت بین ثروتمندان و فقیران است. بعدها اشعار " دوفو " به علت ویژگی های واقعگرایانه یاداشتهای تاریخی که به شکل شعر است مورد توجه قرار گرفت.

از میان شاعران دوران میانه سلسله تان بد نیست به " بی چیو ای " ،" یوان جن " و " لی حه " اشاره کرد و خلاصه هستند بسیاری دیگر از شاعران ممتاز وبرجسته که در این دوران یعنی از سال 762 تا 827 می زیستند. " بای چیو ای " و " وان جن " به علت تاسیس جنبش اصلاحی در سبک نگارششعر در پیشرفت اشعار سلسله تان سهم عظیمی ادا کردند.

" بای چیو ای " از جمله کسانی است که روحیه آفرینش واقعگرایانه " دو فو " را ادامه می دهد. وی در اشعار خود به تمسخر به چنگ آوردن ثروت نا مسروع حمله به اشراف و مقامهای عالی رتبه ، افشای رشوه خوری و زورگویی و ولخرجی و اسراف اشاره می کند و درعین حال در نگارش اشعار خود زبان ساده ، عامیانه و درعین حال زنده و روان و مئوثری به کار می گیرد که مورد پسند وعلاقه خوانندگان قرار گرفته است.

دوران آخر تان یعنی سال 827 تا 859 عصر ، فعالیت شاعرانی چون " لی شان این " و " دو مو " بود. " دو مو " با اشعار تازه و پرطراوت توام با جدیت و حرارتی وصف ناشدنی شور و شعف سیاسی خویش را بیان می داد. " لی شان این " نیز به سهم خود با سرودن اشعار گوناگون و زبان خویش ، زیبایی و افسردگی ودلتنگی را در راه ماموریت به قالب نظم می کشد و البته همواره از اشعارش ، دلبستگی و دل نگرانی و آشفتگی مزاج به مشام ُمی رسد.


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17