صبح روز پنجشنبه 12 جولای عازم شهر تورپان در شرق شهر اورموچی شدیم. توقفی در خود شهر نداشتیم ولی چند کیلومتری بعد از شهر از کنار "کوه آتش" که در انگلیسی به "فایر مانتین" ترجمه شده است عبور کردیم. دمای هوا بطور ناگهانی بعد از سه ساعت دور شدن از اورموچی بشدت افزایش یافته بود. بطوریکه در تورپان دمای هوا در حدود 45 درجه سانتی گراد بود. در پرس و جویی که در مورد تفاوت دما داشتم به من گفته شد که بالا بودن دما بدلیل همین کوه آتش که ظاهری سرخ رنگ داشت می باشد. کوه آتش به لحاظ تاریخی برای چینی ها ارزش و اهمیت زیادی دارد و در مورد آن سربال های تلویزیونی نیز ساخته شده است. خلاصه ای از داستان این کوه در سریال تلویزیونی که "سفر به غرب" نام گئاری شده این است که یک راهب بودایی برای بدست آوردن کتاب حقیقت با گروهی از همراهان از کوه عبور می کنند و برای بدست آوردن آن باید دهها خوان را پشت سر بگئارند. در ادامه سفر به غار "هزار بودا" رسیدیم که به گفته راهنمای تور توسط گروهی از آلمانی های باستان شناس کشف و حفاری شده بود. در این غار عکسهای روی دیوار از آموزه های بودا حکایت هایی را به طور مصور برای پیروان خود نقل می کرد. با توجه به روایتها و آنچه که بطور عینی از "کوه آتش" و غار "هزار بودا" قابل مشاهده بود، آنچه مسلم است حکایتها در مورد جستجوی حقیقت در انسان مساله ای فطری است ودر اسلام نیز بدان اشاره شده است.
یکی دیگر از جالب ترین فعالیت های امروز ما دیدار از دره انگور شهر تورپان بود. طبیعت بسیار زیبا و دل نشین و با صفای آن در واقع یکی از جذاب ترین چشم اندازها را در دل آن گرما رقم زده بود. در موزه دره انگور ده ها گونه از محصولات انگور این ناحیه از استان شین جیانگ معرفی شده بود. انگور یکی از دسرهای اصلی برای صرف ناهار در دره انگور می باشد که بازدید کنندگان می توانند در سایه تاکستانها از آن لذت ببرند. گردش ما در منطقه در زیر آفتاب 45 درجه ادامه یافت. اینبار ایستگاه ما در کنار قنات یا بزبان اویغوری "کارنر" بود. قناتی در زیر زمین با 20 درجه اختلاف با سطح زمین در آن منطقه. سپس عازم دیدن از بازمانده های شهر باستانی "جیاو هه" شدیم که دیگر خبری از آن رونق گذشته در آن نبود. بنا به گفته راهنمای تور در شین جیانگ قدیم، جاده ابریشم از این شهر گذر می کرد و منطقه از رونق خاصی بر خوردار بود و تمدن آن روزگاری تجار و بازرگانان را از اقصا نقاط جهان برای تجارت و داد و ستد به ابن جا می کشاند. یکی از موارد جالب در سفر امروز این بود که بعد از دیدار از هر نقطه ای در زیر آفتاب داغ مکانهای آلاچیق مانند در کنار مسیر تعبیه شده بود که در آنها هندوانه سرو می شد. فروشندگان در یک چشم بهم زدن هندوانه های قاچ شده را در مقابل کسانی که قصد استراحت داشتند قرار می دادند. در پایان تور روز پنجشنبه، با خریدی که از کشمشهای این منطقه انجام دادم تمام خستگی از تنم در رفت. عالی بود یک روز بیاد ماندنی.
