تورپان

امروزه کشور چین به سبب تمدن کهن، غنای آثار گردشگری و افزایش شرایط و رونق گردشگری توسط مسئولان، به قطب گردشگری جهان تبدیل شده است و افردا بسیاری از سراسر جهان، همه ساله از این کشور بازدید می کنند.

یکی از دوستانم که چند ماه قبل از شهرهای چین دیدن کرده بود می گفت: برای دیدن تمدن 150 ساله چین، شهرهای "شانگهای" با تمدن 500 ساله "پکن" باتمدن 5000 ساله و شهر "شی آن" را ببین. همه چیز در این شهرها زیبا و قابل تأمل است.

شواهد نشانگر آن است که چین با گسترش و حفاظت از صنعت گردشگری سعی دارد این صنعت را به یکی از صنایع اصلی و منبعی برای در آمد ارزی خود تبدیل کند.

توقفگاه بعد، جایی بود که تا چشم کار می کرد، آسیاب بادی بود و آسیاب بادی … جایی که برای ایرانی ها یادآور شهر "رود بار" است.

به کوه "شعله ور" رفتیم، آفتاب گرم تابستانی و موقعیت مکانی آن، شرایط را بسیار ناخوشایند کرده بود، ولی پس از پایین آمدن از کوه، به جایی رسیدیم که عده ای در حال فروختن هندوانه بودند، اما نه مثل ایران! آنها هندوانه ها را به قسمت های کوچک قسمت کرده بودند، به قول ایرانی ها شتری بریده بودند، و هر قاچ را به مبلغ 3 یوان

می فروختند.

در یک هوای گرم تابستانی و پس از آن همه فعالیت و پیاده روی، خوردن یک قاچ از هندوانه لذتبخش بود. درهرحال، چیزی که کاملا مشخص است، این است که این شکل فروش هندوانه به نوعی کسب و کار برای مردم چین تبدیل شده است.

یکی دیگر از جاذبه های گردشگری چین "دره انگور" بود. از آنجا که مردم چین انسان هایی ذاتا شاد و خوش مشرب هستند، در حاشیه بازدیدمان، از یک مراسم سنتی با لباس های زیبا و خوراک های محلی دیدن کردیم.

در اینجا بازارچه ای هم وجود داشت. در میان بازارچه، کودکی در گهواره ای به آرامی به خواب رفته بود که مرا به یاد کودکی ام انداخت که چه زود گذشت! پیر مردی نیزدر بازار مشغول فروش کشمش بود که به زبان خودش به من تعارف کرد و گفت: بیا تست کن، خوش مزه است ها!

کمی آن طرف تر خانمی نیرومند در حال آماده کردن نوعی ماکارانی سنتی بود! هیچ وقت از نزدیک آماده شدن ماکارانی را ندیده بودم!