ارومچی

ارومچی شهری بود که سبک پوشش و نوع گفتارش اندکی مرا به یاد ایران می انداخت شهری که مبدا ورود اسلام به چین است، شهری سرسبز با مراتع زیبا. از مناظر دیدنی این شهر، مراتع "نا شان" و "دره گل مینا" و مراتع "نان اوناناز" است که جزو زیبایی های این منطقه محسوب می شود. کباب لذیذ "شین جیان" که به سبک ایران طبخ می شود درسراسر چین حرف اول و آخر را می زند. تنها، نوع ادویه های آن با کباب ایران متفاوت است.

ناهار را در جمع گرم و صمیمی دوستان گروه صرف کردیم. چینی ها نیز مانند مردم ایران آرام و مهربان هستند اما مشغله زندگی و گذر از روش سنتی به مدرنیته، راه تفریح و خیلی از مسایل را بر آنها سد کرده است، بچه ها بر خلاف ایران، با پدر بزرگ و مادر بزرگ های خود به تفریح می روند و پدر و مادرها هم برای استقلال چین تلاش می کنند.

به بازار بزرگ و مرکزی اورمچی رفتیم، بازاری که نشان های سنتی در تمام فضا نمایان بود، بازاری مانند بازارهای سنتی ایران. بازاری سنتی که از کالای مدرن اشباع شده بود جایی که تقابل سنت و مدرنیته به طور آشکار مشاهده می شد، البته مانند بازارهای ایران، اما با این تفاوت که در اورمچی، هنوز سنت هایی از قبیل نوع پوشش و آداب و رسوم مشخص است و انسان احساس غربت نمی کند.

در گوشه ای از این بازار کودکی در حال گریه کردن بود، به سمتش رفتم، به محض دیدن من و دوربین عکاسی آرام شد. هنگامی که شروع به عکاسی کردم، شروع به خندین کرد. از خنده های او مادرش هم شاد شد. گویا رنگ و نژاد من برایش بیگانه نبود و با خنده هایش به من خوشامد می گفت.این خاطره خوب باعث شد زمانی که بیرون بازار چشمم به بچه دیگری می خورد به سمتش می رفتم که از او عکس بگیرم. وقتی خواستم عکس را به او نشان بدهم با دستان کوچکش سعی کرد بند دوربین را از گردنم بیرون بیاورد انگار عکاسی را خیلی دوست داشت.

چینی ها ذاتا مردمانی شاد هستند و سعی می کنند در هر صورت اوقات مفرحی برای خود ایجاد کنند و حتی دغدغه های روزمره نیز نمی تواند آنها را از تفریح باز دارد. پس از ساعت کاری، پارک ها و میادین، مملو از مردمی می شود که به رقص و ورزش و آیین های سنتی به صورت هماهنگ مشغول هستند. این ورزش در ارومچی از هر لحاظ متفاوت بوده و از لحاظ سبک و سیاق و کثرت غیر قابل توصیف است. اما نکته حایز اهمیت آن است که این ورزش نه تنها باعث شادی و نشاط افراد می شود، بلکه به مکانی تبدیل می شود برای دیدار افراد در هر گروه سنی، به نحوی که آنه می توانند به سادگی همدیگر را بیابند و به برگزاری ورزش یا بهتر بگویم رقص خاص خود مشغول شوند.

پاسی از شب گذشته بود که به هتل رسیدیم، مدام استرس داشتم. چرا که صبح فردا به مراسم

افتتاحیه "شین جیان از دریچه دوربین من" دعوت بودیم.

صبح زود بیدار شدم، پس از نماز، تا هنگام صرف صبحانه، خود را برای بازدید از آیین، روسوم و آثار باستانی مردم این دیار آماده کردم. اما در ابتدا باید به مراسم افتتاحیه برنامه "شین جیان از دریچه دوربین من" می رفتم تا از دریچه دوربین خود این افتتاحیه را به تصویر بکشم.

وارد سالن که شدم با دیدن عکس هایم که بر در و دیوار نصب شده بود، متحیر شدم، این کار بسیار جالبی بود که مسئولین برگزار کننده انجام داده بودند. در این مراسم، عکاسانی از کشورهای ترکیه، اردن، عربستان سعودی، پاکستان، اندونزی، مالزی، مصر، کنیا، نیجریه و چند کشور اسلامی دیگر حضور داشتند.

در این سفر، من در مراسمی گروهی شرکت کردم، مراسمی که میزبانان و مدعوین، با لباس های سنتی مخصوص به خود، به اجرای برنامه های متنوع می پرداختند، مراسمی که سنت های باستانی چین را به تصویر می کشید.

یکی از اماکن زیبای ارومچی، دریاچه آسمانی، واقع در حومه شهر است. فضایی زیبا که به سبب اعتقادات و افسانه های چین باستان، چندین خدا را در خود جای داده است. همسر خدای بزرگ آسمانی در زیر آب این دریاچه زندگی می کند. به همین دلیل دریاچه و محیط اطراف آن همیشه آرام است و مردم ارومچی آرامش را از این دریاچه طلب می کنند.

مناظر زیبای ارومچی به اینها ختم نمی شود.

پس از سی دقیقه که از فراز کوهی بالا رفتیم به آبشاری بسیار زیبا رسیدیم که خستگی ناهموار بودن مسیر را از تنمان زدود. آبشاری زیبا بر فراز کوهی سربه فلک کشیده که زمین را به آسمان پیوند زده بود. عظمتی که دریچه دوربین من قادر به بازگویی آن نبود.

با دیدن این همه زیبایی فقط می توانستم بگویم: "فتبارک الله احسن الخالقین"

"پس پر برکت باد پروردگاری که بهترین خلق کنندگان است"

این مکان، منطقه ای است که بسیاری از تازه عروسان و نودامادها، به منظور شگون آب و زیبایی دریاچه موجود در منطقه، زندگی مشترک خود را از آنجا آغاز می کنند.

ناهار در فضایی کاملا متفاوت و در یک رستوران قزاقی صرف شد. طبق رسوم آنها قبل از ورود به چادر، دستهایمان را با استفاده از آب یک قوری، شستیم. به گفته آقای "شین" پس از شست و شوی دست هایمان، باید آن را ثابت نگه داریم تا خشک شود، به این ترتیب شانس را از خود دور نکرده ایم.

در این رستوران غذایی کاملا ایرانی ، یعنی کله پاچه بار گذاشته بودند، از برخی غذاهای مشابه گذشته، چینی ها مانند ایرانی ها مهمان نواز هستند و این، حس غربت را از تو دور می کند.