ورود به شهر شن نینگ

پس از آن که مدت ها در آسمان مه و دود آلود پایتخت از هوای پاک دور بودیم، با ورود به شهر شی نینگ گویی خاطره ای دور دست در ذهن ما تداعی شد. هوای پاک و نفس عمیق!!!

استان چینگ های از نظر جمعیت در مقام سوم کم جمعیت ترین استان های چین است. آب و هوای نه چندان نرم و مطبوع از جمله دلایل این مهم بوده و این ناحیه مرکز زندگی اقوام مختلف چین است. شهر شی نینگ مرکز این استان با پیشینه ای دور و البته انباشته از تاریخ و خاطره یک دهه است که قدم در راه توسعه برداشته و همگام با پیشرفت اعجاب انگیز چین، در حال افزایش سهم خود را از این روند سازنده و زاینده است.

اهمیت تاریخی این شهر با جاده باستانی ابریشم گره خورده است و از ایستگاه های مهمی است که بیشتر بازرگانان و رهروان جاده خواسته و ناخواسته از آن می بایست گذر می کردند. شی نینگ نقطه برخورد مسیر های شمالی، میانی و جنوبی جاده ابریشم است و این سه مسیر با کمی امتداد درکناره های رودخانه های جاری در ناحیه از یکدیگر جدا شده و ادامه یافته اند.

در گفتگو با استادان دانشکاه تربیت معلم شی نینگ و مدیر سازمان گردشگری این استان در یافتیم که این شهر محل گذار و گذر بازرگانان ایرانی نیز بوده و تا به امروز نیز تاثیرات فرهنگ عمیق و باستانی ایرانی و پارسی ر تاریخ و فرهنگ این شهر دیده می شود.

رودخانه هوانگ شویی به رودخانه زرد یا به عبارتی مادر تمدن و فرهنگ چین، پیوسته و یکی از سه رود تامین کننده آب رودخانه زرد است.

هوای پاکیزه، نمای زیبای شهر در کنار رودخانه در شب و قدم زدن در میان صدای آب و گفتگوهای دوستانه از عادات و شیوه های زندگی مردم شهر به شمار می رود.