در شهرهای تاریخی دنیا همواره احساسی وجود دارد که ساکنان شهر آن را با خود به همراه می برند. احساسی که ناشی از پیشینه یک ملت و تغییرت آنها در طول زمان است.مردم این شهرها خواسته یا ناخواسته، خودآگاه و یا نا خود آگاه، احساس غرور و بالندگی از گذشته خود را به همراه دارند و در گوشه گوشه شهر تاریخی خود در پی یافتن رد و نشانی از آن گذشته ها هستند.
این احساس و همچنین درک این حس بالندگی و سربلندی در میان ما ایرانیان ساکن در خارج از زادگاه خود بسیار آشناست و با این بینش درونی و درک عمیق خود، در گوشه و کنار جهان نیز در پی یافتن نقاط مشترک و حتی مقایسه عرف و رسوم رایج در کشورهای میزبان هستیم. این حس عمیق تاریخی را می توان به عنوان نکته مشترکی دانست که در میان مردم چین بسیار مشهود است و توجه مردم ایران را به خود جلب می کند. این حس همزاد پنداری و نزدیکی میان دو مردم دو کشور باستانی و تاثیر گذار در روزهای گذشته و حال و آینده، از نکاتی است که این روزها مورد توجه قرار گرفته و راهی برای شناخت و درک بهتر عجایب فرهنگی و تفاوت های تاریخی به شمار می رود.
