هوا سرد شده، یک جبهه هوای سرد قطبی هم که قراره از مردم کانادا و امریکای شمالی حسابی پذیرایی کنه، وقتی سرمای چین رو با اون طرف مقایسه می کنم می بینم فعلا از جایی که هستم راضی ام، و حتی راضی تر از قبل...
وقتی هوای پکن سرد میشه مثل همه جای دیگه دلگیره، سرد و بی روح، همه مردم با سرعت در حرکتن که خودشونو به جای گرمی برسونن تا از سرما رها بشن و یه فنجون چای یا قهوه گرم خودشون رو مهمون کنن، با این تفاوت که اینجا پس از گذشتن سه ماه از شروع سرما من هنوز نه تنها برفی ندیدم که حتی دو قطره بارون هم برای دلخوشی ما نیومد...
حالا که دیگه تو اوج سرما هستیم و باید بگم از آفتاب هم خبری نیست، اما خب در مقایسه با سال گذشته آلودگی هوا بسیار کمتر شده که باید از مسوولین تشکر کرد که حداقل با تدابیری که اندیشیدن یه کمی نشون دادن سلامت مردم هم مهمه
همیشه به فصل زمستون که می رسم دلم برای هوای گرم تابستانی تنگ میشه، به فکر آفتاب سوزانش میافتم و خودمو سرگرم خاطرات تابستانی می کنم تا یکم این سرمای استخوان سوز رو فراموش کنم...اما یکدفعه نمی دونم از کجا یه باد میاد و تمام این خاطرات گرم رو با خودش می بره و من به سرعتم برای رسیدن به مقصد اضافه می کنم
