کار اجباری هرگز نتیجه مثبتی به همراه نداشته است، حالا چه در زمینه درس خواندن و چه جنبه های گوناگون کاری یا زندگی روزمره، مثل این می ماند که کسی مجبور به تحمل شکنجه است.
البته شاید اطرافیان معتقد باشند که اینکار به صلاح شخص است و یا به صلاح یک جمع، اگر به دنبال بازدهی مثبت کاری هستیم تنها هدف یا وسیله نیست که مهم هستند، به قول استیو جابز، مهم این است که از کاری که انجام می دهید رضایت داشته باشید و تنها راه رضایت، باور داشتن این است که کار بزرگی انجام می دهید و برای انجام یک کار بزرگ باید با تمام وجود به آن کار علاقه داشته باشید.
پس برای به نتیجه رسیدن کارها باید به دنبال علاقه آگاهانه بود. این علاقه آگاهانه در زمینه های گوناگون، متفاوت است و در تمام مراحل زندگی سایه به سایه ما را همراهی می کند اما بسیاری از ما از آن غافل هستیم، چه در انتخاب رشته مدرسه، دانشگاه، کار، ازدواج و حتی کوچکترین رویدادهای زندگی.
گاهی هم شاید در نیمه راه هدف و علاقه را گم می کنیم و در نتیجه بدون چشم داشت از بازدهی کاری که انجام می دهیم تنها به فکر پایان دادن آن هستیم و یا آن را نیمه کاره رها می کنیم، اما من همیشه معتقدم باید همیشه یادداشتی داشت تا در این لحظات به ما یادآور شود که در پی چه هستیم و چرا
