دون هوان، دوراهی سرنوشت ساز جاده ابریشم

مثل کویر های ایرانی،‌ساکت و پهناور و داغ!!!!

اینجا همان جایی است که غم غربت بازرگانان و مسافران آغاز می شد. دون هوان آخرین ایستگاه چینی جاده ابریشم است. از این پس جاده به دو مسیر جدای از هم تقسیم می شود. مسافرانی که قصد ایران و ترکیه دارند، از جاده حنوبی حرکت می کنند و آنهایی که به روسیه و اروپای مرکزی می خواهند بروند، پای در راه شمالی می گذارند.

شهر بسیار کوچک است و در حدود ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.

رد پای کویر همه جا هست و شن و بادهای ناگهانی بیشتر در اطراف شهر دیده می شود. شهر هیچ کم از شهرهای بزرگ و امروزی ندارد و بلکه آرامشی کویری سراسر آن را در بر گرفته است و بر خلاف شهرهای بزرگ دیگر چین،‌شهر در شب زنده و پویاست. شهر دون هوان روزگاری مرز چین با حکومت های همسایه بوده و از این نقطه ابریشم چینی وارد دنیا غیر شده است. رد پای ایران و بسیاری از فرهنگ های ارزشمند و اثرگذار گذشته و امروز، به وضوح دیده می شود. آیین بودایی نقش بسیار تاثیر گذاری در این شهر دارد و در هر کوی و برزنی مجسمه یا نمادی از این آیین باستانی دیده می شود.

کویر و دریاچه هلال ماه

از عجایب این طبیعت این است: در میان شن زار های داغ و بادهای تند، در جایی که طبیعت با خشکی و خشونت به استقبال می آید و حتی در جایی که شن های روان راه را به بیراهه می کشند، در دل این کویر چشمه ای گوارا دریاچه ای هلالی تشکیل داده است. بیشتر به سرابی می ماند. ما که با عوالم امروزی خود سوار بر شتر بودیم و مسیری نه چندان طولانی سوار بر شتر پیمودیم،‌دیدن این منظره بسیار زیبا تمام خستگی را از جانمان شست. حال باید اندیشید که در گذشته های دور چه آبی بر آتش تشنگی و خستگی راهپیمایان می ریخته است.

آفتابی که در تابستان در کویر خیلی دیر غروب می کند، توان از کف مسافران می رباید و سرمای سوزناکه شبانه هم خواب از چشم ها. اما کنار آرام این دریاچه کوچک کویری،‌همه این سختی ها و خستگی ها را از بین برده و آرامش را به تن خسته باز می گرداند.

این کویر منشا در آمد گردشگری سرشاری است که بر اساس علاقه گردشگران به کویر و آشنایی با شگفتی کویر دون هوان،‌خدمات شایانی به آنها ارایه می شود.

غارهای بودایی

قدرت دست بشر!!!!

اولین چیزی که به ذهن می رسد همین است. چه توان و مشقتی باید کشید تا آیین و باروری پایدار شود و به بزرگترین آثار تاریخی همه سال ها و قرن ها تبدیل شود. این مجموعه عبادتگاه ها که به سفارش عوام و خواص ساخته شده است.

نقاشی های بی نظیری که خود تاریخچه و گنجینه ای برای نگارگری و هنر نقاشی کتیبه ای است. پیشرفت تکنیک های نگارگری و در کنار آن ترویج و تعلیم باورهای بودایی در این غار ها دیده می شود. به دلیل تاثیر بسیار عمیق ایران در فرهنگ کشورهای جاده ابریشم، در این آثار سنگ نگاشته شده، نمادهایی از ایران و فرهنگ ایران باستان دیده می شود.

عکسبرداری ممنوع!!!!

یک عمر زندگی با غار های دون هوان

بیش از هفتاد سال سن دارد. اولین باری که به دون هوان آمد، شاید جوانی با تحصیلات بسیار بالا بود. زندگی در شانگهای را رها کرد و امروز ۳۰ سال است که با غارهای دون هوان شب و روز می گذراند. تمام گوشه کنار غارها را به دیده پژوهش نگریسته است. حرفی نیست که ناگفته مانده باشد درباره این غارها. کارشناسی تمام عیار درباره آیین بودایی و هنرهای بودایی است. ایران را به خوبی می شناسد که باعث افتخار است. در میان نقش های روی دیواره های غار تک تک نمادهای ایرانی را برای ما توضیح داد و تشریح کرد که فرهنگ جاریست و جاده راه نیست، جریانی بوده که پیش از به رسمیت شناخته شدن جاده ابریشم آغاز شده و هیچ وقت دچار مرگ نشده است.

استاد فان جین شی، بهترین راوی داستان جاده ابریشم در سفر ما بود.

گردشگران سوار بر شتر. تجربه ای شیرین و کوتاه