کلیات شین جیانگ

منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ واقع در شمال غربی چین بوده و در مرکز قاره اروپا و آسیای قرار دارد. مساحت این منطقه بیش از 6 میلیون و 660 هراز کیلومتر بوده و بزرگترین منطقه چین به شمار می رود. شین جیانگ در غرب و شمال با 8 کشور همسایه است و از شرق تا غرب با مغولستان ، روسیه ، قزاقستان ، تاجیکستان ، قرقیزستان ، افغانستان ، پاکستان و هنر هم مرز است. خط مرزی این منطقه از 5400 کیلومتر تجاوز می کند که یک منطقه دارای طولانی ترین خط مرزی و بیشترین بنادر خارجی است.

شین جیانگ " دارای بزرگترین رودخانه داخلی چین "رودخانه تالی مو " ، بزرگترین دریاچه آب شیرین داخل کشور به نام " دریاچه بوستان " و پایین ترین ارتفاع حوضه " تو روفان " است. ناحیه خودمختار شین جیانگ در شمال غرب چین منطقه خشک و کم آب بوده و اختلاف تغییردرجه حرارت هوا در آن بسیار زیاد است . منطقه آلوتای صاحب پایین ترین رکورد درجه حرارت هوا می باشد ، ولی منطقه " توروفان " مدتهای طولانی بالاترین رکورد درجه حرارت هوا در چین را به خود اختصاص داده است .

دو سوم مساحت صحراهای چین در شین جیانگ واقع است و در این میان مساحت کویر "تاکلاما کان " به 330 هزار کیلومتر مربع می رسد که بزگترین صحرا ی چین و دومین صحرای روان جهان به به شمار می رود. کویر " گوربا توگوت " واقع در حوضه " جون گر" این ناحیه دومین صحرای بزرگ چین محسوب می شود .

در کویرهای شین جیانگ منابع نفت و گاز طبیعی و منابع معدنی غنی ذخیره شده است. کوه های پر از برف ، قله های پربرف در داخل شین جیانگ توده یخ بزرگ با ویژگی های خاصی را شکل داده است که مخزن آب جامد طبیعی محسوب می شود. سرانه میزان منابع آب درشین جیانگ در ردیف پیشرو در چین قرار دارد.

در بیش از دوهزار سال پیش ، شین جیانگ بخشی از چین ، کشور متحد و کثیرالمله بوده است. در سال شصت قبل از میلاد ، سلسله هان حوزه اداری " سی یو " تاسیس شد و شین جیانگ تحت اداره مستقیم حکومت هان غربی قرار گرفت و چارچوب اداری شامل دریاچه بارکاش تا منطقه پامیر بود. بیش از هزار سال بعد ، منطقه شین جیانگ همواره روابط فرعی با دولت مرکزی چین را حفظ کرده و دولت مرکزی با تاسیس ارگان اداری بر امور محلی شین جیانگ مدیریت کرده است .

در سلسله چینگ که بیش از 300 سال قدمت دارد ، دولت مرکزی در شهر " هیو یوان " در " یی لی " شین جیانگ مقام ژنرالی را ایجاد کرده که بر تمام مناطق شین جیانگ تسلط می کرد. در سال 1884 ، استانهایی در شین جیانگ ایجاد شد وارتباطات این منطقه با استانهای مختلف دیگر فشرده تر گردید .

در سپتامبر سال 1949 ، سینگ چیانگ رسماآزاد شد. اول اکتبر همین سال ، جمهوری خلق چین تاسیس شد و شین جیانگ همانند استانهای دیگر ، به یکی از مناطق اداری استانی با حق خودمختار ملیتی مبدل شد.

پایگاههای انرژی منابع شین جیانگ بسیار غنی است و میزان ذخیره کشف شده زغال سنگ و نفت شین جیانگ یک سوم میزان کل ذخیره چین را دراشغال دارد. ذخیره گاز طبیعی این منطقه نیز بسیار غنی است و بزرگترین میدان نفت در شمال غربی چین بوده و دارای دورنمای تابناکی در زمینه استخراج نفت می باشد . طبق آمار ، میدان نفت و گاز منطقه به مساحت 740کیلومتر مربع دارای 20 میلیارد و 800 میلیون تن منابع نفت و 1000 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی می باشد که 30 درصد میزان کل منابع نفت و گاز درداخل چین را تشکیل می دهد و توسط کارشناسان داخلی وخارجی به دریای امید صنعت نفت چین تشبیه می شود. پروژه انتقال گاز غرب به شرق که اکتبر سال جاری به پایان خواهد رسید گاز طبیعی غنی شین جیانگ را به شانگهای و مناطق اطراف آن در شرق چین انتقال خواهد داد.

میزان کل منابع ذغال سنگ شین جیانگ بیش از 20 هزار تن است که 40 درصد میزان ذغال سنگ سراسر چین را در اشغال دارد و در مقام اول چین قرار دارد. کارخانه برق بادی منطقه نیز بزرگترین کارخانه برق بادی چین به شمار می رود.

ملیت اویغور یک ملیت قدیمی درمناطق شمالی چین محسوب می شود. " اویغور به معنای همبستگی و واحد است. " اویغور " ملیت محوری در شین جیانگ محسوب می شود که جمعیت آن بیش از 7میلیون نفر است. مردم اویغور در تمام جاهای شین جیانگ پراکنده است. ولی اکثر آنان در مناطقی مانند " کاشا " ، هه تیان " و آ که سو " در جنوب کوه آسمان زندگی می کنند. آنها دارای زبان و خط خود می باشند.

درمنطقه اویغور چه مردان و زنان ، چه پیران و کودکان همه دوست دارند یک کلاه بر سر بگذارند. این نوع کلاه از جمله صنایع دستی این ملیت محسوب می شود. در کلاه رنگارنگ از اشیای تزیینی مانند یشم ، مرمر، مرجان و پرطاووس و غیره استفاده می شود . بسیاری اویغورها علاقه دارند تیغهای کوچک و ظریف به کمرشان ببندند. ملیت اویغور از جمله ملیتهایی است که در آوازخوانی و رقص مهارت فوق العاده دارد.

ترانه های محلی سنتی آنها اغلب در برگیرنده مضامین عاشقانه و نغمه های صمیمانه با حرارت و رایحه خوش زندگی است. ملیت اویغور عمدتا به کشاورزی مبادرت می ورزند ولی آنان سنت تجاری دارند و صنایع دستی فوق العاده پیشرفته و صاحب سطح نسبتا بالای هنری است.

قالی ، پارچه گلدوزی ، پارچه ابریشمی ، کوزه مسی ، کارد کوچک ، سازهای موسیقی سنتی که آنان ساخته اند داری خصوصیت ملیت اویغور است.

حدود 2 میلیون و 200 هزار قزاق در ایالت خودمختار قزاق "یی لی " در شمال شین جیانگ زندگی می کنند. آنان دارای زبان و خط خاص خود می باشند.

اکثر مردم قزاق به صنعت دامپروری مبادرت ورزیده و قلیلی از آنها مشغول کشاورزی هستند و دائما در این منطقه اقامت دارند . ولی اکثر قزاقها طبق تغییر فصل محلهای زندگی خود را عوض می کنند. ملیت قزاق ملیت مهمان نوازی است. آنها هنگام پذیرایی مهمانان خود ، بهترین غذاها را همراه خود می آورند .

مردان و زنان ملیت قزاق در اسب سواری مهارت دارند . مردان جوان به کشتی گیری و بزکشی علاقه دارند. به مناسبت فرا رسیدن اعیاد ، گله داران مسابقات و نمایش اسب سواری برگزار می کنند." لو نیان جوی" نوعی از نمایش اسب سواری است که در آن دختران به دنبال مردان می دوند ، این ورزش بیشتر ازورزشهای دیگر مورد علاقه جوانان قرار گرفته و فرصت خوبی برای عشق و عاشقی به حساب می اید .

بیش از 150 هزار قرقیز در شین جیانگ زندگی می کنند . آنها دارای زبان وخط خاص خود هستند . ملیت قزقیز عمدتا در ایالت خودمختار قرقیز " که زی له سو " واقع در فلات " پا می آر" در غرب شین جیانگ اقامت می کنند و جزو ملیتهای دامپروری هستند. آنها در فصل تابستان در نزدیکی رودخانه ها و فلات اقامت و در فصل زمستان به دره های کوهستانی کوچ می کنند . غذاهای ملیت قرقیز غنی است. لباسهای ملیت قرقیز نیز دارای خصوصیت خاص است. مردان دوست دارند کلاه بر سر بگذارند.

درتاریخ ، مذاهب بودایی ، نسطوری ، مانی و اسلام دراین منطقه رواج داشتند که سینگ جاینگ را به تنها منطقه آمیخته چهار مذهب در جهان مبدل ساخته است .

در قرن یکم ، مذهب بودا در امتداد جاده ابریشم به شرق راه یافت و در مناطق مرکزی چین نیز رواج گرفت . مذهب نسطوری بخشی از مذهب مسیحی است که در قرن ششم به شین جیانگ انتقال یافت. تحقیقات باستان شناسی نشان می دهد که مذهب نسطوری نه تنها در شین جیانگ رواج داشته ، بلکه شین جیانگ یکی از مراکز این مذهب بود. بعدها همراه با ورود مذهب اسلام به این منطقه ، مذهب نسطوری از بین رفت . در 694 میلادی ، مذهب مانی به چین انتقال یافت. از آغاز قرن نوزدهم به این طرف ، کتب مذهب مانی در غارهای " موگائو " و " توروفان " شین جیانگ کشف شد که رواج گسترده و تاثیرات دیرینه مذهب مانی در مناطق شمال غربی چین را اثبات می کند . در اواسط قرن دهم ، مذهب اسلامدر امتداد جاده ابریشم به کاشغر راه یافت. تا قرن شانزدهم تا هفدهم ، مذهب اسلام تمام مناطق شین جیانگ را تحت پوشش گرفت . اکنون 10 اقلیت ملی منطقه خودمختار شین جیانگ از جمله ، اویغور ، قزاق ، هویی ، ازبک ، تاجیک و تاتار به مذهب اسلام ایمان دارند.

اکنون شین جیانگ یک منطقه چند مذهبی است. مذهب اسلام در زندگی مردم این منطقه تاثیرات زیادی برجای گذاشته است. شمار مساجد و مکان های دیگر فعالیتهای مذهبی در این منطقه به بیش از 23 هزار رسیده و به طور کامل نیاز مسلمانان را برطرف می کند . سازمانهال مذهبی این منطقه عبارتند از انجمن اسلامی ، دانشکده الهیات و انجمن مذهب بودا.

اکنون 10 اقلیت ملی در شین جیانگ به دین اسلام اعتقاد دارند که جمعیت آن 56ممیز 3 درصد جمعیت سراسر منطقه را تشکیل می دهد. ملیت مغول شین جیانگ معمولا به مذهب بودا ایمان دارند و شمارانها به 80 هزار تن می رسد . شمار پیروان مذهب مسیح در شین جیانگ به 30 هزار تن و تعداد کلیساهای آن به 24 باب می رسد .

بیش از 4هزار تن به مذهب کاتولیک ایمان دارند و دارای 25 کلیسا و مکان فعالیت هستند. علاوه بر این ، نزدیک یکصد نفر از ملیت روس در شین جیانگ به کلیسای شرقی ارتدکس اعتقاد دارند و دارای دو کلیسا هستند.