شهر شی آن

در آغاز ورود به شهر که باران به پیشواز ما آمده بود و به سرسختی می بارید، دید و بازدید از تاریخچه دیرینه شهر شی آن با برج ناقوس و برج طبل یا همان نقاره خانه آغاز شد. پیش از هر چیز هم آغوشی مسالمت آمیز معماری کهن و نوین توجه را به خود جلب می کرد. یک سوی خیابان مرکزی شهر بناهای تاریخی، با صلابت و استواری پای بر جا بود و سوی دیگر خیابان جهان نوینی خودنمایی می کرد.

دو برج در فاصله ای کم از یکدیگر، روبروی هم ایستاده بودند. برج ها بر اساس کاربرد خود در روزگاران بسیار دور، نقش اعلام آغاز و پایان روز کاری را بر عهده داشته اند. نوای بیدارگر ناقوس در صبحگاه،‌ نوید آغاز صبح و کار و تلاش به مردم شهر میداد. پس از شنیدن نوای ناقوس بامدادی، شهر جان می گرفت و هر کس به سر کار خود می رفت و بازاریان به دادو ستد مشغول می شدند و کارگران و کارمندان کار دیروز خود را در روزی جدید دوباره از سر می گرفتند.

هنگام غروب آفتاب، صدای هشدار دهنده طبل ها، مردم شهر را به پایان دادن به تلاش و تکاپوی روزانه دعوت می کرد و شهر خسته از داد و ستد و فعالیت های روزانه، برای استراحت شبانه در خاموشی فرو می رفت.

معماری بی نظیر این دو برج به حدی شگفت انگیز و تاثیرگذار است که گردشگران و بازدیدکنندگان در فضای نه چندان وسیع آن خود را در دوران باستانی و رواج جاده ابریشم احساس می کنند. در بنای دو برج همه روزه ریتم های نواخته شده در آن روزها اجرا می شود و به جاذبه های این دو برج افزوده است.

هر چه بیشتر می نگریم،‌بیشتر به زیبایی های این شهر پی خواهیم برد.

ساختمان قدیمی