هفته خردادی پر از حادثه

این هفته یعنی هفته ای که هنوز هم در آن هستیم و امروز روز پنج شنبه اش است، برای ایران و مردم ایران پر بود از اتفاق های مهم و بزرگ؛ آن قدر بزرگ که می شود گفت سرنوشت را برای مردم ایران رقم زد؛ روز پایانی هفته گذشته که انتخابات ریاست جمهوری بود و روز شنبه که نخستین روز هفته جاری بود با اعلام خبر برگزیده شدن حسن روحانی در سمت ریاست جمهوری ایران با جشن و سرور و پایکوبی برای مردم به پایان رسید.

در فاصله سه روز پس از آن هم پیروزی تیم ملی فوتبال ایران در برابر تیم ملی کره جنوبی که باعث راه یافتن تیم ملی به جام جهانی فوتبال شد؛ شیرینی این پیروزی وقتی دو چندان شد که پیش از بازی سرمربی تیم ملی کره برای تیم ملی ایران خط و نشان هایی کشیده بود و تیم ایران را در حد و اندازه تیم خودش نمی دید؛ عکس هایی هم که پس از آن از تصویر مربی تیم ملی کره جنوبی منتشر شد نشان داد که خودش هم همچنان نتیجه به دست آمده و شکست تیمش را در برابر ایران باور ندارد.

اما در کنار این اتفاق های خوب، دو اتفاق بد هم داشتیم؛ که یکی از آن ها درگذشت استاد مسلم تار ایران یعنی استاد جلیل شهناز و در سن 92 سالگی که جامعه موسیقی و جامعه هنری ایران را به سوگ از دست دادن پدر تار ایران نشاند و اتفاق بد دیگر درگذشت فهیمه رحیمی نویسنده نام آشنای رمان هایی بود که نسل من آن کتاب ها را با ولع قورت می داد.

فهمیه رحیمی شاید برای خیلی از جوان ترها تنها یک نام باشد اما برای من و بچه های نسل من تمام خاطره های جوانی است؛ نسلی که با کتاب های او بزرگ شد و شاید اغراق نکرده باشم اگر بگویم همه بچه های این نسل بدون استثنا حداقل یکی از رمان های او را خوانده اند؛ فهیمه رحیمی اگرچه در سن 61 سالگی درگذشت اما نام و یادش را برای همیشه در بین بچه های این نسل جاودانه کرد و رفت.