زمین لرزه ها تمامی ندارند

نمی دانم چرا هر بار که قرار است چیزی بنویسم، موضوعی به غیر از زمین لرزه هایی که پیاپی در حال رخ دادن است به ذهنم نمی رسد؛ زمین لرزه در نقطه نقطه ایران، یکی تمام می شود و دیگری شروع می شود، زمین لرزه ها تمامی ندارند، زمین همچنان می لرزد...

شنبه گذشته هم زمین لرزه ای دیگر به وقوع پیوست، در شهر لو شان استان سی چوان چین؛ زمین لرزه ای که بر اساس آمار رسمی تاکنون 196 کشته 22 مفقود و هزاران هزار زخمی بر جای گذاشته است.

همین زمین لرزه هایی که واکنش طبیعی زمان به شرایط زمان و مکان است، به دلیل آن که همچنان راه های همزیستی و مقابله با آن را نیافته ایم، روزانه، ماهانه و سالانه هزاران نفر را بی خانمان می کنند؛ کودکان را بی سرپرست و زنان و مردان را فرزند از دست داده می کنند؛ سوالی که مطرح می شود این است که با وجود علم و آگاهی از وقوع چنین خرابی هایی در اثر وقوع زمین لرزه چرا هر کدام از ما راه درست مقابله با آن را با گذشت زمان و کسب چنین تجربه هایی به دست نیاورده ایم؟

فجیع تر از آن هشدارهایی است که پس از وقوع این زلزله های زنجیره ای، کارشناسان به ساکنان تهران داده اند، زلزله قریب الوقوع تهران، زلزله مهیب در تهران، زلزله در تهران... اما تنها راهکار ما در مقابل این هشدارها شنیدن آن هاست، هشدارها از یک گوش وارد می شوند و از گوش دیگر خارج؛ با تمام این هشدارها با تمام اخطارها درباره ویرانی شهر تهران در اثر وقوع زمین لرزه، هنوز هم اگر قرار است معماری خانه بسازد تلاش می کند طوری خانه را بسازد که بیشتر برای خودش سود داشته باشد؛ اگر مصالحی استفاده می شود، آن نوع از مصالح مورد استفاده قرار می گیرد که کمترین هزینه را برای مهندس پروژه در بر داشته باشد تا سود بیشتری برای آن ها در پی باشد.

هنوز هم که هنوز است با وجود تمام اخطارهایی که دریافت می کنیم بیشتر به جیب و سود شخصی مان فکر می کنیم تا جان کسانی که قرار است در این خانه ها زندگی کنند؛ خانه هایی که با گودبرداری ساختمان کناری فرو می ریزند چطور می خواهند در برابر این زلزله وحشتناک طاقت بیاورند؟

حرفی ندارم جز آن که دعا کنم این پیشگویی ها درباره زلزله تهران و اصلا زلزله در هر جای دیگر دنیا درست از آب درنیایند...

زمین لرزه ها تمامی ندارند این ما هستیم که باید با انجام بهترین نوع از هر کاری که در دست داریم و با همدلی با آن ها مقابله کنیم.