بازدید از دیوار چین

در آن زمان هفت ایالت مستقل در سرزمین چین وجود داشتند که با یکدیگر اختلاف داشته و می جنگیدند. تا این که سرانجام، ایالت "چین" بر همه آن ها غلبه کرده و امپراتوری چین را ایجاد کرد. در دوره ایالات جنگنده، هر ایالت برای جلوگیری از هجوم قوم های کوچ نشین در شمال، محدوده و مرز خود را دیوار کشی کرده بود. امپراتوری "چین شی هوانگ" که پس از ایجاد امپراتوری "چین" ایجاد شد، این دیوارها را به یکدیگر متصل کرد و به این ترتیب دیوار بزرگ چین ایجاد شد.

ساخت دیوار در سلسله "مینگ" ادامه پیدا کرد و حکام این دوره برای جلوگیری از هجوم قوم های مغولستان در مرز شمالی خود اقدام به دیوارکشی کردند.

گفتنی است که در آن دوره، دیوار به عنوان مرز محسوب می شد، اما امروزه چنین حکمی ندارد و اطراف و حاشیه دیوار نیز داخل خاک کشور چین به حساب می آید.

آن طور که اغلب در برنامه های تلویزیونی یا فیلم ها مشاهده می شود، این دیوار سنگی است، اما در واقع چنین نیست، یعنی بخشی از این دیوار سنگی نیست.

در سلسله "چین" دیوار ساخته شده گلی بود. همچنین دیوار ساخته شده در بخش شرقی سلسله "مینگ" از جنس سنگ بود، اما در نواحی خشک، دیوار به صورت گلی ساخته شد.

در مسیر دیوار بزرگ چین، سکوهایی وجود دارد که محل آتش افروختن بود. در این آتشکده ها سربازان برای علامت دادن هنگام هجوم دشمن، آتش می افروختند. آن ها آتش را با کود گرگ ها آماده می کردند.

بخشی از دیوار چین که در پکن قرار دارد، با نام دیوار "بادالین" و دیوار "جیو یونگ گوان" است که اغلب مورد بازدید جهانگردان قرار می گیرد.

بخش "با دا لین" بزرگ تر و دیدنی تر است، اما از آن جا که این بخش ورودی های زیادی دارد خطر گم شدن در آن بسیار است، به همین علت به جهانگردان توصیه می شود که برای بازدید به بخش "جیو یونگ گوان" مراجعه کنند. مسیر "جیو یونگ گوانگ" ساده تر است و فقط یک ورودی دارد. بنابراین معمولا آژانس ها این بخش را برای تورهای خارجی انتخاب می کنند.

بهتر است برای بازدید از دیوار که در شهرستان "چانگ پین" یعنی حومه پکن قرار دارد، از تاکسی استفاده نشود، چرا که معمولا آن ها در این مسیر از تاکسی متر استفاده نمی کنند بنابراین کرایه این مسیر به صورت دربست حدود هشت صد یوان می شود. برای همین، بهتر است افراد با استفاده از سواری های شخصی که به صورت دربست مسافر می برند، استفاده کنند. چرا که کرایه آن ها کمتر، یعنی حدود چهارصد یوان است. اما، ارزان ترین وسیله نقلیه برای رسیدن به دیوار، اتوبوس است. برای استفاده از اتوبوس باید در محله "گو لو" سوار خط مخصوص دیوار "با دا لین" شد، که پس از یک ساعت مسافران به محل می رسند. اما مسافران باید دقت داشته باشند که آخرین اتوبوس بازگشت از دیوار به سمت شهر، ساعت چهار بعد از ظهر است. به همین خاطر، افرادی که قصد دارند مدت زمان طولانی تر در آن محل باشند، بهتر است که از این وسیله نقلیه استفاده نکنند.