همیشه دوست داشتم از نزدیک رقص شیر و اژدها را در کشور چین که در روزهای تعطیل عید بهار انجام می شود، ببینم. این مراسم را که متفاوت بودن آن بسیار برایم جذابیت دارد، بارها در تلویزیون ایران دیده بودم. خوشبختانه در سال جاری، بخت با من یار شد و من این شانس را به دست آوردم که در عید بهار در کشور چین، مهد هنر و فرهنگ، باشم. بنابراین دم را غنیمت شمردم و با شروع جشنواره های ویژه عید بهار، دوربین به دست، خودم را به مکان های برگزاری جشن و شادی در شهر پکن رساندم. مراسم آتش بازی در چین از شب عید شروع می شود. بنابراین صدای ترقه و فشفشه هر روز از اول صبح تا آخر شب به گوش می رسد. کارناوال های شادی و بازارهای مکاره هم در اکثر پارک های بزرگ پکن همه روزه در دو نوبت صبح و بعد از ظهر برگزار می شود. خوشبختانه دو پارک بزرگ
"با جیا" و "دیا سو" در نزدیکی سازمان رادیو بین المللی چین قرار دارد و من هم که شنیده بودم در این دو پارک برنامه های جالبی برگزار می شود، خودم را برای رفتن به این فضاهای شاد آماده کردم.
اما برای تماشای مراسم آتش بازی، به پیشنهاد تعدادی از دوستانم از کشورهای نیجریه و کنیا به خیابان "سن لین تون" رفتم. دراین محل، تعداد زیادی از مردم کشورهای مختلف را دیدم که همراه چینی ها به شادی و آتش بازی می پرداختند. صداهای مهیب ناشی از ترقه و لوازم آتش بازی، از ساعت 9 شب که ما به آن محل رسیدیم، بلند بود و خیابان با نور فشفشه های رنگارنگ، کاملا روشن و زیبا شده بود. راستش را بخواهید، من کمی ترسیده بودم. چرا که هر لحظه دلهره داشتم، مبادا جرقه آتش به سیم ها و کابل های برقی که معمولا از تیرهای برق در خیابان های پکن آویزان است برسد و حادثه آتش سوزی اتفاق بیفتد.
اما، خوشبختانه به خیر گذشت و ما، نیمه های شب، در حالی که گوشمان پر بود از صدای انفجار، به خانه برگشتیم.
فردای آن روز برای دیدن مراسم سنتی چین، به پارک "دیا سو" رفتم. آوای موسیقی سنتی و پاپ از غرفه های مختلف بازی و بازار مکاره به گوش می رسید، بیش از هر چیز لباس های رنگارنگ و زیبای محلی بازیگرانی که عروسک اژدها و شخصیت های چین باستان را به دست داشتند، جلب توجه می کرد. برای من اما، آنچه بسیار حیرت انگیز بود، سن و سال بازیگرانی بود که اکثرشان کهنسال بودند. آن ها صورت خود را به شکل زیبایی آرایش کرده بودند و در میان جمعیت رقص و پایکوبی می کردند. آکروبات باز ها و رقاصان نیز در این پارک برنامه داشتند اما علاقه مندان برای دیدن هنرمندی آن ها باید بلیت تهیه می کردند.
با نزدیک شدن به ساعت ناهار، جمعیت به سمت غرفه های فروش غذا رفتند و من هم در حالی که از چهره های شاد و خندان کودکان عکس می گرفتم به خانه بازگشتم.
در آخرین روزهای تعطیلی عید بهار به پارک "با جیا" رفتم. شنیده بودم که در این پارک مردم کشورهای دیگر کارناوال برپا می کنند. در این پارک که پارک سرگرمی نیز نام دارد، وسایل بازی و تفریحی بسیاری وجود دارد. به همین علت جمعیت بیشتری در این پارک حاضر بودند. عده ای برای فروش بلیت ورودی، بازار سیاه راه انداخته بودند. پارک غلغله بود. بساط اغذیه فروش ها و غرفه های بازی و مسابقه و فروش کالاهای تزیینی در سرتاسر پارک برپا بود. جوانان در غرفه های مسابقه به رقابت پرداخته بودند و کودکان با گرفتن جایزه، فریاد شادی می کشیدند. دور میز یکی از اغذیه فروشی ها جمعیت زیادی ایستاده بود کنجکاو شدم تا از نوع غذای آن با خبر شوم. با نزدیک شدن به غرفه متوجه شدم، مردم مهربان چین، بیشتر به اشتیاق دیدن فروشنده، به آن غرفه مراجعه کرده اند. "مارکو" اهل کشور سوییس، فروشنده ای بود که با شادی و اشتیاق مشغول کبابی کردن سوسیس بر روی آتش زغال بود.
در سوی دیگر پارک، کارناوال شادی کشورهای اروپایی و چین در حال رژه بود. بازیگران که لباس های رقص، و عروسک ها و شخصیت های کارتونی را به تن داشتند، در حالی که کالسکه شخصیت کارتونی "سیندرلا" را همراهی می کردند برای مردم دست تکان می دادند و با کودکان چینی عکس می گرفتند. پس از رژه کارناوال، بازیگران و رقاصان به روی سکوی نمایش رفتند و به رقص و شادی پرداختند. تعدادی از هنرمندان چینی هم به اجرای نمایش و آکروبات پرداختند. با تشویق جمعیت نمایش به پایان رسید و من هم پارک را که همچنان پر از جمعیت بود ترک کردم.
جشنواره و مراسم شادی ویژه عید بهار، تا پایان تعطیلات آخر هفته در شهر پکن ادامه خواهد داشت و پس از آن، مردم چین، کار و فعالیت عادی خود را در حالی آغاز می کنند که روزهای خوشی را با خانواده های خود سپری کرده اند.
