از سیر تا پیاز چین – قسمت پنجم

در مورد خود تاکسی ها هم باید بگویم که 5 مدل تاکسی می توانید در شهر پکن ببینید: هیوندا النترا و سوناتا، فولکس واگن جتا و سیتروئن آ.زد. البته این را اضافه کنم که تاکسی های با مارک تجاری فولکس واگن و سیتروئن، بیشتر دیده می شوند. تعداد تاکسی های شهر پکن طبق آمار سال 2010، 67000 تاکسی می باشد. پس خیالتان از بابت پیدا کردن تاکسی در پکن راحت باشد!! از دیگر مواردی که می توان به آن اشاره کرد اینکه، تاکسیمترها یک سیستم گویا دارند که در سوار شدن و پس از آغاز بکار آن، به زبان چینی و انگلیسی به شما خوش آمد می گوید. در هنگام پیاده شدن نیز که راننده با چرخاندن آن صفحه نئونی، تاکسیمتر را خاموش می کند، این سیستم از شما می خواهد که مبلغ بر روی نمایشگر تاکسیمتر را به راننده پرداخت کنید. در کنار این تاکسیمتر، یک چاپگر قرار داده شده است که رسید رسمی و معتبری را چاپ می کند. این رسید که تاریخ و ساعت سوار شدن شما و مسافت طی شده و نیز مبلغی که شما پرداخت کرده اید را نشان می دهد. در مواردی که هزینه های تردد در شهر را قرار است از شخص و یا موسسه ای دیگر دریافت کنید، این رسید، بسیار به درد می خورد.

داستان این تاکسی های پکن ظاهرا تمامی ندارد چون باید به برخی موارد دیگر هم اشاره کنم. در پکن تاکسی های نیمه رسمی هم وجود دارند که به آنها به واسطه رنگ تماماً مشکی شان، تاکسی های مشکی می گویند. این تاکسی ها را لزوماً سوار نشوید. هم گران تر حساب می کنند و هم حساب کتاب درست و حسابی ندارند. می دانید که منظورم چیست؟!!

در مناطق خارجی شهر که از مرکز دورتر می باشند، برخی خودروهای شخصی به شیوه مشابه با ایران، مسافرکشی می کنند البته در شب. موضوعی که درباره این مسافرکش ها برایم جالب بود، مجهز بودن تمامی آن ها به لامپ قرمز رنگی متصل به آیینه داخلشان بود که در هنگام شب و از دور، آن ها را کاملاً مشابه تاکسی های رسمی شهر می کرد. باز هم می گویید ایرانی ها باهوشند؟!!!

مورد دیگری در مورد تاکسی ها که بارها با آن برخورد کرده ام به نوعی تبعیض در انتخاب مسافر توسط رانندگان تاکسی های پکن باز می گردد. در موارد زیادی، به خصوص در شرایطی که در چند قدمی یک خارجی، خانم و یا آقایی چینی هم منتظر سوار شدن به تاکسی هستند، رانندگان تاکسی از کنار مسافر خارجی که جلوتر هم ایستاده است عبور کرده و مسافر هموطن خود را سوار می کنند. من به شخصه نتوانسته ام دلیل آن را از آن رانندگان سوال کنم اما به احتمال بسیار زیاد، این رانندگان تصور می کنند سرو کله زدن با یک مسافر خارجی که حتماً (به نظر آنها) زبان چینی هم نمی داند و آدرس مقصد خود را هم درست نمی داند به دردسرش نمی ارزد و از آنجا که در چین، برخلاف غرب و اروپا، دادن انعام به راننده مرسوم نیست، عطای این مسافر پر از دردسر را به لقایش بخشیده و سراغ کسی می رود که بتواند با او چند کلمه ای هم تا مقصد، «اختلاط کند». می پرسید پس در این موارد چطور تاکسی بگیریم؟ راهش ساده است. صبر کنید که در نزدیکی محل ایستادن شما، یک تاکسی ترمز کند که مسافر قبلی خود را پیاده کند. از فرصت استفاده کنید و با باز کردن در برای او، پس از پیاده شدنش، فوراً درون تاکسی بنشینید.

امیدوارم این مطلبی که گفتم مورد سوء برداشت قرار نگیرد. این اتفاق در برخی مکان های شلوغ و یا در مناسبت های ویژه رخ می دهد و قاعده کلی نیست؛ اما وجود دارد.