روز پایانی سفر پس از بازگشت به شهر یان آن از دو برنامه توسعه ای این شهر بازدید کردیم. نخستین برنامه طرح تبدیل زمین های کشاورزی به جنگل بود که از طرف مقامات این شهر انجام شده و بر اساس آن در زمین های بایر و نامساعد برای کشاورزی در مناطق کوهستانی درختکاری و جنگلسازی انجام شده که گام مهمی در جهت بهبود وضعیت محیط زیست این شهر و در جهت سیاست های کلی کشور در زمینه افزایش میزان جنگل است.
برنامه بعدی بازدید از یک روستای جدید بود که بسیار جالب توجه بود. مسکن سنتی مردم شهر یان آن خانه هایی سنگی و گلی است که در دل کوه ساخته می شود و به آن «یائو دون» می گویند. اگرچه یائو دون بخشی از معماری سنتی این شهر و از موارد جالب توجه برای گردشگران این شهر است ولی در عمل مسکن چندان مطلوبی برای ساکنین نیست و مقامات شهر تلاش می کنند با ساخت مسکن های جدید و عرضه آن به مردم شرایط زندگی مناسب تری را برای مردم شهر و روستاییان فراهم کنند. این روستای جدید که حدود 40 دقیقه با شهر یان آن فاصله دارد یکی از این موارد بهسازی وضعیت زندگی روستاییان است. در این طرح که توسط یکی از ساکنان سابق این روستا پایه گذاری شده خانه هایی جدید و با امکانات بیشتر برای روستاییان فراهم شده و همچنین با انجام طرح هایی مانند ساخت یک هتل و جذب گردشگر برای تجربه زندگی روستایی در این منطقه و فراهم کردن حوضچه های ماهیگیری تلاش می شود که این روستا را به یک مرکز گردشگری در نزدیکی یان آن تبدیل کنند و به این ترتیب در آمد ساکنان را نیز افزایش دهند.
در مصاحبه هایی که با ساکنان این روستا داشتیم آنها با اشاره به بهبود وضعیت زندگی شان در این خانه های جدید از تغییرات ایجاد شده ابراز رضایت می کردند.
پس از پایان بازدید از روستا فرصتی داشتیم که در شهر یان آن گردشی کنیم. یان آن اگرچه شهر کوچک و نسبتا پر ترافیکی است ولی محیط طبیعی آن که در میان کوه ها قرار گرفته و رود یان که از میان آن گذشته آن را به شهری جالب و منحصر به فرد برای گردش تبدیل کرده است.
صبح روز بعد با خداحافظی از میزبانان گرم و صمیمی مان در شهر یان آن و با بسته های سیب سرخ لوئو چوان که توشه راهمان کردند با خاطره خوشی از این شهر تاریخی به پکن بازگشتیم.
