آشنایی با کاشغر، بخش دوم

«محله کوزه چیان اویغور» با صدها سال پیشینه تاریخی

سلام شنوندگان گرامی، در برنامه هفته گذشته از آشنایی با شهر کاشغر منطقه خودمختار اویغورنشین شین جیان، مسجد عیدگاه را برای شما معرفی کردیم. در واقع شهر کاشغر دیدنی های معروف زیادی دارد. محله کوزه چیان اویغور از دیگر دیدنی های کاشغر است که از شهرت زیادی برخوردار است و به ویژه عکاس های حرفه ای یا علاقمندان به عکاسی را به خود جلب می کند.

محله کوزه چیان واقع در شهر قدیم کاشغر بیش از 2000 سال قدمت دارد و بر روی یک تپه خاکی با 30 متر ارتفاع و 400 متر طول ساخته شده است. مردم اویغور اینجا را تپه سفالینه می نامند. از بیش از هزار سال پیش اجداد مردم اویغور در اینجا زندگی می کردند. از همان زمان سفالگران اویغور متوجه شدند که گل این منطقه جنس خوبی برای ساخت ظروف سفالی دارد. به این ترتیب تعداد زیادی از مردم اویغور به اینجا آمده و کارگاه های سفالگری دایر کردند. مردم اویغور معتقدند کارگاه های سفالگری با هزار سال قدمت منشاء فرهنگ سفالینه این منطقه است. هم اکنون محله کوزه چیان شهر قدیمی کاشغر به یکی از جاهای دیدنی فرهنگی، تاریخی و سنتی ملیت اویغور در کاشغر تبدیل شده است.

خبرنگاران رادیوی بین المللی چین به همراه راهنمای محلی شان وارد محله کوزه چیان اویغور شدند. از همان هنگام ورود به کوچه های این منطقه احساس می کنید وارد موزه ای با معماری سنتی اویغوری شده اید. ساختمان های دو یا سه طبقه با معماری ها و تزییناتی با ویژگی های اویغوری در همه جا دیده می شود و آداب و رسوم و فرهنگ سنتی ملیت اویغور را نشان می دهد.

راهنمای محلی به خبرنگاران توضیح داد که در حال حاضر بیش از 600 خانوار شامل 2400 نفر در محله کوزه چیان شهر قدیمی کاشغر زندگی می کنند. بسیاری از آنان از دست اندرکاران صنایع دستی سنتی هستند. آنها به جز سفالگری همچنین کلاه ، لباس، پارچه های گلدوزی شده، چاقو، محصولات چرمی و بافتنی سنتی اویغوری را نیز تولید می کنند. خبرنگاران رادیوی بین المللی چین با اجازه صاحبخانه، وارد حیاط خانه یک خانواده اویغور شدند. فرش های دستبافی روی دیوارها نصب شده بود و سه پیرزن اویغور که در حال بافتن فرش بودند، با لبخند از آنها استقبال کرده و با آنها سلام و احوال پرسی کردند. بخاطر نفهمیدن زبان اویغور، خبرنگاران فقط در حیاط دوری زده با بدرقه پیرزنان اویغور بیرون رفتند.

پس از آن خبرنگاران رادیو وارد خانه یکی از خانواده های سفالگر شدند. صاحبخانه در کارگاه خود در حال ساختن سفالینه بود. راهنمای محلی توضیح داد که این خانواده هفت نسل است که در کار سفالگری هستند و این هنر از پدر به فرزندان منتقل می شود و ادامه می یابد. با وجود این که اسم و رسم آنها عوض شده، اما سفالینه های ساخته شده هنوز به زیبایی گذشته هستند. در کنار این کارگاه اطاق پذیرایی این خانواده قرار دارد. به خاطر قطع شدن برق، یک زن سالخورده اویغور زیر نور شمع اطاق را تمیز و مرتب می کند. گفته می شود این خانم 70 ساله به «مادر قهرمان» معروف است زیرا در طول مدت عمرش 20 فرزند به دنیا آورده و برای آموزش و پررش آنها سختی های زیادی کشیده است. این خانم بسیار خوشبین است و می گوید: با وجود اینکه ما هنوز پولدار نیستیم، اما زندگی کنونی ما خیلی بهتر از گذشته است. من بسیار راضی هستم.

خبرنگاران رادیو در کوچه های پیچ در پیچ شهر کودکان اویغور را می بینند و یکی از خبرنگاران گروه از شیرینی های مختلفی که همراه دارد به عنوان هدیه به بچه های اویغور می دهد. کم کم خجالت آنها برطرف می شود و با لبخند به زبان اویغور می گویند: «رحمتی» یعنی: متشکر. وقت خداحافظی با محله کوزه چیان اویغور فرا رسیده است. برنامه آشنایی با شهر کاشغر نیز در اینجا به پایان می رسد. امیدواریم مورد توجهتان قرار گرفته باشد.