طعم حلال چین (1)

در روزهای اخیر، مستندی با نام "طعم چین" در چین پخش می شود. این مستند خوراک های خوشمزه مناطق مختلف چین را معرفی کرده و فرهنگ و تغییرات در زندگی مردم چین ناشی از خوراک را نیز نشان داده است. این مستند بسیار مورد توجه و پسند بینندگان قرار دارد.

در واقع، خوراک در چین به یکی از عوامل مهم اجتماعی تبدیل شده است. خوراک حلال با ویژگی و معانی مذهبی و فرهنگی در محافل غذایی چین و حتی در زمینه فرهنگ غذایی جهان جایگاه بسیار مهمی برخوردار است. در برنامه امروز، فرهنگ غذایی مسلمان چین را برای شما معرفی می کنیم.

خوراک حلال چین نه تنها ویژگی خوراک سنتی چین را در خود دارد بلکه ضمن رعایت موازین اسلامی، ویژگی حلال خود را نیز حفظ کرده است که بیشتر شامل موارد زیر است:

جدیت در زمینه خوراک

مسلمانان چین مثل مسلمانان کشورهای اسلامی به طور جدی موازین دینی را رعایت می کنند. استفاده نکردن از گوشت خوک یکی از اعتقادات مسلمانان است که مسلمانان چین نیز آن را رعایت کرده و همچنین یکی از مهم ترین موضوعات در آداب و رسوم مسلمانان چین است. در منطقه خودمختار هویی نین شیا و استان گان سو، مسلمانان حتی از واژه "خوک" نیز استفاده نمی کنند. به علاوه، مسلمانان چین نیز موازین اسلامی مانند منع نوشیدن مشروبات الکلی و استعمال مواد مخدر را به طور جدی رعایت می کنند.

چین کشوری دارای چندین ملیت است. اقوام نیز بسیار به آداب و رسوم مسلمانان احترام می گذارند و شرایط لازم را برای آن ها فراهم می کنند.

تاریخ دیرینه

خوراک حلال همزمان با دین اسلام وارد چین شد. براساس اسناد تاریخی در سال 787 میلادی، تعداد مسلمانانی که در شهر چانگ آن پایتخت سلسله تانگ زندگی می کردند، به بیش از 4000 رسیده است. اکثر آن ها نیاکان مسلمان قوم هوی چین بودند. آنها فروشگاه ها، خانه و مساجدی را در شهر چانگ آن بنا کرده و خرید و فروش خوراک حلال را آغاز کرده اند. در سلسله تانگ چین، در شهر گوانگ جو نیز ناحیه مسکونی مسلمانان ایجاد شد. سلسله تانگ نه تنها خوراک مسلمانان بلکه مقررات غذایی دین اسلام را که مسلمانان رعایت می کردند، یادداشت کرده است.

در سلسله سونگ شمالی (حدود سال 960—1126 میلادی)، آداب و رسوم غذایی مسلمانان چین بسیار مورد توجه غیر مسلمانان قرار گرفت. در چین امروزی تاریخچه بعضی خوراک های معروف مانند نان و گوشت گوسفند، "نیان گائو" از سلسله سونگ شمالی آغاز شد.

در سلسله چینگ (حدود سال 1644—سال 1911 میلادی)، مسلمانی با نام خانوادگی "ما" در شهر لانجو "لا مین"، نوعی رشته را درست کرد. چون که در پخت لا مین همیشه از با گوشت گاو استفاده می شود، مردم بعضی وقت ها لان میان را "نیو رو مین" (نیو رو یعنی گوشت گاو است) نیز می خوانند. این نوع لا مین تا به امروز در سراسر چین بسیار شهرت دارد.

به طور کلی، می توان گفت که خوراک حلال چین قدمت دیرینه ای دارد و از سلسله تانگ شروع شده و تا سلسله چینگ بسیار توسعه یافته است و پایه محکمی برای توسعه خوراک حلال چین در آینده بنیاد گذاشته است.

مناطق مختلف مصرف کننده خوراک حلال

خوراک حلال چین در جنوب و شمال چین متنوع است. در شمال چین مسلمانان بیشتر گوشت گاو و گوسفند می خورند و تنها برای درست کردن گوشت گوسفند چند نحوه دارند. برای نمونه، کباب، پختن گوشت در سس سویا، کباب بره کامل، پختن تکه های نازک گوشت گوسفند و گاو با آب جوش و غیره. در جنوب چین، مسلمانان بیشتر از گوشت مرغ، اردک، گاو و ماهی استفاده می کنند. در شمال غرب چین مانند منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ، منطقه خودمختار هویی نین شیا و استان شان سی، خوراک حلال بیشتر با طعم خوراک های عربی آماده می شود.

گوشت گوسفند با دست خورده می شود

گوشت گوسفند که با مستقیما با دست خورده می شود، خوراک معروف سنتی مسلمانان هویی در شمال غرب چین است و نحوه درست کردن آن در مناطق مختلف شمال غرب چین یکسان است: گوسفند را به چند تکه بزرگ تقسیم کرده و پس از شستشو، با آب جوشانده و سپس ادویه های مختلف مانند پیاز، زنجبیل، بادیان و نمک به آن افزوده می شود. برای خوردن این نوع گوشت، هر نفر یک بشقاب کوچک دارد که داخل آن سس سویا، سرکه، سیر کوبیده، زنجبیل کوبیده و غیره دیده می شود. مردم با دستان تمیز خود گوشت را در اودیه داخل بشقاب فرو برده و سپس می خورند.