ورود به سرزمین نقاشی روستاییان دولان شین جیانگ

آرزو: شهرستان ماگایتی منطقه خودمختار قوم اویغور شین جیانگ در مرز جنوب غربی صحرای تکلم خان در جنوب غرب شین جیانگ قرار دارد و به حوضه میانه روخانه ایرچیان نزدیک است. مردمی که در این منطقه زندگی می کنند، خود را دولان می خوانند. در نزدیک به نیم قرن گذشته، دولان ها با استفاده از قلم موی نقاشی، زندگی خود را ثبت کرده و نقاشی آن ها شهرت پیدا کرده و شهرستان ماگایتی نیز نام "مهین نقاشی روستاییان دولان چین" از آن خود کرده است.

امیر: وان جوانگ جوانگ راهنمای گالری نقاشی روستاییان دولان روستای کوم کوسر شهرستان ماگایتی به بازدید کنندگان توضیح می کند:

(نوار)

"دولان ها با برداشتن قلم مو، نقاش هستند و با کنار گذاشتن آن به روستاییان تبدیل می شوند. نقاشی های دولان زندگی خودشان را به طور واقعی نشان داده است.

آرزو: به گفته وی، روستاییان دولان از سال های 70 قرن گذشته شروع به تصویر کشیدن کرده اند. آن ها با این روش، انتظار و آرزوی خود از زندگی و سعادتمندی بیان می کنند. وی علت آن را این گونه توضیح می دهد:

(نوار)

"به دنبال توسعه اجتماعی، روستاییان دولان مشتاق یادداشت کردن زندگی و بیان کردن احساسات بودند. ولی اکثر روستاییان دولان بی سواد بوده و نتوانستند با استفاده از کلمات و جملات احساسات خود را بیان کنند. بدین سبب آن ها قلم مو را برداشته و با تصویر کشیدن زندگی خود را ثبت و احساسات خود را بیان می کردند. این روش به تدریج به نقاشی روستاییان دولان امروزی که ما می بینیم، تبدیل شد."

آرزو: نقاشی روستاییان دولان با بیش از چهل سال توسعه، به تدریج سبک خاص خود را شکل داده است. برای نمونه، شیوه نقاشی آنها اغراق آمیز است. به عبارت دیگر، کپی کردن از زندگی واقعی نیست بلکه احساسات نقاش نیز اضافه شده است. مقابله رنگ در نقاشی دولان بسیار روشن است. همچنین هر نقاشی یک داستان است.

امیر: روستای کوم کوسر مهین معروف نقاشی روستاییان دولان است. این روستا دارای بیش از 80 نقاش و بیش از 300 دوستدار نقاشی کردن است و نام "میهن هنر مردمی دولان" و "کانال نقاشی روستاییان" دارد. به منظور آنکه محیط را برای خلق روستاییان بهسازی و به طور بهتر نقاشی های روستاییان نشان داده شود، روستای کوم کوسر اکنون تلاش می کند ناحیه گردشگری نقاشی دولان را ساخته و راه اندازی کند.

آرزو: وقتی که وارد این روستا می شوید، می توانید نقاشی های رنگارنگ و زیبا روی دیوار بیرونی خانه ها را ببینید که زندگی سعادتمند دولان را تصویر می کشد. رحمان آپیز 68 ساله یکی از نقاش هایی است که زودتر از دیگران دست به خلق نقاشی دولان زده است. وی با خبرنگار سی ار آی گفت و گو کرد و اظهارات وی شنیدنی است:

(نوار)

"من از سال 1966 شروع به نقاشی کردن کردم. وقتی که در مدرسه ابتدایی درس می خواندم، بسیار نقاشی کردن را دوست داشتم. معلم از من به علت آنکه به خوبی درس نمی خواندم، انتقاد کرد. در آن زمان من هر روز نقاشی می کردم. نقاشی روستاییان ما با نقاشی حرفه ای فرق می کند. ما وقتی که در فکر چیزی هستیم و یا چیزی می بینیم، احساسات پیدا کرده و شروع به نقاشی می کنیم. رنگ و خطوط نقاشی هیچ محدودیت ندارد. "

آرزو: در چهل سال گذشته، رحمان آپیز بیش از 3000 نقاشی را تصویر کرده است. نقاشی وی با نام «مسابقه آواز خوانی» در نمایشگاه جهانی نقاشی که سال 2003 در پاریس برگزار شد، جایزه طلایی به دست آورد. اکنون، قیمت نقاشی وی به صدها تا هزاران یوان رسیده است و سالانه بیش از ده هزار یوان درآمد دارد. رحمان آپیز همچنین بیش از 70 شاگرد تربیت کرده است

امیر: . روستای کوم کوسر یک کارگاه نقاشی برای وی ایجاد کرده و نقاش ها و دوستداران نقاشی هر روزه در این کارگاه به نقاشی می پردازند و تبادل نظر می کنند.

آرزو: در سال های اخیر، به دنبال افزایش فرصت نمایش نقاشی روستاییان دولان در داخل و خارج از کشور، و کسب جوایز در مسابقات، نقاشی دولان شهرت بیشتری پیدا کرده است. راهنمای گالری نقاشی دولان به خبرنگار می گوید:

(نوار)

"بسیاری از مردم از مناطق مختلف جهان، از جمله کانادا، ژاپن و ایتالیا از روی علاقه به نقاشی دولان به اینجا می آیند. زیرا نقاشی های روستاییان در بسیاری از مسابقات جهانی جوایزی را از آن خود کرده و بسیار شهرت دارد."

امیر: سیزدهم ژوئیه، ناحیه گردشگری روستای کوم کوسر به طور رسمی راه اندازی شد. در اینجا، بسیاری از نقاش ها، زندگی روستایی خود را با نقاشی به مسافران نشان دادند.