ما شائو مین، بازیگر مسلمان اپرای پکن

 در جملات یک اپرای پکن آمده است: اپرا آسمان من است. اپرا روح من ، حیات من و ریشه من است. ما شائو مین، بازیگر قومیت هویی می گوید: این جملات، حرف های دل من را به عنوان یک بازیگر اپرا نشان می دهد.

ما شائو مین در کودکی به سبب کار پدرش به اپرای پکن علاقه مند شد. اکنون به عنوان یکی از هنرمندان اپرای پکن که بسیاری از جوایز سطح ملی را به دست آورده، چهره های هنری زیادی خلق کرده و مورد پسند تماشاگران قرار می گیرد.

در کودکی ما شائو مین، پدرش همیشه با او به تماشای اپرای پکن به سالن تئاتر می رفت. این باعث شد ما شائو مین به تدریج به اپرای پکن علاقه مند شود.

در سال 1979 میلادی، مدرسه هنری استان گان سو اطلاعیه ای برای ثبت نام تعدادی هنرجو منتشر کرد. ما شائو مین در کلاس اپرای پکن پذیرفته شد. به این ترتیب زندگی وی در اپرای پکن آغاز شد.

ما شائو مین در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شین هوای چین در این باره توضیح می دهد: در زمینه نمایش اپرا، وی آدم خیلی با هوشی نیستم، همین موضوع باعث شد تا تلاش بیشتری را از دیگران به کار بگیرم.

او در حالی که لبخندی به لب دارد یادآوری می کند: یادم هست وقتی که تازه شروع به یادگیری و تمرین نمایش کرده بودم، خسته کننده ترین دوران را سپری می کردم. بعضی وقت ها نمی توانستم تحمل کنم و گریه می کردم. پس از مدت ها، به تدریج عادت کردم و دیگر احساس خستگی نمی کردم و همچنین کاملا به اپرای پکن پرداختم.

ما شائو مین ادامه می دهد: آدم انعطاف ناپذیری هستم. سال 2006 برای تمرین یک اپرای جدید، روزها در سالن تمرین، به اجرای تمرین می پرداختم و برای آن که رل قهرمان اپرا رنگارنگ تر شود، در جریان خلق این رل، همیشه برای بیان احساسات در چشم، یک حرکت، یک مدل عجله می کرد.

همان انعطاف ناپذیری در نزدیک به سی سال نمایش ما شائو مین نفوذ می کند. با این روحیه، وی با رل های مختلف مورد پسند تماشاگران قرار می گیرد.

ما شائو مین که بسیاری از جوایز سطح ملی را از آن خود کرده، تاکید می کند که حالا سالانه در بیست تا سی بار نمایش عام المنفعه شرکت می کند تا توده ها فرصت های بیشتری برای لذت بردن از اپرای پکن داشته باشند.

وی همچنین به ورود هنر قومی به مدارس اشاره می کند. به عقیده او، هدف عمده از آن، پخش فرهنگ و هنر قومی سنتی در میان جوانان و آشنایی بیشتر آن ها با هنر اپرای پکن است.

هر بار وقتی که پیش از نمایش گریم آغاز می شود، در دل ما شائو مین آرامش و اطمینانی به خودش ایجاد می شود.

وی در این باره به خبرنگار توضیح می دهد: نزدیک به سی سال به نمایش اپرای پکن پرداخته ام و نمی توانم حساب کنم که چند بار گریم شده ام. هر بار که گریم می شوم، احساس خاصی با من همراه می شود و این آغاز حرکت یک نقش است، این روند تبادلات من با روح من است.

وی همچنین ادامه می دهد: عرق در محل های تمرین، گل و صدای کف زدن در صحنه نمایش بخش مهم از زندگی روزمره ام است. هنر اپرای پکن، هدف تلاش های تمام حیات من است. به سبب همین هنر شاد و خوشنود هستم و تلاش می کنم، این شکل از زندگی من را راضی نگه می دارد؛ غم، شادی، خشم و خوشحالی تمام حوزه احساس من، با اپرای پکن آمیخته است.