جوانان و مشکلات مسکن

این روزها هزینه های زندگی در شهرهای بزرگ به حدی سر به فلک کشیده است که بسیاری از جوانان چینی برای شروع زندگی مشترک ترجیح می دهند کلان شهرهایی مانند پکن و شانگهای را ترک کنند و شهرهای نسبتا کوچکتری را برای تشکیل زندگی انتخاب کنند.

دیگر مانند گذشته گزینه خانه داشتن در پایتخت از اولویت های بسیاری از جوانان چینی نیست، آن ها ترجیح می دهند بجای رفتن زیر فشار وام های سنگین برای خرید خانه در کلان شهرها، زندگی آرام، اما با کیفیت بالاتری را برگزینند.

این نوع تفکر در میان جوانان دهه 90 میلادی بسیار متفاوت بود، جوانان در آن دوران با توجه به نوع فرهنگ و جامعه ای که در آن تربیت شده بودند، رفاه را در داشتن خانه و ماشین می دانستند و غیر از این هدفی در زندگی برای خود ترسیم نمی کردند. اما این نوع طرز تفکر در میان نسل 2000 میلادی بسیاری متفاوت شد و آن ها جسارت و شجاعت بیشتری به خرج دادند و زندگی خود را تنها در شیوه زندگی دهه 90 خلاصه نکردند، اگرچه بازهم داشتن خانه آن هم در شهرهای بزرگی مانند پکن، شانگهای یا گوانگ جو از اولویت های درصد بالایی از جوانان قرار داشت، اما تفاوت هایی هم در این میان به چشم می خورد و انگیزه داشتن خانه به دلایل مختلفی از جمله حمایت خانواده کم رنگ تر شد.

اما با نگاهی به جوانان چینی در سنین 25 تا 30 می توان تفاوت عمیقی را احساس کرد، این گروه که از سطح تحصیلات بالا، رشد فرهنگی کشور و بویژه تاثیرات سیاست درهای باز بسیار برخوردار بوده اند بدون هیچ ترسی دل به دریا می زنند. این گروه از جوانان بیشتر به علایق و سرگرمی های شخصی توجه دارند و ترجیح می دهند زندگی خود را به دام انواع وام خانه و ماشین نیاندازند و به انواع بانک ها تا پایان عمر بدهکار نشوند، در عوض شهرهای درجه دو را برای شروع زندگی انتخاب می کنند و زندگی با کیفیت بالا اما در شهرهای به نسبت کوچک تر را ترجیح می دهند. که این خود یکی از نشانه های رشد سطح فرهنگی و تحصیلی خانواده ها است.

البته در این میان قیمت های سر به فلک کشیده مسکن در کلان شهرهایی مانند پکن و شانگهای را هم نباید نادیده گرفت، در این شهرها قیمت خانه بر اساس نزدیک بودن به مدارس خوب یا دانشگاه ها تعیین می شود، که به آن مناطق تحصیلی می گویند، بنابراین قیمت هر متر مربع خانه در مناطق تحصیلی 130 هزار یوان (56 میلیون تومان) و در مناطقی که در مرکزیت قرار ندارند 80 هزار یوان است، این قیمت در حاشیه شهر پکن به حدود 18 تا 13 هزار یوان می رسد. از سویی با نگاه به قیمت های تقریبی خانه در پکن می توان گفت این انتخاب جوانان برای خارج شدن از شهرهای بزرگ، انتخابی اجباری و این کوچ را نوعی کوچ تحمیل شده می توان خطاب کرد.

این قیمت ها و اینکه جوانان کم تر به خرید خانه در کلان شهرها گرایش پیدا کرده اند، آن ها را از تلاش برای بدست آوردن کار بهتر و پول بیشتر نا امید نکرده است، اما دلیل اول کیفیت پایین سیستم اداری در شهرهای درجه 2 و پایین تر است، بدلیل برخی موانع اداری یا نا کار آمدی ها در شهرهای کوچک کار خوب به کسی تعلق می گیرد که به روش های مختلفی اعم از داشتن روابط نزدیک با برخی مقامات سیستم اداری، سمت کاری را به دست آورده اند. این مشکل بدلیل نظارت بهتر در شهرهای بزرگ بسیار کم تر شده است. دلیل دیگر هم آینده نگری جوانان است، که باید پس اندازی برای دوران پیری خود داشته باشند تا در صورت نیاز در شرایط خوبی بتوانند از پس مشکلات دوران پیری بر آیند و نیازمند و سربار جامعه و یا خانواده خود نباشند.

در تهران هم مشکل مسکن یکی از بزرگ ترین مشکلات و یک کابوس بزرگ برای بسیاری از جوانان به شمار می رود. در تهران هم مانند کلان شهرهای دیگر هزینه زندگی بسیار بالا است و خرید خانه نیازمند پشتوانه مالی یا حمایت مالی خانواده است. امروزه در میان جوانانی که زندگی مشترک خود را آغاز می کنند، شروع زندگی در خانه خود به یک آرزوی بزرگ تبدیل شده است و اغلب این زوج های جوان با تحمل سختی و مشقت زیاد ترجیح می دهند درخانه های اجاره ای زندگی خود را شروع کنند که این نیز منجر به افزایش هزینه های زندگی می شود.

اما در شهرستان های نزدیک به پایتخت و یا شهرستان ها و مراکز استان های دیگر در ایران وضعیت کمی قابل قبول تر بوده و از هزینه های سنگین زندگی کمی کاسته می شود. یکی از دلایلی که موجب شده است جوانان زندگی در شهرهای بزرگ را با تحمل سختی ها دامه دهند، تمرکز امکانات پیشرفته در شهرهای بزرگ مانند تهران است. با توجه به تلاش های مقامات دولتی برای تمرکز زدایی از شهرهای بزرگ، امروزه باز هم شاهد حضور بسیاری افراد در شهرهای بزرگ هستیم که در پی یافتن موقعیت شغلی بهتر و بهره مندی از امکانات به کلان شهر تهران و دیگر شهر های بزرگ ایران سرازیر می شوند.

مشکلات مشابهی که در شهر پکن برای یافتن شغل مناسب و خرید خانه وجود دارد، در شهر تهران نیز تکرار شده و موانع زیادی را برای جوانان بوجود آورده است. تا جاییکه برخی جوانان مستعد و تحصیل کرده مجبور به ترک امکانات موجود شده و در نهایت زندگی با امکانات کمتر در شهر های کوچک را انتخاب می کنند.