مهمانی که تابع مقررات میزبان است

گفت و گو با امیر گفتاری، اقتصاددان و تاجر ایرانی ساکن در پکن:

امیر گفتاری به عنوان قدیمی ترین تاجر و اقتصاددان ایرانی مقیم چین از سال 1990 یعنی 24 سال پیش در شهر پکن زندگی می کند.

گفتاری فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی اقتصادی از دانشگاه اقتصاد پکن، نخستین فارغ التحصیل ایرانی از دانشگاه چین است. او همزمان شروع به فعالیت تجاری خود کرده و در سال 1993 نخستین شرکت خصوصی ایرانی را در پکن ثبت کرد و در بخش صادرات صنایع دستی از ایران وارد بازار شد. از سال 1995 واردات مواد غذایی از ایران نیز به فعالیت های اقتصادی وی اضافه شد تا در نهایت با توجه به بازار بزرگ چین و نیاز به مواد اولیه در سال 2002 وارد بخش معدن از جمله سنگ آهن و سنگ های ساختمانی و همچنین فولاد شد.

در حال حاضر امیر گفتاری در بخش فولاد، نماینده انحصاری چند شرکت بزرگ تولیدکننده فولاد چین در ایران، از جمله؛ An Steel که اولین تولیدکننده وصادرکننده فولاد چین است وشرکت Citic که بزرگترین سازنده تجهیزات معدنی و فولادی در چین بوده و پروژه مترو تهران نیز توسط این شرکت اجرا شده است. وی همچنین نماینده شرکت و موسسه طراحی و مهندسی پروژه های فولادی از جمله Ma Steel و Shuo Steel است. گفتاری در زمینه فاینانس و تامین مالی پروژه ها با کمک شرکت های بزرگ چینی، تاکنون چند پروژه در ایران اجرا کرده و آمادگی انجام پروژه های معدن به صورت بای بک و بیع متقابل را داشته و در حال گفت و گو با ایمیدرو است. در حال حاضر نیز چند پروژه در دست اجرا در ایران دارد.

با توجه به فعالیت وی در کشور چین و موفقیت های این کارشناس، رادیو بین المللی چین به منظور معرفی و آشنایی بیشتر، با وی گفت و گویی انجام داد.

- امیر گفتاری، از شروع فعالیت های خود در کشور چین این گونه یاد می کند:

- از سال 96 فعالیت های خود را آغاز کردم. در واقع نخستین شرکت رسمی که یک ایرانی در پکن برای ایرانی ها ثبت کرد، من بودم. در سال 93 شرکت را ثبت کردیم و من فعالیت های خود را همراه با تحصیلاتم در مقطع فوق لیسانس آغاز کردم. سال 93 اولین شرکتی بودیم که در منطقه Ning bo در زمینه صنایع دستی توسط چینی ها برای صادرات و مسایل جانبی اش سرمایه گذاری کردیم. در تقریبا سال 95 نیز با توجه به مسایل اقتصادی و جمعیت چین و فضایی که در چین وجود داشت تلاش کردیم که در زمینه واردات فعالیت کنیم و تقریبا از سال 95 تا امروز بیشتر در زمینه وارادات کار می کنیم. کار واردات را با مواد غذایی شروع کردیم و اولین شرکتی بودیم که آلایش یا ضایعات دام را به این کشور وارد کردیم.

- پس از شرکت پامچال که در زمینه آلایش دام، همچون پای مرغ و دیگر فرآوری ها فعالیت دارد، صادرات سنگ های ساختمانی، از دیگر فعالیت های امیر گفتاری است. از نظر او که به طور اتفاقی با این فعالیت تجاری آشنا شده است، سنگ های ساختمانی بهترین گزینه برای صادرات پس از نفت است. او درباره فعالیتش در این زمینه می گوید:

- من برای این که خودم سنگ ها را بشناسم به ایران می رفتم و بسیار به انتخاب چینی ها دقت می کردم. آن زمان چینی ها بیشتر سنگ های ماربل می خریدند، پس از آن به سنگ تراورتن رسیدیم که در ایران این نوع سنگ زیاد بود اما بیشتر به اروپا صادر می شد. ما اولین گروهی بودیم که سنگ های تراور تن را وارد چین کردیم. در طول این مدت با معادن دیگر نیز آشنا شدیم که از جمله آن ها معادن سنگ آهن بود. ما اولین گروهی بودیم که سنگ آهن را از ایران صادر کردیم.

- با شروع فعالیت های گفتاری در این زمینه، بزرگترین معادن سنگ آهن خصوصی با عنوان ققنوس، یک، دو و سه، در منطقه سنگان در استان خراسان ایجاد شد. در واقع گروه پامچال زیر مجموعه های بسیار راه اندازی کرده و شروع به فعالیت کرد. از جمله ققنوس در بخش معدن و گزینه های دیگر که گفتاری درباره اش توضیح می دهد:

- گروه پامچال در واقع زیر مجموعه های زیادی راه اندازی کرده و در زمینه های مختلف فعالیت کرد. حالا در بخش معدن شرکت ققنوس فعال است. در بخش مواد غذایی شرکت پامچال، بخش سنگ ساختمانی با شرکت کالا آرایش و بخش پروژه ها که شرکت پترومتال فعالیت هایش را برعهده دارد. من با توجه به این که رشته خودم برنامه ریزی است فعالیت ها را توسعه داده و کارها را بر روی مسایل معدنی و مواد غذایی آغاز کردم. همچنین، با توجه به این که خودم مشهدی هستم، فعالیت در زمینه زعفران را نیز شروع کردم و تنها ایرانی بودم که حتی در حدود دویست تا پانصد کیلو زعفران وارد چین کردم. برای من فعالیت در زمینه واردات، جذابیت بسیار دارد. تا سال 2003 هم زمینه ی کار ما صد در صد واردات به چین بود. یعنی از 93 تا 2003 به مدت ده سال تمام کارمان واردات به چین بود و بیشتر

انگیزه امان هم این بود که بتوانیم واردات به چین داشته باشیم.

- سال 2003 سفیر جمهوری اسلامی ایران در پکن، دکتر فریدون وردی نژاد بود که از نظر گفتاری، وی جزو افرادی است که درهای اقتصاد را در چین به سوی ایران گشود و حجم معادلات اقتصادی مابین ایران و چین را در زمینه نفت و غیره از حدود یک میلیارد و

سی صد میلیون به یازده میلیارد رساند. وی این فعالیت ها را چنین بیان می کند:

- از سال 2000 که آقای وردی نژاد به عنوان سفیر به کشور چین آمدند، حجم مبادلات ما بالا رفت و مسایل اقتصادی بین دو کشور رشدی کامل پیدا کرد. یکی از مشکلاتی که در آن زمان ایران در زمینه ساخت فولاد با توجه به این که ما وارد کار سنگ آهن شده بودیم، داشت این بود که کارخانه های ذوب آهن ما به صورت کوره ای کار می کرد، بنابراین به ماده اولیه آهن یعنی کک نیاز داشت. آن زمان ایران کک را از چین برای کارخانه ذوب آهن خریداری می کرد. اما در سال 93 صادرات کک در چین ممنوع شد و احتیاج به مجوز داشت. چینی ها برای این که بتوانند تولیدات خود را بیشتر کنند نیاز داشتند که مواد اولیه اشان را حفظ کنند و به منظور تقویت اشتغال زایی و مواردی دیگر اجازه نمی دادند که مواد اولیه و مواد خام صادر شود. این بحثی است که ما در ایران هنوز به آن

- نرسیده ایم و یا نیامده ایم پروسه های خودمان را تکمیل کنیم و از مواد خام خودمان حداقل نیمه فرآوری کنیم که اشتغال زایی شود و درآمد افزوده ای داشته باشیم. در حالی که

چینی ها در سال 2003 این اقدام را شروع کردند و امروز نتیجه اش را در پیشرفت بازار چین و در بین مردم می ببینیم.

- البته مشکل کک نیز با پیگیری های این کارشناس اقتصاد و تاجر ایرانی حل شد و او توانست مجوز صادرات کک را از دولت چین دریافت کند. وی حالا نماینده چندین شرکت بزرگ فولادی در چین است که از جمله آن ها، شرکت Shou still در پکن، و شرکت An still در استان لیانینگ است که بزرگ ترین قطب اقتصادی صنایع سنگین چین است. در این استان شش شاخه ی صنعتی بزرگ از جمله کشتی سازی، تجهیزات نظامی، فولاد، کشاورزی و تجهیزات نفت و گاز فعال است. در واقع قطب اصلی صنایع سنگین چین در تجهیزات در استان لیانینگ است.