هفتمین روز از عید بهار چینی

بر اساس اعتقادات چینی ها، هفتمین روز از سال نو چینی، به عنوان روز انسان نامیده می شود. بر همین اساس، عدد هفت در فرهنگ چین، مانند فرهنگ ایران عددی خوش یمن است.

در افسانه های چینی آمده است که بودای بنیان گذار جهانیان، در هنگام خلقت جهان، از روز نخست، به ترتیب شروع به خلقت شش حیوان، از جمله؛ مرغ، سگ، خوک، گوسفند، گاو و اسب کرده و در هفتم روز انسان را خلق کرد. این گونه شد که روز هفتم به اسم روز انسان در میان چینی ها شناخته شد.

گفته شده که از سلسله هان به این سو، مردم چین به آداب و رسوم سال نو بسیار اهمیت داده اند. اما با توجه به وسعت این سرزمین و رسم های گوناگون بین ملیت های مختلف، هر منطقه رسم خود را اجرا می کند.

به طور مثال، پیرایش مو نمونه ای از رسم هاست که زن های چینی انجام می دادند. یا رسم کاغذ بری که از سلسله چین باقی مانده است. در این رسم، مردم برش هایی از شکل گل و انسان را به روی پنجره و دیوارهای جداکننده ی اتاق ها می چسباندند. آدمک هایی هم که با سیم های مسی ساخته شده و بر روی پشه بندها آویزان می شد، نمونه ای دیگر از اجرای رسوم در هفتم روز از سال نو بود.

جوانان شهر "گوانگ جو" در استان "گوان دونگ" نیز برای خود رسم و رسومی داشتند. آن ها در حاشیه شهر گردهم آمده و به بازی و تفریح و در عین حال رقابت می پرداختند. آن ها برای انتخاب بهترین ها از نظر قدرت و زیبایی با یک دیگر مسابقه می دادند. در این میان افراد مسن تر هم بیکار نمی نشستند. این گروه، برای نوشیدن شراب و سرودن شعر، خود را به بالاترین نقطه کوه می رساندند. البته حالا چنین آداب و رسومی کم تر باقی مانده و آن چه مانده بیشتر در مناطق جنوبی کشور چین است.

خوردن غذاها و شیرینی های ویژه، از جمله رسوم جدانشدنی این روز، است. یکی از مهم ترین خوراک های این روز، خوردن رشته به منظور سعادتمندی است. چینی ها معتقدند در این روز بهتر است رشته ها بلند تر باشد، چرا که از نظر آن ها، رشته های بلند به دست و پای زمان می پیچد و این سبب می شود که حرکت زمان کندتر و در نتیجه عمر طولانی تر شود. پس این نکته مهم است که رشته ها یک باره خورده شده و بریده نشود.

در برخی مناطق جنوبی چین رسم خوردن "لائو ئو شن" یک نوع خوراک ماهی وجود دارد. مردم این منطقه معتقدند هرکس بیشتر ماهی بخورد، به مقام و ثروت بالاتر

می رسد.

"جی دی" نام آشی است که با جگر و روده خوک تهیه می شود. تلفظ واژه (جی) به معنی جگر، با واژه ثروت و کلمه (دی) به معنی روده با واژه طول عمر یکسان است. از این رو این خوراک سمبل ثروت و طول عمر در این روز است.

"نین گائو" یک نوع برنج است که حالت چسبنده دارد. خوردن این خوارک نیز حکایتی دارد. رسم است در این روز مردم برای عبادت و همچنین به جا آوردن رسم دوختن آسمان به معابد می روند. از نظر آن ها، در روز خلقت انسان، یعنی روز هفتم، آسمان ابری بوده و باران می باریده است. این مردم بر این باورند که در آن روز حفره ای بر آسمان ایجاد شده است. حال با خوردن برنج چسبناک این حفره ترمیم شده و از بروز بلایای طبیعی مثل سیل جلوگیری می شود.

آش هفت سبزی هم در هفتمین روز به نشانه پایان هفت روز تعطیلی خورده می شود.

نوع سبزی در این آش مهم نیست. اما عدد آن باید هفت باشد. مردم هر منطقه با توجه به شرایط آب و هوایی، هفت نوع سبزی برای آش این روز آماده می کنند. از

نظر آن ها خوردن این آش در روز هفتم خوش یمن بوده و سبب دوری شر و بدی شده و بیماری ها را درمان می کند.

در قانون چین روز هفتم، آخرین روز تعطیلات عید بهار است. مردم با خوردن این آش نشان می دهند که عید بهار به پایان رسیده و از روزهشتم باید دوباره کار و تلاش را آغاز کرد.