زیبایی های سرزمین پهناور چین

منابع طبیعی چین فراوان است. علاوه بر کوه ها و رودهای معروف از جمله مناظر زیبا و مکان های دیدنی، مناظر افسانه ای طبیعی نیز کماکان وجود دارد.

به طور مثال، کوه ها و رودهای "گوی لین" در ناحیه ی خود مختار "جوان گوانگ شی" واقع در جنوب غرب چین که آب و هوای معتدل و باطراوت دارد. زمستان آن چندان سرد و تابستانش زیاد گرم نیست. چهار فصل آن سبز با 19درجه حرارت متوسط در سال است. شهر گوی لین دارای محیط طبیعی نسبتا خوب زیست محیطی است. پژوهش زمین شناسی نشان می دهد که حدود بیش از 300 میلیون سال پیش، گوی لین دریایی بیکران بوده است. به علت جنبش پوسته ی زمین، پرتگاه سنگ آهک رسوبی به زمین تبدیل شده و سپس در اثر هوا و مرور زمان فرسوده و ساییده شده وبالاخره به صورت جنگلی با شکل های افسانه ای در آمده و غارهای سنگی طویل و زیبا و رود های زیر زمینی افسانه ای در آن پدید آمد.

شهر گوی لین قدمت 2110 ساله داشته و فرهنگ و تاریخ دیرینه ی آن درخشان است. در این شهر 109 واحد محافظت آثار باستانی در درجه ی کشوری، ناحیه ی خود مختار و شهر وجود دارد. اشعار شاعران و صاحب نظران سلسله های گذشته در ستایش مناظر زیبای

گوی لین و مجسمه های بودایی در همه غارها و کوه ها دیده می شود که در میان آن ها جنگلی از ستون سنگی "گوی های" و کتیبه های روی سنگ "سی شان" از همه معروف تر است. مناظر زیبای شهر گوی لین عبارتند از قله "بی لیان"، پارک "چی سین"، چشمه آب گرم "لون شن"، سنگ "لو دی" و کوه "خرطوم فیل".

در سال های اخیر تاسیسات زیر بنایی گردشگری گوی لین بیش از پیش تکامل یافته و بیش از 40 خط هوایی مستقیم با شهرهای داخلی و خارجی در آن وجود دارد.

دیگر منطقه ی دیدنی در کشور چین، "شهرک جو جوان" است. این شهرک در استان "جیانگ سو" در شرق چین با شهر "سو جو" شهر باستانی، تنها 38 کیلومتر فاصله دارد.

"وو گوان جون" نقاش مشهور چین، گفته است که "کوه خوان شان" زیبایی کوه ها و رودهای چین را به خود اختصاص داده و شهر ک "جو جوان" زیبایی شهرک های آبی چین را نمایان می کند."

چهار دریاچه و بیش از30 رود و جویبار در اطراف شهرک "جو جوان" دیده می شود.

خانه ها و حیاط های قدیمی در ساحل رودها ساخته شده است که منظره ی ساده، آرام، روشن و پاک را جلوه گر می سازد. بیش از 60 در صد از خانه های مسکونی شهرک، کماکان مربوط به معماری های سلسله های "مینگ و چینگ" است. در این شهر که مساحت آن تنها چهار کیلومتر مربع است، حدود یک صد حیاط بزرگ مسکونی و 60 اتاق آجری دالان مانند دیده می شود. همچنین در شهرک "جو جوان" 14 پل باستانی حفظ شده است. محیط این شهرک آرام و برای کتابخوانی محلی مناسب است.

سنت خوب برای کتاب خواندن در این منطقه همچنان حفظ شده و در تاریخ بیش از 20 دانشمند و مقام عالی رتبه در این شهرک اقامت داشته اند. از جمله "جان هان" ادیب،

"لیو یو سی" و "لو گوی مون" شاعران سلسله تانگ.

معبد "چیان فو"، سالن شن و پل "فو آن" از جمله آثار زیبای این شهرک است. به سبب آن که شهرک جو جوان در میان شهرهای سو جو و شانگهای قرار دارد، از تسهیلات رفت و آمد برخوردار است. از شانگهای و سوجو می توان به طور مستقیم به این شهرک رسید.

"شهرک باستانی فون خوان" دیگر شهرک زیبا در سرزمین پهناور چین است. "فون خوان" به معنای پرنده ی زیباست. این شهر به این دلیل فون خوان نامیده شده است که در جنوب باختری شهرستان، کوهی همانند پرنده ی در حال پرواز قرار دارد. این شهرک در ایالت خود مختار ملیت های "تو و میائو" در غرب استان "هه نان" واقع در مرکز چین قرار دارد. این شهرک که از نظر بسیاری، یکی از زیباترین شهر ک های چین نامیده می شود، در دوران امپراتور "کان سی" سلسله چینگ بنا شد و "مروارید غرب هه نان" شناخته شد. این شهرک، تنها یک خیابان سبزرنگ دارد. فون خوان به دو شهرک جدید و کهن تقسیم می شود. شهرک کهن کنار کوه و رود زلال و کم عمق که از شهر عبور می کند قرار دارد. دیوار سنگی سرخ در کنار رود ساخته شده است. برج روی دروازه در دوران سلسله چینگ احداث شده و پل چوبی باریک بر روی رود پهناور، زیر دروازه شمالی دیده می شود. این یگانه راهگذر در گذشته بوده است.

فون خوان، همچنین به سبب آن که زادگاه "شن تسون وین" نویسنده ی مشهور معاصر چین است، شهرت بسیار دارد. خانه پدری نویسنده در پس کوچه های شهرک کهن قرار دارد.

مجموعه ای از خانه های مسکونی، همانند حیاط های قدیمی پکن، اطراف این خانه را فرا گرفته است. تمامی خانه ی پدری از ترکیبات چوبی، آجری با کاشی کاری سیاه و دیوار سفید و پنجره های نقاشی شده تشکیل شده است. در کنارخانه ی پدری نویسنده رود "تو جیان" با آب زلال دیده می شود. این شناخته شده ترین منظره شهر محسوب می شود. این گونه معماری ها متعلق به ملیت های میائو و تو، با ویژگی ملیتی آن هاست. قسمتی از این معماری ها در کناره ساحلی قرار دارد و قسمت دیگر بر روی ستون های چوبی در میان آب است. همه

آن ها با کاشی های مشکی ساخته شده و پشت این خانه ها کوه های سبز دیده می شود.

بر روی رود "تو جیان" پلی دیده می شود که "پل حون چیان" نام دارد و دارای 600 سال قدمت است. بر روی این پل بناهایی برای جلوگیری از بارش باران و وزش باد ساخته شده است که در این بناها مناظر زیبا ی ساحلی و امتداد بناها را چشم نواز می سازد. در خیابانی کوچک بازاری پر رونق دیده می شود که تزیینات ملیت های میائو و تو و محصولات کشاورزی و پارچه ها ی رنگین با گلدوزی های زیبا در آن به فروش می رسد.

بخشی از دیوار چین در جنوب این کشور، در 8 کیلومتری بیرون شهر فون خوان قرار دارد. این دیوار، 400 سال پیش به منظور جداسازی مرزبانان از سرزمین داخلی ساخته شد و یکی از معماری های قدیمی در تاریخ چین است. طول دیوار 190 کیلومتر است. مصالح ساختمانی دیوار، تخته سنگ های مشکی با کیفیت عالی است. بلندای دیوار بیش از 3 متراست که بر روی آن محل دیدبان، برج های آتش و سربازخانه ها ساخته شده است.

این دیوار برای مورخان فرهنگ اقلیت های ملی، دارای اهمیت بسیار است. همچنین یکی از مناظر زیبای این شهر باستانی است.

هشت ناحیه ی خوش منظره از جمله معبد کوهستانی، صدای زنگوله در هنگام صبح، ماهیگیری در لون تان، زیبایی کوه و قله و منظره ی شبانگاه از دیگر دیدنی های این منطقه است. برای رفتن به این شهرک باید با هواپیما به شهر "جی شو" در استان هه نان سفر کرد، سپس با اتوبوس وارد این شهرک شد.

دیگر منطقه ی زیبای کشور چین، کوه "چان بای شان" در استان "جی لین" واقع در شمال شرقی چین و کوه هم مرز دو کشور چین و کره شمالی و نیز سرچشمه سه رود "تون من جیان "، "یالون جیان" و " سون خوا جیان" است.

جنگل انبوه و حیوانات نادر در جنگل ها سبب شده که در سال 1980 این ناحیه به عنوان ناحیه حفاظت محیطی بین المللی سازمان ملل ثبت شود. گیاهان این منطقه بیشتر، درخت های سرو، انگورکوهستانی، قارچ وحشی، ... است. حیواناتی چون ببر شمال شرقی و لک لک کله سرخ در این ناحیه بسیار است. این کوه اکنون از نواحی مهم و دیدنی چین محسوب

می شود.

کوه چان بای شان نخستین کوه شمال شرقی چین نامیده می شود. در تاریخ، مردم شمال شرقی همواره در این فضا زندگی و کار کرده اند و نیز منشا ملت "من" بوده است. از این رو در سلسله چینگ، شمال شرقی "زمین مقدس" شمرده می شد. کوه چان بای شان به مکان گردشگری، منشا ملت "من" کوه مقدس ملت کره شهرت دارد.

بر اساس تاریخ مکتوب، این یک کوه آتش فشان خاموش است که از قرن 16 میلادی سه بار فوران کرده است. مناظر زیبای این کوه عبارتند از استخر "تیان چی"، جنگل "یوه خوا"، جنگل زیر زمینی، درخت سرو زیبا، دره بزرگ، باغ کوهستانی، قله، چشمه گرم، دهانه "حی فون" و جنگل سنگی اسفنج مانند.

کوه چان بای شان محل تولید کالاهای پوست سمور و شاخ پوشیده از موی ریز گوزن نر است.